Καλή Χρονιά

....της Αναστασίας Λαδοπούλου

Η αλήθεια είναι πως ακόμα δεν ήρθε η ώρα για τέτοιες ευχές. Η αλήθεια είναι οτι φέτος πιθανότατα πολύς κόσμος δεν θα έχει καν τη δουλειά του, ώστε να μπορέσει να αγοράσει τα απαραίτητα για το παραδοσιακό οικογενειακό τραπέζι, να μπορέσει να χαρεί τις γιορτές με την οικογένειά του. Η πικρή αλήθεια είναι οτι φέτος θα ακουστεί περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χρονιά το " κάθε πέρυσι και καλύτερα".

Με αφορμή μια συζήτηση αναρωτήθηκα.. άραγε πώς θα περάσουν οι φετινές γιορτές; τί κλίμα θα επικρατεί στα ελληνικά σπίτια; πόσοι θα είναι εκείνοι που θα έχουν την ευκαιρία ή την άνεση να ταξιδέψουν στα πατρικά σπίτια με σκοπό να γιορτάσουν και να περάσουν όμορφες στιγμές όπως είθισται κάθε Δεκέμβριο;Η απάντηση δυστυχώς δεν είναι αυτή που θα περίμενε κανείς να ακούσει.

Καθημερινά βλέπουμε γύρω μας μαγαζιά να κλείνουν, σπίτια να ρημάζουν εξαιτίας των κακών οικονομικών, ανθρώπους να φτάνουν στο σημείο να κοιμούνται στους δρόμους ή να ζητιανεύουν ένα κομμάτι ψωμί στα σκουπίδια, ανθρώπους που μέχρι πριν ένα, δύο χρόνια τέτοιες μέρες συγκεντρώνονταν στο σπίτι με αγαπημένα πρόσωπα, με νόστιμα φαγητά και καλή διάθεση, πραγματικά καλή διάθεση.

Τώρα, δύο χρόνια μετά τα Χριστούγεννα αυτά φαντάζουν μαρτυρικά, το κρύο αρχίζει να γίνεται τσουχτερό, οι τιμές στο πετρέλαιο, στα καυσόξυλα, στα είδη πρώτης ανάγκης ανεβαίνουν απελπιστικά. Αναρωτιέμαι ξανά.. ως πού θα φτάσει αυτό; γιατί πρέπει να υπάρχει τόση αδικία γύρω μας;

Όχι, δεν μιλάει το πνεύμα των Χριστουγέννων μέσα μου, ούτε συνειδητοποίησα σήμερα τί συμβαίνει στον κόσμο. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως έχουμε απόλυτη ανάγκη να δανειστούμε έστω και νοερά λίγη από τη λάμψη, την αισιοδοξία, το χαρούμενο μήνυμα των γιορτών. Φέτος περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά πρέπει να ευχηθούμε από τα βάθη της ψυχής μας να έχουμε μια " καλή χρονιά". Φέτος χρειάζεται περισσότερο από ποτέ να πιστέψουμε στα θαύματα. Όχι, δεν εννοώ πως πρέπει να περιμένουμε ένα τσουβάλι ευρώ να μας πέσει στο κεφάλι από τον ουρανό. Η χρήση της λέξης γίνεται για να περιγράψει το θαύμα του ανθρώπου να αντέχει στα δύσκολα, να παλεύει για το καλύτερο δυνατό.

Μην ξεχνάμε πως χρόνια πριν οι παππούδες μας έζησαν με πολύ λιγότερα, έζησαν δυσκολότερα, αλλά ευτυχισμένα. Είχαν την ελπίδα και τη θέληση για ζωή και δουλειά σύμμαχο στην καθημερινή προσπάθεια για την επιβίωση.

Φέτος, ας τους μιμηθούμε, ας προσπαθήσουμε να κάνουμε αυτές τις γιορτές αρχή για κάτι όμορφο, αισιόδοξο. Σε τελική ανάλυση ας το θέσουμε σαν απόφαση για τον καινούριο χρόνο κι ας το γράψουμε με μεγάλα γράμματα σε ένα χαρτί " ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ". Οι αποφάσεις για περισσότερο διάβασμα ή οτιδήποτε άλλο μπορούν να περιμένουν. Αυτό που προέχει είναι να ανακτήσουμε τη χαμένη μας χαρά. Ας προσπαθήσουμε!