Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

Χρυσαυγίτη σε μισώ, μέρος δεύτερο

....της Αναστασίας Λαδοπούλου



Συνήθως ψάχνω πάντα έναν πρόλογο για τα κείμενα, ώστε ο αναγνώστης να προετοιμάζεται γι'αυτό που θα ακολουθήσει. Αυτή τη φορά όμως νομίζω πως ο τίτλος ( ο δανεισμένος και πάρα πολύ εύστοχος τίτλος ) παραπέμπει ακριβώς στο αντικείμενο του άρθρου.


Πριν βιαστούμε να αρχίσουμε όλοι τα " κατηγορώ " απέναντι στον μαφιόζο ( γιατί βουλευτή δεν θα τον αποκαλέσω ) της Χρυσής Αυγής , ο οποίος ανενδοίαστα επιχείρησε να παίξει ξύλο με τη βουλευτή του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη, θα πρέπει να σκεφτούμε ψύχραιμα και όχι εν βρασμώ ψυχής το γεγονός αυτό. Παρ'όλα αυτά, κάτι τέτοιο είναι απο δύσκολο εως αδύνατο. Πριν οι ..καλοθελητές βιαστούν να σχολιάσουν το " βαρύ " ρήμα " μισώ " θα πρέπει να υπενθυμίσουμε οτι ο ίδιος ο αρχηγός της ..συμμορίας Ν.Μιχαλολιάκος δήλωσε σε συνέντευξή του οτι " στη βία απαντάμε με βία ", γι'αυτό λοιπόν κι ο καθένας έχει δικαίωμα να απαντήσει ανάλογα κι ας μην ενοχληθεί κανείς απο τη χρήση του συγκεκριμένου ρήματος στον τίτλο. 

Πρώτα απ 'όλα ντροπή και αίσχος στον κύριο Κασιδιάρη (όνομα και πράγμα ) που είχε το θράσος να σηκώσει χέρι, πολύ δε περισσότερο σε μια γυναίκα, πράγμα που δείχνει φανερά την πλήρη απουσία οποιασδήποτε παιδείας . Θα έπρεπε ως "ελληναράς " και τιμητής των πάντων που είναι να γνωρίζει στοιχειώδεις τρόπους συμπεριφοράς ,ιδιαίτερα απο τη στιγμή που ο -ανόητος - ελληνικός λαός, κάνοντάς τον μάγκα (αυτόν και τα υπόλοιπα καλά παιδιά της ομάδας του ) τον έχει τοποθετήσει στο κοινοβούλιο.

Σίγουρα, πολλοί είναι εκείνοι που θα θελήσουν να σχολιάσουν το γεγονός είτε θετικά ( γιατί οπωσδήποτε η ενέργεια αυτή μπορεί και να επικροτηθεί από πολλούς με αντικομμουνιστικά αισθήματα ), είτε αρνητικά . Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από το τί πιστεύει κανείς, ας είναι σοσιαλιστής, ας είναι κομμουνιστής -αν και αυτά έχουν λίγο έως πολύ ακυρωθεί πια σαν ιδέες - είναι απαράδεκτο και ανεπίτρεπτο να λύνουμε τις διαφορές μας με ξύλο και να πλακώνουμε κάποιον έτσι επειδή δεν μας αρέσουν τα μούτρα του ή αυτά που πιστεύει. Ασφαλώς ,αυτά συμβαίνουν μόνο όταν μιλάμε για ανθρώπους με ηθική ,λογική και συναίσθηση του καθήκοντος. Ας μας πούνε τελικά εκεί στη Χρυσή Αυγή ,έχουν σκοπό να συνεχίσουν τις τακτικές αυτές ή πάλι θα λουφάξουν πριν τις εκλογές, μήπως και ο Έλληνας κάνει το ολέθριο σφάλμα να τους ψηφίσει ξανά ; ( Πράγμα καθόλου απίθανο βέβαια ).

Αν ο ανόητος αυτός άνθρωπος είχε σώας τας φρένας -γιατί λογικός δ ε ν είναι - θα ανταπαντούσε στη συνάδελφό του με επιχειρήματα βασισμένα στις ιδέες και τις θέσεις του κόμματός του (το ξύλο ας το αφήσουμε για τις αστυνομικές ταινίες καλύτερα). Οπωσδήποτε όμως οι συνάδελφοι του Κασιδιάρη πρόλαβαν να βγάλουν τις σχετικές ανακοινώσεις τους επιρρίπτοντας τις ευθύνες μονόπλευρα, πράγμα αναμενόμενο και αστείο. Είναι εκνευριστικό πια να βλέπεις τους ανθρώπους να κρύβονται πίσω απο το δάχτυλό τους και να εξαπολύουν επιθέσεις χωρίς αντίκρυσμα. Αν δε, λάβουμε υπ'όψιν οτι η απαρχή έγινε απο τον Κασιδιάρη, ο οποίος πέταξε κατάμουτρα ένα ποτήρι νερό σε βουλευτή του Συριζα αποκαλώντας τη "νούμερο " καταλαβαίνουμε αμέσως, χωρίς να χρειάζονται ανακοινώσεις και δελτία τύπου . Αναρωτιέμαι μόνο ως πότε πρέπει να τους ανεχόμαστε -και επαναλαμβάνω ανεξάρτητα απο το τί πιστεύουμε -.

Κλείνοντας ,έχω μόνο να πώ ντροπή και θλίψη αν αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2012 ..

1 σχόλιο:

  1. Δύο πράγματα με κάνουν να φοβάμαι πλέον. Πρώτον, πώς πολλοί σκληροί αντικομμουνιστές, θα δοξάσουν τον ήρωά τους που σήκωσε χέρι στους... "προδότες". Ας ελπίσουμε πώς τα αποτελέσματα των εκλογών θα διαψεύσουν αυτή τη σκέψη.
    Δεύτερον, εάν είναι ικανοί να κάνουν τέτοια πράγματα μπροστά στις κάμερες, δε θέλω να φανταστώ τί κάνουν στα κρυφά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή