.....του Yok Yok
Φτάνοντας σήμερα το πρωί στο σχολείο , βλέπω μια ομάδα παιδιών να παίζουν κάνοντας τους χρυσαυγίτες.
Σηκώνουν τα δεξιά τους χέρια και με χαιρετούν φασιστικά.
Το σοκ, απίστευτο.
Η πίεση ξεπέρασε το 20…
Τα μαζεύω γύρω μου και αρχίζω αν τους μιλάω.
Γιατί το κάνουν αυτό, τι σημαίνει, που το είδαν, τι τους άρεσε σε αυτό;
Οι απαντήσεις τους σαφέστατες. Τους εντυπωσίασε η στρατιωτική δομή και η πειθαρχία. Τους εντυπωσίασε το παρουσιαστικό των ναζί. Τους άρεσε ο τρόπος που διέταξαν τους δημοσιογράφους στη συνέντευξη τύπου του Αρχημ..., το βράδυ των εκλογών.
Αφού κατάλαβα ότι αδυνατούσαν να ανταπεξέλθουν σε οποιαδήποτε παραγωγική συζήτηση, απομακρύνθηκα.
Στο γραφείο των καθηγητών όλοι μιλούσαν για τα αποτελέσματα των εκλογών και εστίαζαν στο φαινόμενο ”χρυσό αυγό”.
Σχολιασμοί, αλλά κανένας δεν έμπαινε στην ουσία.
Ώρα να διδάξω με το παράδειγμα.
Μπαίνω στην τάξη, για μάθημα.
Ανοίγω την πόρτα και κραυγάζω ”εγέρθητι”.
Τα παιδιά αποσβολωμένα με κοιτάζουν παράξενα.
Επαναλαμβάνω το παράγγελμα και τους λέω πως όποιος δεν σηκωθεί την ώρα που μπαίνω ΕΓΩ θα υποστεί τις συνέπειες της ανυπακοής και προσβολής του καθηγητή.
Και σηκώνονται όλοι…
Μέσα μου έτρεμα από θυμό και απόγνωση.
ΟΥΤΕ ΈΝΑΣ ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕ ΤΗΝ ΒΛΑΚΕΙΑ ΜΟΥ!
Το συνέχισα κι άλλο.
Όταν θα σηκώνομαι από την έδρα θα σηκώνεται, σε ένδειξη σεβασμού και όλη η τάξη ΕΙΠΑ.
Στο πρώτο τέταρτο σηκώθηκα και κάθισα στην έδρα πάνω από 10 φορές.
Κανονικό καψόνι.
Όλη η τάξη σηκωνόταν την ώρα που σηκωνόμουν.
Πόσο είπαμε πως είχε φτάσει η πίεση την ώρα που έφτασα;
Ε, καμία σχέση…τώρα είχε χτυπήσει κόφτες.
Κανένας, μα κανένας δεν αντέδρασε.
... Ας βρισκόταν έστω και ένας να με αμφισβητούσε, να με έβριζε, να με πλάκωνε…
Κανένας.
Το χόντρυνα κι άλλο το παιχνίδι λοιπόν.
Μέσα στο τμήμα υπήρχαν δύο από τα παιδιά που με χαιρέτησαν ναζιστικά το πρωί.
Μόλις ο ένας από τους δύο πήγε να γυρίσει στιγμιαία στο πίσω θρανίο, σηκώθηκα έξαλλος και άρχισα να του φωνάζω, τι συμπεριφορά είναι αυτή, που νομίζει ότι βρίσκεται, δεν σέβεται καθόλου τον δάσκαλο και τους συμμαθητές του.
Κατά σύμπτωση έπεσε και το στυλό του άλλου, από τους δύο. Άρχισα να φωνάζω και σε αυτόν.
Τους έβγαλα έξω από την τάξη και τους έστειλα στον διευθυντή.
Στο διάλειμμα πήγα στο γραφείο του διευθυντή και ζήτησα να αποβληθούν για δύο μέρες οι συγκεκριμένοι μαθητές, γιατί δεν σεβάστηκαν το δάσκαλο και τους συμμαθητές τους και παρεμπόδισαν το μάθημα.
Ο διευθυντής τους απέβαλε!!!
Το ίδιο συνέβει και στα άλλα τμήματα που είχα μάθημα (όμως δεν απέβαλα άλλους).
Τι άλλο να σας πω…
Να σας πω για τον εκφασισμό που ζούμε όλοι μας;
Να σας πω πως πρέπει να κρεμαστούν οι υπεύθυνοι που εξέθρεψαν αυτό το φαινόμενο;
Να σας πω πως το έγκλημα που έχει διαπραχθεί έχει δηλητηριάσει την συμπεριφορά των παιδιών μας;
Να σας πω πως σκέφτομαι να μηνύσω τον Άρειο Πάγο που έδωσε άδεια σε αυτό το έκτρωμα ώστε να συμμετάσχει σε δημοκρατικές διαδικασίες;
Να σας πω πως αυτοί είμαστε;
Ήθελα να δείξω στα παιδιά, με τη δύναμη του παραδείγματος, ότι όποιος ασπάζεται το απόλυτο κακό πρέπει να είναι έτοιμος και να το υποστεί.
1) Αύριο σκέφτομαι να επαναλάβω πάλι την ίδια συμπεριφορά…
2) Αύριο σκέφτομαι να πάω στο σχολείο και να εξηγήσω στα παιδιά το λόγο της συμπεριφοράς μου και να ζητήσω συγνώμη.
Φτάνοντας σήμερα το πρωί στο σχολείο , βλέπω μια ομάδα παιδιών να παίζουν κάνοντας τους χρυσαυγίτες.Σηκώνουν τα δεξιά τους χέρια και με χαιρετούν φασιστικά.
Το σοκ, απίστευτο.
Η πίεση ξεπέρασε το 20…
Τα μαζεύω γύρω μου και αρχίζω αν τους μιλάω.
Γιατί το κάνουν αυτό, τι σημαίνει, που το είδαν, τι τους άρεσε σε αυτό;
Οι απαντήσεις τους σαφέστατες. Τους εντυπωσίασε η στρατιωτική δομή και η πειθαρχία. Τους εντυπωσίασε το παρουσιαστικό των ναζί. Τους άρεσε ο τρόπος που διέταξαν τους δημοσιογράφους στη συνέντευξη τύπου του Αρχημ..., το βράδυ των εκλογών.
Αφού κατάλαβα ότι αδυνατούσαν να ανταπεξέλθουν σε οποιαδήποτε παραγωγική συζήτηση, απομακρύνθηκα.
Στο γραφείο των καθηγητών όλοι μιλούσαν για τα αποτελέσματα των εκλογών και εστίαζαν στο φαινόμενο ”χρυσό αυγό”.
Σχολιασμοί, αλλά κανένας δεν έμπαινε στην ουσία.
Ώρα να διδάξω με το παράδειγμα.
Μπαίνω στην τάξη, για μάθημα.
Ανοίγω την πόρτα και κραυγάζω ”εγέρθητι”.
Τα παιδιά αποσβολωμένα με κοιτάζουν παράξενα.
Επαναλαμβάνω το παράγγελμα και τους λέω πως όποιος δεν σηκωθεί την ώρα που μπαίνω ΕΓΩ θα υποστεί τις συνέπειες της ανυπακοής και προσβολής του καθηγητή.
Και σηκώνονται όλοι…
Μέσα μου έτρεμα από θυμό και απόγνωση.
ΟΥΤΕ ΈΝΑΣ ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕ ΤΗΝ ΒΛΑΚΕΙΑ ΜΟΥ!
Το συνέχισα κι άλλο.
Όταν θα σηκώνομαι από την έδρα θα σηκώνεται, σε ένδειξη σεβασμού και όλη η τάξη ΕΙΠΑ.
Στο πρώτο τέταρτο σηκώθηκα και κάθισα στην έδρα πάνω από 10 φορές.
Κανονικό καψόνι.
Όλη η τάξη σηκωνόταν την ώρα που σηκωνόμουν.
Πόσο είπαμε πως είχε φτάσει η πίεση την ώρα που έφτασα;
Ε, καμία σχέση…τώρα είχε χτυπήσει κόφτες.
Κανένας, μα κανένας δεν αντέδρασε.
... Ας βρισκόταν έστω και ένας να με αμφισβητούσε, να με έβριζε, να με πλάκωνε…
Κανένας.
Το χόντρυνα κι άλλο το παιχνίδι λοιπόν.
Μέσα στο τμήμα υπήρχαν δύο από τα παιδιά που με χαιρέτησαν ναζιστικά το πρωί.
Μόλις ο ένας από τους δύο πήγε να γυρίσει στιγμιαία στο πίσω θρανίο, σηκώθηκα έξαλλος και άρχισα να του φωνάζω, τι συμπεριφορά είναι αυτή, που νομίζει ότι βρίσκεται, δεν σέβεται καθόλου τον δάσκαλο και τους συμμαθητές του.
Κατά σύμπτωση έπεσε και το στυλό του άλλου, από τους δύο. Άρχισα να φωνάζω και σε αυτόν.
Τους έβγαλα έξω από την τάξη και τους έστειλα στον διευθυντή.
Στο διάλειμμα πήγα στο γραφείο του διευθυντή και ζήτησα να αποβληθούν για δύο μέρες οι συγκεκριμένοι μαθητές, γιατί δεν σεβάστηκαν το δάσκαλο και τους συμμαθητές τους και παρεμπόδισαν το μάθημα.
Ο διευθυντής τους απέβαλε!!!
Το ίδιο συνέβει και στα άλλα τμήματα που είχα μάθημα (όμως δεν απέβαλα άλλους).
Τι άλλο να σας πω…
Να σας πω για τον εκφασισμό που ζούμε όλοι μας;
Να σας πω πως πρέπει να κρεμαστούν οι υπεύθυνοι που εξέθρεψαν αυτό το φαινόμενο;
Να σας πω πως το έγκλημα που έχει διαπραχθεί έχει δηλητηριάσει την συμπεριφορά των παιδιών μας;
Να σας πω πως σκέφτομαι να μηνύσω τον Άρειο Πάγο που έδωσε άδεια σε αυτό το έκτρωμα ώστε να συμμετάσχει σε δημοκρατικές διαδικασίες;
Να σας πω πως αυτοί είμαστε;
Ήθελα να δείξω στα παιδιά, με τη δύναμη του παραδείγματος, ότι όποιος ασπάζεται το απόλυτο κακό πρέπει να είναι έτοιμος και να το υποστεί.
1) Αύριο σκέφτομαι να επαναλάβω πάλι την ίδια συμπεριφορά…
2) Αύριο σκέφτομαι να πάω στο σχολείο και να εξηγήσω στα παιδιά το λόγο της συμπεριφοράς μου και να ζητήσω συγνώμη.
Αγαπητέ φίλε, δεν ξέρω αν πράγματι έκανες αυτό το πείραμα που περιγράφεις στην τάξη σου. Πάντως, έχω να σου προτείνω το εξής: να ΜΗΝ επαναλάβεις για άλλη μια μέρα αυτό το "πείραμα". Γιατί όσο κι αν νομίζεις ότι είσαι υπεράνω, μερικές φορές τα πράγματα ξεφεύγουν εκτός ελέγχου, γιατί πολύ απλά κάποιες καταστάσεις προκαλούν εθισμό. Θα σου πρότεινα να δεις ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ την ταινία "Die Welle" και την ταινία "Das Experiment". Δες τις και μετά ξανασυζητάμε. Μέχρι τότε, όμως, γύρνα στην τάξη σου και πραγματοποίησε το βήμα 2), δηλαδή ζήτα συγγνώμη απ' τους μαθητές σου και εξήγησέ τους γιατί και πώς έστησες όλο αυτό το ναζιστικό πλαίσιο. Είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις. Μην ξεχνάς, το παράδειγμά μας είναι αυτό που διδάσκει περισσότερο και όχι τόσο τα λόγια μας. Χαίρε πάντοτε :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Yok Yok η κίνησή σου ήταν πολύ έξυπνη και πιστεύω πως θα χει και τα σωστά αποτελέσματα. Θα πρότεινα να διατηρήσεις αυτή τη συμπεριφορά για άλλη μία μέρα και την τρίτη να διεξάγεις μια συζήτηση με τα συμπεράσματα των μαθητών και τις εντυπώσεις τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Ανώνυμε με συγχωρείς που παίρνω το θάρρος να σου απαντήσω αλλά στην ταινία Die Welle που αναφέρεις ο καθηγητής πηγαίνει τους μαθητές ομαλά στη δημιουργία μίας ομάδας εξουσίας. Αντί να τους δείξει τα αρνητικά της "αυτοκρατορίας" προς αυτούς που καταδυναστεύει, τους έδειξε τα προνόμια που έχουν οι δυνάστες και άθελά του τους οργάνωσε σε μια τέτοια ομάδα. Αντίθετα ο Yok Yok έδειξε στους μαθητές την κατάχρηση εξουσίας και τους καταπίεσε αφαιρώντας τους ξαφνικά τα δικαιώματα που είχαν συνηθίσει να έχουν. Ο Βέγκερ έφερνε μία-μία τις αλλαγές στην τάξη (με αποτελεσμα να τις δεχτούν οι μαθητές του) ενώ ο Υok Yok τις επέβαλε όλες μαζί ακριβώς για να μην αρέσουν στα παιδιά...
(αισθάνθηκα λίγο γελοίος να χρησιμοποιώ το ψευδώνυμο του uploader ως το όνομά του αλλά μου ήταν πιο εύκολο από το να το λέω περιφραστικά :P πολύ ωραίο κείμενο και ακόμα πιο ωραία ιδέα!)