Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Ο Έλληνας ασθενής

.....της Αναστασίας Λαδοπούλου


 Απο το 1896  μέχρι αυτήν την ώρα που διεξάγεται η 27η σύγχρονη (θερινή ) Ολυμπιάδα στο Λονδίνο, οι ολυμπιακοί αγώνες αποτελούν το σημαντικότερο αθλητικό γεγονός του καλοκαιριού ,το οποίο όλοι παρακολουθούν ελπίζοντας σε διακρίσεις για τη χώρα τους .


Μετά απο πολλά πολλά χρόνια διεξαγωγής σε άλλες χώρες οι αγώνες "επέστρεψαν σπίτι " το 2004 στην Αθήνα μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα ενθουσιασμού αφού τότε δεν υπήρχε ακόμα οικονομική κρίση. Λίγους μόλις μήνες πριν η Ελλάδα είχε κατακτήσει ήδη το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στην Πορτογαλία. Όλα τα φώτα -και τα μάτια - ήταν στραμμένα στην χώρα που ουσιαστικά γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, περιμένοντας να διαπιστώσουν κατά πόσο ήταν σωστή η επιλογή να αναλάβει αυτή τη διοργάνωση τους. Χωρίς να θέλω να "παινέψω το σπίτι " μου ,η τελετή έναρξης -λήξης ήταν πραγματικά εντυπωσιακή και λίγο-πολύ αναμενόμενη ,αυτό γιατί όπως είναι γνωστό οι τελετές έναρξης και λήξης δίνουν την ευκαιρία στη διοργανώτρια χώρα να παρουσιάσει παγκόσμια την ιστορία της και την παράδοσή της ,γεγονός το οποίο δε φόβισε τους συμμετέχοντες και τους διοργανωτές αφού υπήρχε πλούσιο υλικό προς παρουσίαση με αιώνες ιστορίας και παράδοσης .Μέχρι εδώ όλα είναι καλά .

Απο την ημέρα που ξεκίνησαν οι αγώνες στο Λονδίνο δεν έχω σταματήσει να ακούω επιθετικά και ανόητα σχόλια για την βρετανική τελετή έναρξης με το γνωστό ,ανάλογο ελληνικό ύφος : " τί να μας πούνε και οι Άγγλοι ,εμείς γράφαμε ιστορία κι εσείς κρεμιόσασταν απο τα δέντρα ,τώρα θεωρείται παράδοση η μοναρχία και ο James Bond " και άλλα τέτοια ..χαριτωμένα. Και απαντώ. Δηλαδή τί να κάνουμε τώρα αγαπητέ έλληνα που μονίμως κατακρίνεις τα πάντα και ό,τι δεν είναι ελληνικό είναι για πέταμα; Εσύ είχες Πλάτωνα ,Αριστοτέλη, Λεωνίδα και Βυζάντιο να δείξεις και οι Αγγλοι είχαν Σαίξπηρ, Χάρι Πότερ και βασίλισσα .

Είναι άδικο και κατώτερο της ιστορίας που περηφανεύομαστε οτι έχουμε σαν λαός να καταδικάζουμε και να επικρίνουμε μόνιμα τους άλλους .Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουμε αυτό το πολύ ελληνικό και καθόλου ωραίο " αν δεν ήμασταν εμείς ,δεν θα είχατε να διοργανώσετε ολυμπιακούς αγώνες τώρα " και άλλα φαιδρά .Ετσι όπως πάμε το πιθανότερο είναι να μην ξαναδούμε ολυμπιάδα ούτε σε χίλια χρόνια .Εκτός αυτού ,το νόημα των αγώνων είναι η ευγενής άμιλλα ,ο υγιής ανταγωνισμός και η αδελφοσύνη των λαών μέσω του αθλητισμού ,αν δεν θέλουμε τίποτα απο αυτά τότε δεν πρέπει να στείλουμε ξανά αποστολή σε αγώνες και πρέπει να απομονωθούμε στη χώρα μας να χαιρόμαστε μόνοι την ιστορία μας .Αλήθεια ,γιατί κανένας Έλληνας δεν αντιδράει τόσο οργισμένα σε ό,τι έχει να κάνει με το θέμα των απαγορευμένων ουσιών ,το οποίο εδώ και κάποια χρόνια αποτελεί ανοιχτή πληγή για την Ελλάδα και διασύρει το " αρχαίο ,ολυμπιακό πνεύμα "; Γιατί μάλλον μας βολεύει να περηφανευόμαστε για χρυσά μετάλλια ακόμα κι αν αυτά είναι βουτηγμένα σε ουσίες .

Ας ελπίσουμε οτι με την πάροδο του χρόνου η νοοτροπία αυτή σταδιακά θα αλλάξει προς το καλύτερο και θα μάθουμε επιτέλους να σεβόμαστε κάθε προσπάθεια ( είτε καλή ,είτε κακή ). Εξάλλου το πνεύμα των αγώνων είναι αυτό και αν πραγματικά πιστεύει κανείς στην " ανωτερότητα " του ελληνισμού θα πρέπει να παραδεχτεί πως ο Πλάτωνας και ο Σωκράτης πιθανόν δεν θα υιοθετούσαν ποτέ τέτοιες μικροπρεπείς αντιλήψεις .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου