Δράση και..αντίδραση

.....της Αναστασίας Λαδοπούλου

Η πολιτική σαν έννοια απασχολούσε ανέκαθεν τους ανθρώπους. Ειδικότερα στην αρχαία Ελλάδα οι συζητήσεις γύρω από τα πολιτικά δρώμενα της εποχής αποτελούσαν σημείο αναφοράς στις αρχαίες αγορές.Στην πορεία όλο αυτό το ενδιαφέρον κάπου χάθηκε..στο πέρασμα των αιώνων;στο δρόμο προς τον εκσυγχρονισμό της άσκησης της πολιτικής;το μόνο σίγουρο είναι οτι όλη αυτή η ενασχόληση με τα κοινά αποτελεί πλέον παρελθόν και όχι μόνο αυτό,αλλά οποιαδήποτε αναφορά στην λέξη "πολιτική" προκαλεί πια στο μεγαλύτερο μέρος του λαού αποστροφή.Το θλιβερότερο όλων είναι πως αυτοί που κυρίως απέχουν από τα κοινά είναι οι νέοι.

Πολλές φορές στα δελτία ειδήσεων,σε εκπομπές ή και ακόμα σε συζητήσεις με φίλους και γνωστούς ακούω πολύ συχνά φράσεις όπως "σιγά μη πάω να ψηφίσω" ή "όλοι είναι τα ίδια χάλια" και  "γιατί να ασχοληθώ αφού δε θα αλλάξει κάτι".Είναι στ'αλήθεια λυπηρό να ακούγονται αυτά τα λόγια απο ανθρώπους νέους.Τί θα πεί "δε με ενδιαφέρει" ή "δε πάω να ψηφίσω"; Η αποχή δεν είναι λύση(όταν εκδηλώνεται κάτω απο τέτοιες συνθήκες).Σαφώς είναι κατανοητό το δικαίωμα του καθενός στην ελευθερία της γνώμης του,αλλά αυτή να στηρίζεται σε βάσιμα επιχειρήματα.

Οι περισσότεροι και οι περισσότερες έχουν επαναπαυθεί στο "δε συμμετέχω-δε νοιάζομαι",με αποτέλεσμα η κοινωνία να μη κάνει ούτε βήμα μπροστά.Σίγουρα στην ηλικία των 19,20,25 χρόνων στο μυαλό των πολλών υπάρχουν οι έρωτες,οι βόλτες,η καλοπέραση,αλλά μόνο αυτά δεν φτάνουν,γιατί θα έρθει η στιγμή  που όλοι θα βρεθούμε αντιμέτωποι με τις επιλογές μας.Έχω την αίσθηση πως το πρόβλημα βασικά εντοπίζεται στο διαχωρισμό πράσινοι-γαλάζιοι-κόκκινοι κλπ κλπ.Ωστόσο,ας μη κομματικοποιούμε τις ιδέες,γιατί τελικά αυτό απωθεί τους πολλούς.

Ας θυμηθούμε πώς ήταν η πολιτική σαν έννοια πριν οδηγηθεί στην παρακμή των τελευταίων χρόνων και ας προσπαθήσουμε να επαναφέρουμε το σωστό τρόπο λειτουργίας της,την άσκηση εποικοδομητικής κριτικής και όχι την εξυπηρέτηση συμφερόντων,πελατειακών σχέσεων κ.ο.κ.Είναι μια καλή ευκαιρία να γεννηθεί κάτι νέο στη θέση αυτού που γκρεμίζεται,με την απαραίτητη συμμετοχή όλων μας.Μπορεί να φαίνονται ουτοπικά όλα αυτά δεδομένων των συνθηκών,αλλά ας ευελπιστούμε πως θα είναι η πραγματικότητα της αυριανής μέρας!