Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Θυσίαν εσπερινήν

  

Φεύγουμε.

Και τι πήραμε λοιπόν;
Μια αγκαλιά και λίγο χώμα
στις καταπράσινες υγρές ψυχές μας.
 Πονέσαμε και κλάψαμε
αλλά η λύτρωση ήρθε αργότερα
όταν στο δείλι του εσπερινού
τα σύννεφα φάνηκαν πιο λευκά από ποτέ
μέσα στη ροδαυγή καρδιά μας.
Πέρασε και για σήμερα.
Αύριο πάλι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου