Εμείς ..και ο κόσμος

.....της Αναστασίας Λαδοπούλου

Εχοντας απορροφηθεί τόσο απο τον καθημερινό αγώνα για επιβίωση και παρασυρόμενοι απο τα προβλήματα της ζωής (οικονομικής κυρίως φύσης) είναι γεγονός πως έχουμε ξεχάσει σε σημαντικό βαθμό να είμαστε άνθρωποι.Πόσες φορές δεν αναλωνόμαστε στην καθημερινότητά μας σε ανόητες εμπάθειες ,σε μικρά προβλήματα ,ενώ γύρω μας συμβαίνουν τόσα σπουδαία και ουσιαστικά γεγονότα;

Ασφαλώς ο καθένας λειτουργεί και δρά ανάλογα με την ποιότητα της ζωής του και το περιβάλλον στο οποίο ζεί ,αλλά είναι ανούσιο το λιγότερο να ασχολούμαστε με το τί θα φάμε ή πού θα βγούμε ή να βρισκόμαστε σε διαρκή κόντρα με τα πάντα σαν κακομαθημένα παιδιά ,όταν την ίδια στιγμή σε άλλα μέρη της γής άνθρωποι σαν εμάς πεθαίνουν απο πείνα ή ακόμα χειρότερα ζούνε σε συνθήκες τρομοκρατίας και πολέμου προσπαθώντας να δημιουργήσουν οι ίδιοι τη ζωή που ονειρεύονται να ζήσουν.

Ακόμα ,μεγαλύτερος οφείλει να είναι ο θαυμασμός προς αυτούς που εθελοντικά προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ως γιατροί ή συνεισφέρουν όπως αλλιώς μπορούν σε χώρες και ανθρώπους που έχουν ανάγκη.Είναι τρομακτικό και απογοητευτικό πόσες φορές χρησιμοποιούμε τη λέξη "εγώ " -άλλωστε απο μόνη της ενέχει αρνητικότητα. Αντίθετα πόσο πιο όμορφη ακούγεται η λέξη "εμείς "- φανερώνει συλλογικότητα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμα καλύτερα για την πραγματοποίηση ενός ωραίου στόχου .Υπάρχουν γύρω μας τόσα πολλά να γίνουν που χρειάζονται τη βοήθεια όλων και αντί να κινηθούμε προς μια τέτοια κατεύθυνση προτιμάμε την απάθεια και την αδράνεια του καναπέ μας μιλώντας θεωρητικά ή αποφεύγοντας κάθε συζήτηση που δεν έχει να κάνει με το τεράστιο "εγώ " μας.

Σίγουρα εκ των πραγμάτων κάποιες ενέργειες είναι σχεδόν αδύνατο να γίνουν (όπως για παράδειγμα να πάει κανείς εθελοντής σε περιοχές που βρίσκονται σε κατάσταση πολέμου ) κυρίως λόγω γραφειοκρατίας ,αλλά και κινδύνου ,αλλά μπορεί να ξεκινήσει κανείς να ασχολείται έστω και θεωρητικά με τέτοια θέματα ή ακόμα και με τον εθελοντισμό .Εξάλλου είναι τόσο ωραία η αίσθηση του να προσφέρεις και να συμβάλλεις έστω και κάτι ελάχιστο για ένα κοινό ,μεγάλο καλό ,έτσι δεν είναι ; !