Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Τίς πταίει;

...της Αναστασίας Λαδοπούλου

Το θέμα έχει γραφτεί κατά κόρον, έχει συζητηθεί στις φοιτητοπαρέες, στους ακαδημαϊκούς κύκλους, στους ακαδημαϊκούς συλλήβδην, οι οποίοι αδυνατούν να διδάξουν μέσα σε τόση βρομιά ( λές και οι φοιτητές δεν έχουν καλύτερο από ένα τρίωρο μέσα στις μύγες).

Ο κόμπος όμως έχει φτάσει στο χτένι πια. Η κατάσταση άγγιξε το όριο. Μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας, αλλά ιδιαίτερα στον προαύλιο χώρο του πανεπιστημίου η εικόνα είναι θλιβερή. Αποτσίγαρα, περιτυλίγματα φαγητού, ποτήρια και σκισμένες αφίσες συνθέτουν μια εικόνα καταστροφής, εγκατάλειψης. Με δεδομένες τις τελευταίες εξελίξεις, οτι δηλαδή δεν θα ανανεωθούν οι συμβάσεις των εργολαβικών υπαλλήλων στο Α.Π.Θ, ήρθε η ώρα να σκεφτούμε το " από δώ και πέρα ".

Το αξιοπερίεργο είναι πως κανείς δεν κάνει κάτι για να διορθώσει κάπως τα πράγματα. Ακόμα όμως κι αν μπεί στη διαδικασία να κάνει, παρεμποδίζεται άγρια με την αιτιολογία οτι " δεν συμπαραστέκεται στο δίκαιο αγώνα των εργαζομένων ". Συμφωνώ πως πραγματικά ο αγώνας τους είναι δίκαιος, είναι άνθρωποι πιθανότατα με οικογένειες και μένουν απλήρωτοι τόσο καιρό. Από αυτό το σημείο όμως μέχρι να εμποδίζεται η εθελοντική προσφορά των φοιτητών να καθαρίσουν ( όπως μπορούν τουλάχιστον ) το χώρο οπου περνάνε τόσες ώρες καθημερινά, υπάρχει μεγάλη απόσταση.

Ωστόσο, υπάρχει πάντα και η άλλη πλευρά του νομίσματος, γιατί μη ξεχνάμε πως βρισκόμαστε στην Ελλάδα.

Από τη μία βλέπει κανείς παιδιά πρόθυμα να βοηθήσουν, όχι μόνο καθαρίζοντας -αυτό είναι σχεδόν αδύνατο πια- αλλά κυρίως προσπαθώντας να διατηρήσουν έστω την κατάσταση ως έχει χωρίς να λερώνουν ακόμα περισσότερο τους χώρους. Από την άλλη υπάρχουν οι κλασσικοί έλληνες που πετάνε τα χαρτιά και τα αποτσίγαρά τους κάτω με το γνωστό ύφος " έλα μωρέ, αφού είναι ήδη χάλια, πόσο πιο άσχημα θα γίνουν τα πράγματα με ένα χαρτί παραπάνω". Και όμως. Θα γίνουν χειρότερα τα πράγματα αγαπητέ, κι όχι επειδή εσύ σκέφτεσαι έτσι, αλλά επειδή δυστυχώς η πλειοψηφία των συναδέλφων σου σκέφτεσαι έτσι.

Πέρα από το πρακτικό γεγονός της απίστευτης βρομιάς και δυσωδίας αυτό που προκαλεί τελικά θλίψη είναι η εικόνα αποσύνθεσης και εγκατάλειψης στα κτίρια της νομικής, των πολιτικών επιστημών, της φιλοσοφικής σχολής, γενικά στις εγκαταστάσεις του πανεπιστημίου. Ένα από τα βράδια που φεύγω μετά τις οκτώ από τη σχολή όταν έχει πια νυχτώσει, περιπλανήθηκα για λίγο στον προαύλιο χώρο και αισθάνθηκα τόσο άσχημα και στενόχωρα μαζί. Ο χώρος θυμίζει σπίτι που έχουν παρατήσει στην τύχη του οι ιδιοκτήτες του εδώ και χρόνια.

Αυτό που προσπαθώ να πώ τελικά είναι πως ο χώρος αυτός ανήκει σε όλους όσους ζούνε μέσα του. Aς ξεκινήσουμε να πράττουμε συλλογικά προτού αρχίσουμε να αρρωσταίνουμε. Το γεγονός πως οι διαδικασίες καθαρισμού έχουν σταματήσει εδώ και καιρό θα έπρεπε να υποψιάσει κάποιον οτι κάτι περίεργο φαίνεται να συμβαίνει. Τα συμφέροντα, τα οποία είναι πολλά είναι μάλλον και αντικρουόμενα.Τί είναι αυτό που αποτελεί τη βασική αιτία της διαμορφωμένης κατάστασης; η αδιαφορία; η έλλειψη γενικότερου ενδιαφέροντος; δεν γνωρίζω.

Αυτό που ξέρω είναι οτι το πανεπιστήμιο είναι το δεύτερο σπίτι μας. Αν δεν ενδιαφερθούμε άμεσα γι'αυτό, δεν θα το κάνει κανένας για εμάς.

5 σχόλια:

  1. Συγγνώμη αλλά δεν κατάλαβα ποιος είναι ο σκοπός του άρθρου.Να περιγράψεις την κατάσταση ή να προτείνεις κάτι;Γιατί αν προτείνεις κάτι,πέρα από γενικολογίες που μου θυμίζουν βουλή των εφήβων, δεν μπόρεσα να διακρίνω μια ξεκάθαρη πρόταση για δράση που θα αντιμετώπισει το πρόβλημα.

    Φιλικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Noμίζω πως στόχος του άρθρου είναι να καυτηριάσει μια κατάσταση που όλοι βιώνουμε και μας δυσαρεστεί. Η πρόταση για μένα είναι να αφεθούν κάποιοι άνθρωποι που θέλουν να καθαρίσουν τη σχολή τους, να την καθαρίσουν, χωρίς να κατηγορούνται ως απεργοσπάστες ή προδότες.

      Ν.Γ

      Διαγραφή
    2. Και με τους υπαλλήλους τι θα γίνει;Εννοώ ότι όταν υπάρχει ένα τέτοιο πρόβλημα δεν μπορείς να παίρνεις θέση μόνο για ένα κομμάτι του,μόνο για αυτό που αγγίζει εσένα.Αν πιστεύεις ότι δεν πρέπει να τους ικανοποιηθούν τα αιτήματα οφείλεις να το γράψεις.Αν πιστεύεις το αντίθετο, οφείλεις επίσης να γράψεις μια εναλλακτική δράση που θα τους βοηθήσει να διεκδικήσουν πιο αποτελεσματικά.Γιατί νομίζω εκεί είναι η ουσία του προβλήματος.Αυτοί οι άνθρωποι είναι κομμάτι της κοινωνίας και πολύ περισσότερο υπήρξαν κομμάτι της πανεπιστημιακής κοινότητας.Θεωρούμε ότι έχουν δίκιο ή όχι;Αν ναι μήπως το διεκδικούν λάθος;Μπορούμε να προτείνουμε μια εναλλακτική;Σε αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απαντάμε,με συγκεκριμένα επιχειρήματα και όχι έκθεση ιδεών,αν αποφασίσουμε να γράψουμε κάποιο σχετικό άρθρο.Αυτά τα ερωτήματα είναι που καίνε και δημιουργούν ρωγμές ανάμεσα στις κοινωνικές ομάδες.Είμαστε πολιτικοί επιστήμονες.Τα λόγια μας μη πέφτουν στο επίπεδο των μοντέλων στα καλλίστεια που εύχονται παγκόσμια ειρήνη..

      Φιλικά.

      (Δεν κατάλαβα αν αυτή η πρόταση είναι δική σου ή αν θεωρείς ότι βγαίνει από το κείμενο.)

      Διαγραφή
  2. Πιστεύω ότι ο αγώνας τους είναι δίκαιος. Αλλά η δημόσια υγεία και μάλιστα στον χώρο του πανεπιστημίου για εμένα είναι ανωτερη και είναι τεράστιο σφάλμα να γρονθοκοπούνται και να κατηγορούνται ως απεργοσπάστες οι άνθρωποι που θέλουν να καθαρίσουν τον χώρο τους και να κάνουν μάθημα σε ένα καθαρό πανεπιστήμιο. Αν πρέπει να επιλέξω θα προτιμήσω το καθαρό πανεπιστήμιο.
    Δεν ξέρω αν είσαι πολιτικός επιστήμονας, δεν ξέρω ποιος είσαι. Εγώ είμαι από Πολυτεχνείο, αλλά προφανώς βιώνω το ίδιο πρόβλημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν κατάλαβες εγώ δεν παίρνω θέση υπέρ κάποιας πλευράς.Απλώς λέω ότι δεν μπορείς να προτείνεις λύση στην οποία δεν παίρνεις υπόψιν σου όλες τις πλευρές.Και υπέρ των εργατών να μου έλεγες ότι είσαι θα σου έλεγα τι θα γίνει με τα σκουπίδια.Και σε καμία περίπτωση δεν υπονόησα ότι σαν πολιτικός επιστήμονας είμαι ανώτερος από όλους τους άλλους.Απλώς ότι οι προτάσεις μας πρέπει να είναι λιγότερο επιπόλαιες από τη στιγμή που σπουδάζουμε αυτό το αντικείμενο.

      Διαγραφή