Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Συνειρμοί...

  .....της Μαριλένας Σιμονιάν


    Κάθομαι στο γραφείο μου ( γνωστό και ως 'γραφείο του αδερφού μου' ) και κοιτάω την πρώτη σελίδα του πρώτου μαθήματος της βιολογίας κατεύθυνσης. Ένα σταθμό ραδιοφώνου παίζει ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια του Robbie Williams - το "Feel".


Σταματημό δεν έχω από το πρωί είτε λόγω μη σχολικών υποχρεώσεων είτε λόγω του ότι αναρωτιέμαι αν θα προλάβω να κάνω αξιοπρεπή δουλειά με το διάβασμα που απαιτείται εκ μέρος μου φέτος.

Εκτός αυτού, σκέφτομαι καταστάσεις που είναι πέραν των δυνάμεών μου να γνωρίζω εάν θα πραγματοποιηθούν ποτέ. Σκέφτομαι το μέλλον..
Μπερδεύεται το μυαλό μου ( ή μήπως το μπερδεύω εγώ η ίδια; )

Έρχονται κι άλλες σκέψεις του περιεχομένου : << Ποιος ξέρει εάν θα είσαι εδώ αύριο; >> . Καλύτερα ας επαναδιατυπώσω : << Ποιος ξέρει εαν θα είσαι εδώ από τη μία στιγμή στην άλλη; >> .

Η αλήθεια είναι πως μία στιγμή έχει τη δύναμη να αλλάξει ριζικά και ολοταχώς μια κατάσταση, ένα πρόσωπο, ένα κίνητρο .. μία κοσμοθεωρία. Αλλάξτε τη σειρά των υπογραμμισμένων λέξεων.

Ρεμβάζοντας, αναρωτιέμαι τον λόγο που υποκινεί τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται με συγκεκριμένο τρόπο ή και πολλές φορές να μένουν άπρακτοι στο ημίφως της αβέβαιης απόρριψης και του ανεκπλήρωτου διακαούς πόθου τους.

Συχνά έχει τύχει να φανταστώ αντιδράσεις ορισμένων ανθρώπων ή την εξέλιξη διαφόρων γεγονότων πρωτού καν διεξαχθούν και οφείλω να ομολογήσω πως σχεδόν ποτέ δεν έχουν ανταποκριθεί στην πραγματικότητα.

Τι υποδηλώνει αυτό για τον εαυτό μου;

Ότι βγάζω επιπόλαια συμπεράσματα; Πιθανόν.
Ότι δεν μαθαίνω από τα λάθη μου; Δεν το αποκλείω.
Ότι συχνά παρερμηνεύω πράξεις χωρίς να δίνω ιδιαίτερη σημασία στα συμφραζόμενα; Check.
Ότι φοβάμαι; Bingo.

-''Tί φοβάμαι;''
- ''Φοβάμαι ''

- ''Εντάξει λοιπόν .. φοβάσαι'' , θα μπορούσε να πεί κανείς από εσάς.
 -'' Ε και;'' , θα μπορούσατε να αναρωτηθείτε στη συνέχεια.
Σας παροτρύνω να ρωτήσετε τον εαυτό σας το ίδιο ακριβώς πράγμα : << Τι φοβάμαι; >>
Συλλογιστείτε : << Γιατί φοβάμαι; >> .. << Αξίζει να φοβάμαι; >> .. << Τί μπορώ να αλλάξω ώστε να μην φοβάμαι; >> .. << Κατά πόσο περιορίζεται η ελευθερία μου από τους φόβους μου; >>.

Ορισμένοι από εσάς μπορεί να προσπεράσατε την παραπάνω διαδικασία χωρις να τη δώσετε καν σημασία. Άλλοι πάλι, μπορεί να έχετε ήδη τη σκέψη του αντικειμένου/υποκειμένου ενός από τους φόβους σας χαραγμένη στην συνείδησή σας.

Όπως και να'χει, η αναγνώριση του φόβου είναι το πρώτο βήμα στην καταπολέμησή του.
Και .. μόλις συνειδητοποίησα πως αναγνώρισα τον φόβο μήπως δεν προλάβω να διαβάσω βιολογία. Γι'αυτό το λόγο, πάω να διαβάσω ώστε να τον καταπολεμήσω.
Πρωτού φύγω όμως, θα'θελα να σας συστηθώ. Είμαι η Μαριλένα Σιμονιάν.

  •   The key to change ... is to let go of fear - Rosanne Cash
  •   FEAR is an acronym in the English language for " False Evidence Appearing Real"- Neale Donald Walsch
  •   Inaction breeds  doubt and fear. Action breeds confidence and courage. If you want to conquer fear, do not sit home and think about it. Go out and get busy - Dale Carnegie

3 σχόλια:

  1. Πολύ καλό Μαριλένα. Έτυχε να το ακούσω με μία δισκογραφία που έβαλα πριν λίγο και μου άρεσε ακόμα περισσότερο. Γράφε όσο περισσότερο μπορείς και καλή επιτυχία με τις Πανελλαδικές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ωραίο το κείμενο σου Μαριλένα !
    Πιστεύω ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων ως προς το πως αντιμετωπίζουν τον φόβο.
    Είναι εκείνοι που τον βλέπουν σαν άλλο ένα εμπόδιο ζωής και ως κινητήρια δύναμη για να βαδίσουν ένα βήμα μπροστά και εκείνοι που στέκονται μπροστά του γεμάτοι διλήμματα για το αν θα τα καταφέρουν , μόνο που οι τελευταίοι δύσκολα ξεφεύγουν από τις σκέψεις τους...μένοντας στάσιμοι !
    Ελπίζω να δούμε κι άλλες δημοσιεύσεις σου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή