.....του Παναγιώτη Δημητριάδη
Αναλύοντας το ασυνείδητο του Freud, σε μια εποχή που οι ψυχολόγοι κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να ξεφύγουν απ΄ αυτόν, ανακάλυψα μέσα από καθημερινά απλά παραδείγματα, ότι η ψυχή είναι μια χωρισμένη στα δυο. Η συνείδηση είναι το αθώο κομμάτι της ψυχής, που φανερώνεται. Είναι η θέλησή μας αυτό που σκεφτόμαστε, αλλά επίσης είναι και σχεδόν όλες οι λειτουργίες που αντιλαμβανόμαστε ότι κάνουμε. Θα καταλάβετε παρακάτω γιατί λέω σχεδόν όλες.
Σαν κάτι μυστήριο και όχι πονηρό θα εμφάνιζα το ασυνείδητο. Είναι αυτό που δίνει πληροφορίες, όποτε εκείνο θέλει στη συνείδηση και την ενεργοποιεί σε ανύποπτο χρόνο. Εδώ τα πράγματα φαίνονται μάλλον μπερδεμένα. Aς δώσουμε λοιπόν ένα παράδειγμα. Η barbie ή η Monroe αν θέλετε, γνωστές σε όλους, σημάδεψαν μια εποχή. Ξαφνικά θύμιζαν σύμβολο απελευθέρωσης της γυναίκας. Όλες οι γυναίκες ειδικά τις πρώτες δεκαετίες αλλά και μέχρι σήμερα ήθελαν ένα εξαιρετικό βάψιμο (μεικ απ), μαλλί ξανθό και μίνι φούστες μέχρι φυσικά να έρθει η Μόνικα Μπελούτσι, όπου από εκεί κι έπειτα άρχισε να πουλάει και το μελαχρινό. Δηλαδή υπερτονίζεται έτσι μια σχέση προτύπου και πιθηκισμού. Όμως η αίτια είναι κριμένη στο ασυνείδητο.
Το ασυνείδητο δεν είναι όμως η άλλη μεριά του συνειδητού αλλά κάτι πιο μεγάλο. Πολλοί από τους ψυχαναλυτές το τοποθετούν ως τον ψυχικό κόσμο ενός ατόμου, σαν απόλυτη κυριαρχία που μέσα του περικλείονται όνειρα και συνείδηση. Θα έλεγα όμως πως η σχέση του ασυνείδητου με το συνειδητό είναι πιο περίπλοκη. Το ότι μίλησα με κάποιον στο κινητό δε σημαίνει πως είναι μια αντίδραση που ξεπρόβαλε από το ασυνείδητο περνόντας από τη λογοκρισία του προσυνειδητού. Εδώ χρειάζεται να γίνει μια επεξήγηση. Το προσυνειδητό είναι ανάμεσα στο ασυνείδητο και στο συνειδητό, από εκεί και περνάν κάποιες πληροφορίες από το ασυνείδητο στο συνειδητό(όσες πρέπει με σκοπό να φτάσει στη πράξη). ''Μου ήρθε μια ιδέα'' θα πει κάποιος. Από που ήρθε; Πως ήρθε; Φυσικά από το ασυνείδητο. Από παρελθοντικές εμπειρίες που είτε έχουμε ξεχάσει είτε δεν δωσαμε την ανάλογη βαρύτητα.
Μοιάζει, θα έλεγε κάποιος, η ψυχή με το διάστημα και το συνειδητό με τη γη, όπως ακριβώς γίνεται με έναν μετεωρίτη που πέφτει στη γη περνώντας από στιβάδες που τον καίνε (β. Προσυνειδητό), το ίδιο γίνεται και με τις ιδέες αλλά και με τις ενέργειες. Άμα προσέξει κάποιος τις διαφημήσεις θα καταλάβει πως λειτουργούν. Κάτι από το παρελθόν λείπει, δεν το είχες ποτέ κι όμως γίνεται ανάγκη, πριν όμως δε ζούσες και χωρίς αυτό? Οι διαφημίσεις έχουν στόχο το ασυνείδητο όχι το συνειδητό και φυσικά αυτό μπορείς να το δεις παντού. Ότι γίναμε υπαίτιοι της κρίσης κερδήθηκε πρώτα στη ψυχή και μετά στο μυαλό. Με μια ρητορική ερώτηση θα ήθελα να τελειώσω το πρώτο μέρος. Είναι δυνατόν άραγε μια οικονομική κρίση που ξεκίνησε από τις Η.Π.Α., να κατηγορεί την Ελλάδα ως υπαίτια και επίκεντρό της;
Στο επόμενο μέρος θα μιλήσω για τα όνειρα πως επηρεάζουν τη ζωή μας και τι είναι τελικά τα όνειρα κατά τον Freud κυρίως.
Για αρχή θα ήταν σκόπιμο και χρήσιμο να αναφέρω ότι είναι πάντα επίκαιρο και μάλλον αναγκαίο. Μια έρευνα που έκανα περί συνείδησης μου επιτρέπει να πω δυο λόγια γι΄ αυτό το θέμα χωρίς να είμαι ειδικός. Το άρθρο έχει χωριστεί σε τρία κομμάτια για να γίνει πιο ευνόητο, να μπορεί να συζητηθεί πιο εύκολα και τελικά να μη κουράσει. Θα ήθελα τα σχόλια σας μετά την ανάγνωση του κειμένου.
Αναλύοντας το ασυνείδητο του Freud, σε μια εποχή που οι ψυχολόγοι κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να ξεφύγουν απ΄ αυτόν, ανακάλυψα μέσα από καθημερινά απλά παραδείγματα, ότι η ψυχή είναι μια χωρισμένη στα δυο. Η συνείδηση είναι το αθώο κομμάτι της ψυχής, που φανερώνεται. Είναι η θέλησή μας αυτό που σκεφτόμαστε, αλλά επίσης είναι και σχεδόν όλες οι λειτουργίες που αντιλαμβανόμαστε ότι κάνουμε. Θα καταλάβετε παρακάτω γιατί λέω σχεδόν όλες.
Σαν κάτι μυστήριο και όχι πονηρό θα εμφάνιζα το ασυνείδητο. Είναι αυτό που δίνει πληροφορίες, όποτε εκείνο θέλει στη συνείδηση και την ενεργοποιεί σε ανύποπτο χρόνο. Εδώ τα πράγματα φαίνονται μάλλον μπερδεμένα. Aς δώσουμε λοιπόν ένα παράδειγμα. Η barbie ή η Monroe αν θέλετε, γνωστές σε όλους, σημάδεψαν μια εποχή. Ξαφνικά θύμιζαν σύμβολο απελευθέρωσης της γυναίκας. Όλες οι γυναίκες ειδικά τις πρώτες δεκαετίες αλλά και μέχρι σήμερα ήθελαν ένα εξαιρετικό βάψιμο (μεικ απ), μαλλί ξανθό και μίνι φούστες μέχρι φυσικά να έρθει η Μόνικα Μπελούτσι, όπου από εκεί κι έπειτα άρχισε να πουλάει και το μελαχρινό. Δηλαδή υπερτονίζεται έτσι μια σχέση προτύπου και πιθηκισμού. Όμως η αίτια είναι κριμένη στο ασυνείδητο.
Το ασυνείδητο δεν είναι όμως η άλλη μεριά του συνειδητού αλλά κάτι πιο μεγάλο. Πολλοί από τους ψυχαναλυτές το τοποθετούν ως τον ψυχικό κόσμο ενός ατόμου, σαν απόλυτη κυριαρχία που μέσα του περικλείονται όνειρα και συνείδηση. Θα έλεγα όμως πως η σχέση του ασυνείδητου με το συνειδητό είναι πιο περίπλοκη. Το ότι μίλησα με κάποιον στο κινητό δε σημαίνει πως είναι μια αντίδραση που ξεπρόβαλε από το ασυνείδητο περνόντας από τη λογοκρισία του προσυνειδητού. Εδώ χρειάζεται να γίνει μια επεξήγηση. Το προσυνειδητό είναι ανάμεσα στο ασυνείδητο και στο συνειδητό, από εκεί και περνάν κάποιες πληροφορίες από το ασυνείδητο στο συνειδητό(όσες πρέπει με σκοπό να φτάσει στη πράξη). ''Μου ήρθε μια ιδέα'' θα πει κάποιος. Από που ήρθε; Πως ήρθε; Φυσικά από το ασυνείδητο. Από παρελθοντικές εμπειρίες που είτε έχουμε ξεχάσει είτε δεν δωσαμε την ανάλογη βαρύτητα.
Μοιάζει, θα έλεγε κάποιος, η ψυχή με το διάστημα και το συνειδητό με τη γη, όπως ακριβώς γίνεται με έναν μετεωρίτη που πέφτει στη γη περνώντας από στιβάδες που τον καίνε (β. Προσυνειδητό), το ίδιο γίνεται και με τις ιδέες αλλά και με τις ενέργειες. Άμα προσέξει κάποιος τις διαφημήσεις θα καταλάβει πως λειτουργούν. Κάτι από το παρελθόν λείπει, δεν το είχες ποτέ κι όμως γίνεται ανάγκη, πριν όμως δε ζούσες και χωρίς αυτό? Οι διαφημίσεις έχουν στόχο το ασυνείδητο όχι το συνειδητό και φυσικά αυτό μπορείς να το δεις παντού. Ότι γίναμε υπαίτιοι της κρίσης κερδήθηκε πρώτα στη ψυχή και μετά στο μυαλό. Με μια ρητορική ερώτηση θα ήθελα να τελειώσω το πρώτο μέρος. Είναι δυνατόν άραγε μια οικονομική κρίση που ξεκίνησε από τις Η.Π.Α., να κατηγορεί την Ελλάδα ως υπαίτια και επίκεντρό της;
Στο επόμενο μέρος θα μιλήσω για τα όνειρα πως επηρεάζουν τη ζωή μας και τι είναι τελικά τα όνειρα κατά τον Freud κυρίως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου