Εθνικός διχα (λα ) σμός

.....της Αναστασίας Λαδοπούλου


 

Η αλήθεια είναι οτι σε αυτόν τον τόπο οι γνώμες ανέκαθεν ήταν πολλές ,διαφορετικές και αντίθετες μεταξύ τους , αν και η πολυφωνία ποτέ δεν κάνει κακό ,μάλιστα αποτελεί και δείγμα πολιτισμού γιατί ακούγονται όλες οι απόψεις .

Παρ'όλ'αυτά , μετά και τα τελευταία ,πρόσφατα γεγονότα που συνέβησαν μεταξύ Κανέλλη -Κασιδιάρη προκύπτει ένα σοβαρό πρόβλημα ,ένα πρόβλημα που μάλλον προϋπήρχε και τώρα εκδηλώθηκε σε όλο του το μεγαλείο πια . Η χώρα σταδιακά οδηγείται για ακόμα μια φορά σε εθνικό διχασμό ,διχασμό απόψεων ,ήθους ,λογικής και συμπεριφορών .Είμαι σίγουρη πως όλοι όσοι υποστηρίζουν τις ακραίες επιλογές ( δεν αναφέρομαι μόνο στους χρυσαυγίτες βέβαια ) είναι κάπου εκεί έξω κρυμμένοι και τρίβουν με ικανοποίηση τα χέρια τους θεωρώντας πως και καλά κατάφεραν επιτέλους να διαλύσουν το ομιχλώδες τοπίο της επί χρόνια βρώμικης πολιτικής .Ισως ως έναν βαθμό να συνέβαλαν σε αυτό ,αλλά δεν μπορούν να καταλάβουν πως με τη βία ή την αναρχία ποτέ δεν μπορεί να πάει μπροστά ένας τόπος ;

Ηδη η ελληνική ιστορία έζησε έναν ισχυρό εθνικό διχασμό απο το 1914 ως το 1917 ,έζησε ακόμα και έναν δυνατό εμφύλιο πόλεμο κατά τη διάρκεια του οποίου οικογένειες διαλύθηκαν γιατί τα μέλη είχαν διάσταση απόψεων σχετικά με την πολιτική ζωή και τα πολιτικά πράγματα ,φιλίες και δυνατοί δεσμοί χάθηκαν στο όνομα των διαφορών και των συγκρούσεων για να οικοδομηθεί πάνω στα χαλάσματα της κοινωνίας ένα κράτος στο οποίο επήλθε σταδιακά και για ακόμα μια φορά η σήψη .Τώρα λοιπόν που η ιστορία φαίνεται να κάνει έναν ακόμη κύκλο στο κομμάτι αυτό ,δεν είναι ανόητο απο τη στιγμή που ξέρουμε τα δεινά που προκλήθηκαν στο παρελθόν να αντιμαχόμαστε με μένος και πάλι μεταξύ μας ;

Λένε οτι έναν λαό δεν μπορείς ποτέ να τον νικήσεις αν είναι ενωμένος .Εγώ θα προσθέσω ακόμα οτι έναν λαό ποτέ δεν μπορείς να τον σκλαβώσεις αν παλεύει για τα δικαιώματά του ,αν πιστεύει οτι όλοι είναι ίσοι κι ας είναι διαφορετικές οι απόψεις . Είναι θλιβερό να βλέπεις φίλους και οικογένειες να τρώγονται μεταξύ τους απλά επειδή πιστεύουν σε άλλα ιδανικά ,και όχι μόνο αυτό ,αλλά πολλές φορές είναι τόση η προσήλωση και η εμμονή που ο διάλογος δεν υφίσταται καν ,γεγονός που οδηγεί ξανά σε αδιέξοδο .

Ακόμα πιο λυπηρό βέβαια φαίνεται να είναι το γεγονός οτι οι φανατικοί υποστηρικτές των άκρων είναι νέοι ,που υποτίθεται πως είναι η ελπίδα αλλαγής ..και τί να τους κάνει τέτοιους νέους ο τόπος αν δεν φέρουν ελπίδα ,αλλά μόνο αβεβαιότητα και σκοταδισμό !

Ολα τα παραπάνω έχουν μάλλον επανειλημμένα ειπωθεί και γραφτεί ,αλλά καθώς φαίνεται " μυαλό δεν θα βάλει αυτό το κεφάλι " κατά το άσμα ,για να δούμε ..