Η ζωή έχει γίνει δύσκολη κι όχι μόνο από οικονομικής πλευράς, αλλά βασικά από ηθικής, πνευματικής πλευράς κι από ειλικρίνειας. Ειλικρίνειας παντού, στα συναισθήματα, στα έργα, στις σκέψεις.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν επηρεάσει σημαντικά και έχουν συμβάλλει άλλο τόσο στη γενικότερη κατάπτωση. Το facebook, το twitter και όλα τα υπόλοιπα είναι η ''λουστραρισμένη'' εκδοχή του εαυτού μας. Εκεί ο καθένας μπορεί να διαμορφώσει ένα προφιλ, έναν άλλο εαυτό ο οποίος αρκετές φορές ουδεμία σχέση έχει με εκείνον τον διαφορετικό, τον πραγματικό, αυτόν που για κάποιο λόγο κρύβεται στην προσπάθεια να γίνει αρεστός και κοινωνικά αποδεκτός, ''τρέντι''.
Με μια γρήγορη βόλτα τόσο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όσο και στον κόσμο μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητή αυτή η ανάγκη για ''επιδιορθώσεις'', για κάλυψη του πραγματικού και προβολή του εφήμερου, του ανέμελου και του ''χύμα''. Έχω την εντύπωση πως η νέα γενιά νιώθει πολλή μοναξιά και πως αν πραγματικά το μπορούσε θα έκανε πολύ διαφορετικά πράγματα από αυτά που κάνει. Η μοναξιά και η ανάγκη του να ανήκει κανείς κάπου ωθεί στις συμπεριφορές ''κλαρινογαμπρού'' και ''κλαρινονύφης''.
Σήμερα το να φλερτάρεις απλά και λιτά όπως στο παρελθόν θεωρείται ντεμοντε ή ξενέρωτο. Το να εκφράζεσαι όπως ακριβώς νιώθεις είναι ξεπερασμένο και σε περιθωριοποιεί. Το να επιλέγεις μέρη ήρεμα για τις διακοπές και τη διασκέδασή σου θεωρείται βιτρίνα για να καλύψεις το γεγονός πως κι εσύ θέλεις να χτυπηθείς ανηλεώς στα παρακμιακά beach bars, αλλά φοβάσαι οτι θα γίνεις ένα με τη μάζα. Τί ειρωνεία! Για να μην προσθέσουμε σε όλα αυτά την πολιτική διάσταση.. Τα άκρα γίνονται κι αυτά της μόδας και μπαίνουν στο πανηγύρι ενός δήθεν ψαγμένου lifestyle με καταστροφικές ωστόσο συνέπειες για τη σκέψη και την εξέλιξη της κοινωνίας.
Από την άλλη πλευρά.. μην κρίνεις για να μην κριθείς. Και πού ξέρουμε σίγουρα οτι έτσι έχουν τα πράγματα και ασκούμε κριτική; Αυτό δυστυχώς ή ευτυχώς είναι κάτι που φαίνεται. Φαίνεται στον τρόπο που λειτουργούν οι ανθρώπινες σχέσεις σήμερα, με έλλειψη ειλικρίνειας κι εμπιστοσύνης, με λυκοφιλίες, με άδεια χαμόγελα και tags ''περνάμε τέλειααα!'', αλλά στην ουσία περνάμε όλη μας την ημέρα στο facebook και στο twitter αναρτώντας φωτογραφίας από το μέρος όπου βρισκόμαστε, απλά γιατί δεν έχουμε τί να πούμε με την υπόλοιπη παρέα.
Ποτέ δεν είναι αργά να καταλάβουμε οτι αυτό που κάνουμε είναι απαραίτητο να το θέλουμε κιόλας, να μας ευχαριστεί, να μας γεμίζει. Αν το κάνουμε για να είμαστε αποδεκτοί χάνει το νόημά του και τελικά θα πάψουμε να είμαστε αποδεκτοί από το μόνο πρόσωπο που πραγματικά πρέπει να μας εκτιμάει πρώτα, από τον εαυτό μας. Αξίζει τον κόπο;
Άλλωστε το είπε και ο Oscar Wilde χρόνια πριν..
Be yourself; everyone else is already taken.
Be yourself; everyone else is already taken.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου