Γιώργος Παπανδρέου ο….victor votolo της πολιτικής

....του Κωνσταντίνου Δουραλή

Κοντεύει μήνας που σκεφτόμουν αυτό το άρθρο και δεν το έγραψα όχι γιατί βαριόμουν αλλά γιατί περίμενα να είναι λίγο επίκαιρο και με όλο αυτόν τον ορυμαγδό των γεγονότων δεν έβρισκα πρόσφορο έδαφος ούτε και ηρεμία στην σκέψη για να το γράψω..

Όντας βαθειά ποδοσφαιρόφιλος και επειδή το ποδόσφαιρο έχει κάποια κοινά στοιχειά με την κοινωνία τόσο στην ένταση και στο θυμό όσο και στην συλλογικότητα που πρέπει να έχει κανείς αν θέλει να κερδισει.Λιγα λόγια όμως για τον κύριο victor vitolo και για τις αναγνώστριες μας που φημολογούνται ότι είναι χιλιάδες(μην γελάτε σοβαρά!!!!)Ο vitolo λοιπόν είναι πρώην παίκτης του ΠΑΟΚ και νυν του Παναθηναικου.Αν παρατάξουμε τους 11 παίκτες μιας ομάδας στο γήπεδο ο vitolo αγωνίζεται στο κέντρο(δηλαδή σε εκείνο στο μεγάλο στρογγυλό πράγμα που μαζεύονται όλοι και γίνεται ο χαμός).Ο ρόλος του μέσα στο παιχνίδι είναι -για να μιλήσω με ποδοσφαιρικές ορολογίες- κόφτης δηλαδή μαρκάρει κλωτσά, κάνει φάουλ και διώχνει την μπάλα γρήγορα προκειμένου να φύγουν οι αντίπαλοι από την άμυνα και να ξεκινήσει μια νέα επιθεση,κανει με λίγα λόγια την βρομοδουλειά που πρέπει να γίνει σε έναν ποδοσφαιρικό αγωνα.Σαν παίκτης είναι αρκετά κάλος αλλά ποτέ μέσα στο παιχνίδι δεν φροντίζει για την ανάπτυξη της ομάδας ώστε να επιτευχτεί γκολ που είναι η πεμπτουσία του αθλήματος αυτου.Το κακό με τον vitolo είναι ότι έχοντας κάνει όλη την βρομοδουλειά συνήθως το χειροκρότημα δεν το έπαιρνε ο ίδιος αλλά ο Garcia(παίκτης παοκ)που απλά έκανε μια πάσα και βοηθούσε στην ανάπτυξη της ομάδας ,πράγμα όχι ασήμαντο αλλά σίγουρα δεν προστάτευε την ομάδα όπως ο vitolo.

Αν λοιπόν αναγάγουμε την ομάδα που στην προκειμένη περίπτωση ονομάζεται ΠΑΟΚ με την Ελλάδα τότε μπορείτε να αντιλήφθητε τον παραλληλισμό μου.Ο Παπανδρέου είναι ένας πολιτικός ως προς τις περγαμηνές του καλος,σπουδαγμενος με επαφές στο εξωτερικό,κοινωνικος κτλ.(το αν είναι θετικός για την χώρα η όχι είναι πάρα πολύ νωρίς ακόμα να το κρίνουμε υπό τις παρούσες συνθήκες).Έτσι λοιπόν αν πούμε ότι η πολιτική σκηνή έχει σχέση με ποδοσφαιρικό γήπεδο με τις παρούσες συνθήκες ο Παπανδρέου θα ήταν κοφτης.Εξηγουμαι γιατι:ο Παπανδρέου παρά τα όσα γίνονται οφείλει κανείς να του αναγνωρίσει ότι εύκολα ή δύσκολα όλο αυτό το διάστημα με ελάχιστες εξαιρέσεις κρατούσε την άμυνα της ομάδας μονός του,επιπλεον έριξε τις απαραίτητες κλωτσιές που χρειαζόταν κανείς να ρίξει (βλ. μείωση μισθών και συντάξεων δημοσιου,ασφαλιστικο κτλ)και έκανε τα απαραίτητα φάουλ

(βλ κατάργηση συλλογικών συμβάσεων)ώστε η χώρα να παραμείνει στο παιχνίδι που λέγεται Ευρώ και Ευρωπη.Το λάθος του είναι ότι δεν βοήθησε καθόλου όμως στην ανάπτυξη της ομάδας γιατί ίσως δεν μπορούσε (όπως και ο vitolo)η γιατί δεν γινόταν απλά και παίζαμε μαζική άμυνα!!!!

Όπως και να έχει οποιοδήποτε διαδεχτεί τον Παπανδρέου(πιθανότατα ο Σαμαράς)θα είναι ο άρχοντας του γηπέδου και γιατί θα έχει γίνει μεγάλο μέρος της βρωμοδουλειας,όχι ότι έχει τελειώσει αλλά κυρίως γιατί θα έχει γίνει ψυχολογική ζύμωση στον λαό για εκείνα τα αναγκαία φάουλ και κλωτσιές που πρέπει να γίνουν και θα γίνουν. Κατά πάσα πιθανότητα θα πάρει και την μερίδα του λέοντος στο χειροκρότημα της εξέδρας και της επευφημίες αφού ο κόσμος περιμένει μια απλή πάσα πράγμα εύκολο αν δει κανείς τον ελεύθερο χώρο και όχι χρόνο που υπάρχει.

Δυστυχώς για αυτόν και Ευτυχώς για εμάς ο Παπανδρέου είχε όλη εκείνη την αναγκαία τρέλα θέλετε να την πειτε,οξυδερκεια,αυταπαρνηση,στιγνο φιλελευθερισμό για να πάρει εκείνα τα μετρά που θα έδιναν ανάσα στην ελληνική οικονομία και το ελληνικό κράτος με αποτέλεσμα όμως άλλοι να καρπωθούν την προσπάθεια του ή τις ενέργειες του και να τον φωνάζουν και παλτο….Τι να κάνουμε όμως, έτσι είναι η ζωή έτσι είναι και η μπάλα.

Υ.Γ:Ο Σαμαράς πραγματικά μπορεί να αποδεδειχθεί πολιτική λύση για τον τόπο γιατί θα δώσει εκείνη την πίστωση χρόνου από τους ευρωπαίους προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες εφαρμογές της σύμβασης της 26ης Οκτωβρίου