Λίγο ακόμη

....της Μαρίνας Δονικιάν

Διαβάζεται με μιά ανάσα:

Και γι'ακόμη μιά φορά την φίλησε σταυρωτά λες και εκείνη την ένοιαζε αυτό το ανούσιο και ψεύτικο άγγιγμα των χειλιών του πάνω της. Αυτό που ήθελε εκείνη ήταν να τον συνεπάρει παραλύοντας τον έως ότου το μόνο που θα είχε λογική για εκείνον, να ήταν να την σταματήσει την ώρα που. Τελεία.

Την ώρα που μέσα της, έβραζαν ξόρκια που θα τον έκαναν να καταλάβει όλα αυτά που σκεφτόταν χωρίς να μπορεί να του τα "πει". Εκείνη είχε την ελπίδα πως εκείνος θα νιώσει την ματιά της κι οτί όλες της οι ανάσες, θα παίρναν την μορφή των βαθύτερων και άκρως απαγορευμένων επιθυμιών της. Μόνο σ'εκείνον άλλωστε είχε υποσχεθεί τότε να μην του κρύβει τίποτα.


http://www.youtube.com/watch?v=4P0hG3sD0-E

http://marinamarinamarinaaa.blogspot.gr/2013/06/blog-post.html