Υγρασία

....της Ζωής Παπαδοπούλου

 

Τα χέρια μας έλουζε ιδρώτας

πρώτα έλουζε και τις σκέψεις μας

κι οι λέξεις μας έλιωναν πριν να φανερωθούν

θα ενωθούν σα σύννεφα τα στήθη

λήθη- έσβησαν όλα εκτός από σένα

ένα μόνο αρκεί να πω

σ’ αγαπώ

σ’ αγαπώ και δακρύζω

και βρίζω για εκείνο το σιωπηλό φιλί

σαν απειλή γοητευτικό

τυραννικό σχεδόν,

η οξύτητα του πόνου ακόμα ζωντανή.