Kings of Convenience

...του Στέλιου Μουρατίδη

    Τα πρώτα κοντομάνικα και βερμούδες βγήκαν, η θερμοκρασία ανεβαίνει και όλα αυτά σημαίνουν ότι το καλοκαίρι πλησιάζει σιγά σιγά, άρα καιρός να μπαίνουν στο mp3/κινητό μας κάποια καλοκαιρινά κομμάτια. Πολλές φορές αναρωτήθηκα τι είναι αυτό που κάνει την καλή μουσική να ξεχωρίζει απο την κακή. Είναι η πρωτότυπη μουσική, η καλή παραγωγή ή οι όλο και πιο σπάνιες μουσικές ιδιοφυίες; Κάποιες φορές αρκεί μια φωνή και μια κιθάρα, για την ακρίβεια δύο φωνές και δύο κιθάρες. Ο λόγος, για τους Kings of Convenience.

Οι "Βασιλίαδες του βολέματος" (ναι, θα μπορούσαν να είναι άνετα έλληνες) είναι οι Νορβηγοί Erlend Øye και Eirik Glambek Bøe. Απλοί, δημιουργικοί και προσγειωμένοι στην πραγματικότητα, σε κάνουν να αφεθείς και να χαλαρώσεις με την μουσική τους. 

Οι δύο αυτοί φίλοι αποτελούν το δίδυμο των “Βασιλίαδων” ξεκίνησαν την μουσική τους πορεία το 1999 παίζοντας σε πολλά φεστιβάλ στην Ευρώπη προκαλώντας το ενδιαφέρον αρκετών μουσικών παραγωγών.

Το 2001, ηχογραφούν και κυκλοφορούν στο Λονδίνο το πρώτο τους άλμπουμ “Quiet Is The New Loud”  από τον παραγωγό των Coldplay (Ken Nelson) και παρουσίασε μεγάλη επιτυχία με τα τραγούδια Toxic Girl και Little Kids να ξεχωρίζουν.

Ακολουθεί το “Riot on a Empty Street” (2004) το οποίο ουσιαστικά τους κάνει γνωστούς στην Ευρώπη και στην Αμερική, ενώ το “I’d rather dance with you” βραβεύτηκε από το Ευρωπαϊκό MTV. Την ίδια χρονιά κάνουν περιοδεία στην Βόρεια Αμερική και παίζουν σε πολλά φεστιβάλ στην βόρεια Ευρώπη το καλοκαίρι του 2005.

Ένα πρόβλημα υγείας όμως του Øye, κρατάει το συγκρότημα σε απραγία για μεγάλο διάστημα περίπου 3 χρόνων. Τον Ιανουάριο του 2008 αρχίζουν να ηχογραφούν το “Declaration of Dependence” που τελικά κυκλοφόρησε το 2009. Πρόκειται ίσως για το καλύτερο άλμπουμ τους το οποίο γνωρίζει από την αρχή μεγάλη επιτυχία με αρκετά κομμάτια να ξεχωρίζουν όπως τα Boat Behind, Second to Numb και Freedom and it’s Owner.