Και την 8η μέρα δημιουργήθηκε το Facebook…

.....του Γρηγόρη Πασχούλα και
     του Κωνσταντίνου Γκαρνέτα

   Το Facebook ξεκίνησε στις 4 Φεβρουαρίου 2004 για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της επικοινωνίας των φοιτητών μεταξύ των πανεπιστημιακών δικτύων. Ιδρυτής του ο Mark Zuckerberg, φοιτητής του πανεπιστημίου του Harvard και ένας  από τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη σε πολύ νεαρή ηλικία. Το 2006 η υπηρεσία έγινε ευρέως προσβάσιμη σε κάθε άνθρωπο του πλανήτη συμπεριλαμβάνοντας ένα  μεγάλο φάσμα ηλικιών.

Και κάπως έτσι φτάσαμε στο νέο κόσμο... Στην αρχή ήταν κάτι καινοτόμο, συναρπαστικό, ένα γρήγορο εργαλείο με πολλές δυνατότητες, ένα νέο χόμπι. Σου έδινε τη δυνατότητα να βρείς παλίους και νέους φίλους να μάθεις νέα τους, αλλά και αργότερα να ξεκινήσεις επανάστάσεις, όπως αυτή στην Αίγυπτο.

Στο μυαλό μου πάντα όμως υπήρχε η αμφιβολία,, για το τι έκανε το συγκεκριμένο τόπο κοινωνικής δικτύωσης τόσο επιτυχημένο. Ήταν η καινοτομία? Ή μήπως η ανάγκη για ένα μαζικό gossip, που αργότερα θα οδηγούσε στην αποξένωση από τον πραγματικό κόσμο? Ίσως πάλι να ήταν η ανάγκη του χρήστη να υπερηφανευτεί για κάποιο καινουργιο του απόκτημα, είτε αυτό ήταν ένα ρούχο είτε ένα γρήγορο sport αυτοκίνητο.

Βεβαία το πιο ενοχλητικό είναι ότι όλοι οι κοινωνικοί αγώνες που έγιναν ανά τα χρόνια για την κατοχύρωση των συνταγματικών δικαιωμάτων των ανθρώπων, πήγαν χαμένοι μονομιάς. Αυτό έγινε απο τη στιγμή που ο καθένας μας αποδεχόταν τους όρους χρήσης του Facebook, καθώς τα στοιχεία των χρηστών γινόντουσαν διαθέσιμα σε εταιρίες εκτός του μέσου κοινωνικής δικτύωσης. Στη συνέχεια βέβαια αυτό έγινε χειρότερο καθώς οι χρήστες άρχισαν να δίνουν επιπρόσθετες πληροφορίες, όπως πολιτικές- κοινωνικές πεποιθήσεις, αλλά και να ανεβάζουν ανεξέλεγκτα φωτογραφίες από την προσωπική τους ζωή, συνθέντοντας ένα πλήρες προφίλ διαθέσιμο για όλους. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ένα δωρεάν marketing, για όλες τις εταιρίες καθώς αυτομάτως γνώριζαν τις αδυναμίες μιας μεγάλης μερίδας ανθρώπων, που δεν ήταν παρα μόνο ένα επιπλέον στατιστικό στην λίστα τους.

Φυσικά το κακό δεν σταμάτησε εκει. Μετά την ταχύτατη και ευρεία εξάπλωση του Facebook σε άτομα όλων των ηλικιών, οι ενέργειες των χρηστών άρχισαν να γίνονται ανεξέλεγκτες. Παιδεραστές βρίσκουν τα επόμενα θύματα τους, πνευματικά διαταραγμένοι βρίσκουν οπαδούς κάνοντας πλύση εγκεφάλου και κυβερνητικές εταιρίες γνωρίζουν που, με ποιόν είστε αλλά και τι κάνετε ανα πάσα στιγμή, με πρόφαση την κοινωνική προστασία.

Και το ερώτημα είναι… Αξίζει να είμαστε χρήστες του Facebook? Ή θα πρέπει να αφυπνιστούμε και να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης και ζωής μας? Και το χειρότερο όλων είναι ένα, που ίσως πολλοί από εμάς να μην το έχουν παρατηρήσει. Το Facebook δεν επιτρέπει την διαγραφή των προφίλ. Ίσως την προσωρινή εξαφάνιση, αλλά σίγουρα όχι την μόνιμη διαγραφή των στοιχειών

από τη βάση δεδομένων τους.