Η Ελλάδα μπορεί και δημιουργεί

.....του Δημήτρη Λαφάρα




    Ποιος είπε ότι η Ελλάδα δεν έχει πόρους ; Ποιος είπε ότι οι Έλληνες δεν δουλεύουν όσο πρέπει; Ποιος είπε ότι η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα πέθανε; Θα σας έρχονται αρκετά άτομα στο μυαλό που σχολίασαν αυτά τα θέματα, κυρίως από τον πολιτικό χώρο, και όχι με τα καλύτερα λόγια. Τα θέμα είναι όμως αυτά τα οποία δεν σας έρχονται στο μυαλό, γιατί είτε σας τα κρύψανε είτε απλά δεν ενδιαφερθήκατε να μάθετε.


Γι αυτό «googlάρετε» αυτά που θα σας πω, απλά και μόνο για να δείτε μια διαφορετική Ελλάδα, την Ελλάδα που μπορεί, που προσπαθεί, και που τα καταφέρνει.

• Ανάβρα του νομού Μαγνησίας, το χωριό που με την ομόνοια των κατοίκων και ένα συνεπή πρόεδρο κατάφερε μεγάλα πράγματα. Ένα χωριό που εκμεταλλεύτηκε τους πόρους του και πέτυχε.

• Την Υδριάδα το αποτέλεσμα του προγράμματός από τον κ. Νικήτα Νικητάκος, Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου που μαζί με τους συνεργάτες του Θ. Λίλα και Α. Βατίστα έχουν καταφέρει να πραγματοποιήσουν το πρόγραμμα που για την νησιωτική Ελλάδα θα έπρεπε να είναι ο «απόλυτος στόχος». Την δημιουργία νερού από τη θάλασσα χωρίς να καταναλώνεται ρεύμα της ΔΕΗ.

• Ο Μιχάλης Καλογεράκης. Ο άνθρωπος που δεν έχει ανάγκη τη ΔΕΗ και τα βενζινάδικα. Ο 50χρονος ηλεκτρολόγος-ηλεκτρονικός έχει καταφέρει να αποκτήσει πλήρη ενεργειακή αυτονομία στο σπίτι του με χρήση αιολικής και ηλιακής ενέργειας, αλλά και να μετακινεί το μηχανάκι του με καύσιμο που παράγει από ζάχαρη, ζαχαροκάλαμο και σάπια φρούτα.

• Η εκτροφή σαλιγκαριών από τις δύο αδελφές Βλάχου που πρωτοξεκίνησαν το εγχείρημα το 2007.

• H oliveshop του Φώτη Αντωνόπουλου, που έγινε και θέμα στους New York times, για την γραφειοκρατία στην Ελλάδα.

• Η παραγωγή γαϊδουρινού γάλακτος του Διογένη Παπλιάκα ή του Σπύρου Οικονόμου.

Για να μην μιλήσω για τις ήδη καταξιωμένες επιχειρήσεις όπως η Apivita, Notos, Karatzis κλπ, ή Έλληνες επιχειρηματίες του εξωτερικού όπως: ο Σπύρος Ξάνθος της pattern insight και ο Tζιμ Mπίτζος της VeriSign (δεν μιλάμε για άτομα που είναι υπάλληλοι ή στελέχη, αλλά για αυτούς που τόλμησαν να πάρουν το ρίσκο και να ανοίξουν την δικιά τους επιχείρηση).

Υπάρχει πλήθος τέτοιων ανθρώπων και τέτοιων ιστοριών , και είναι πολύ πιο κοντά από ότι νομίζουμε (στην Θεσσαλονίκη γίνονται αρκετές εκδηλώσεις). Πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους και οι περισσότερες στο τομέα της πληροφορικής.

Δυστυχώς αυτήν την Ελλάδα, της καινοτομίας και της προσπάθειας την γνωρίζουν πολύ λίγοι, άτομα που «ψάχνονται», άτομα που ζητάν το κάτι παραπάνω. Είναι άτομα κυρίως των επιστημών της πληροφορικής, και των πολιτικών και οικονομικών επιστημών, άλλα είναι μια μειοψηφία.

Το κακό είναι ότι σπάνια προβάλλονται αυτές οι δράσεις ιδίως αυτήν την περίοδο που διανύουμε, που έχουμε ανάγκη να βλέπουμε τέτοια παραδείγματα Ελλήνων που παλεύουν για το κάτι παραπάνω.