Όσον αφορά το δημόσιο τομέα, καταργούνται τα επιδόματα εορτών και αδείας. Καθορίζεται ρητά η υποχρεωτική – εκβιαστική- μετάταξη των υπαλλήλων σε άλλη θέση, καθώς και η διαθεσιμότητα τους (κάτι σαν εφεδρεία πάλι) σε συνολικό διάστημα ενός έτους. Η άρνηση της μετάταξης ή η λήξη της διαθεσιμότητας θα οδηγήσει 2.000 τουλάχιστον υπαλλήλους στην απόλυση.
Εκτός απ΄ τα εργασιακά, το νομοσχέδιο ορίζει και φορολογικά θέματα. Θεσπίζει μεταξύ άλλων τη θέση ενός γενικού γραμματέα δημοσίων εσόδων, ο οποίος θα διορίζεται απ’το υπουργικό συμβούλιο έπειτα από πρόταση του Υπουργού Οικονομικών. Βάσει νόμου λοιπόν θα έχει υπερεξουσίες (αυτό ομολογώ πως δεν το κατάλαβα. Δηλαδή θα μπορεί να δέρνει κιόλας όσους δεν συμμορφώνονται για το καλό της χώρας και την προσπάθεια αύξησης των εσόδων;;) και για την «συμβολή» του θα λαμβάνει μπόνους στην αμοιβή. Πράγμα που σημαίνει, πως για να ισοσκελίσουν τα έσοδα με τα έξοδα θα εξουθενώσουν (μη πω πεθάνουν και φανεί σοκαριστικό!) το μισό πληθυσμό και αυτός που θα ΄΄διευθύνει΄΄ όπως φαίνεται το θέμα θα παίρνει (νομίμως) και παραπάνω χρήματα. Αλί σε μας!
Επιπλέον πληρωμή προς τον ΕΟΠΥΥ προβλέπει το νομοσχέδιο, καθώς σε ένα χρόνο περίπου από τώρα θα πληρώνουμε συν 1€ για κάθε συνταγή του φαρμακοποιού .Έχει και άλλο. Στα νοσοκομεία του Εσύ θα απαιτείται να καταβληθεί το ποσό των 25€ για να νοσηλευθεί κάποιος. Παροχή Υπηρεσίας Υγείας σου λέει μετα. Κουραφέξαλα. Οι συνταξιούχοι ειδικά μετά απ’ αυτά τα μέτρα θα έχουν πια το φυσικό δικαίωμα να πεθάνουν ήσυχα στο σπίτι τους!
Μέσα σ’ όλα όμως το ελεγκτικό συνέδριο του Ευρωπαϊκού διακαστηρίου έκρινε αντισυνταγματικές τις διατάξεις που προβλέπουν νέα μείωση στις συντάξεις, αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης (2 χρόνια) και την κατάργηση των δώρων και του επιδόματος αδείας. Αντίκειται στον σεβασμό και την προστασία της αξίας του ανθρώπου, στην ισότητα και την προστασία εργασίας. Το δικαστήριο έκρινε ότι δεν χρησιμοποιήθηκαν κριτήρια γι΄αυτές τις περικοπές. Και ρωτώ, τι θα γίνει τώρα; Θα αποσυρθούν στη διάρκεια της ημέρας όσα κρίθηκαν αντισυνταγματικά;
Θα φανεί..
Αναφέρω ένα σημείο του άρθρου του Γιώργου Δελαστίκ στο Έθνος που γράφει: «Θα μας πάρουν 11 δισ. ευρώ από τους οικογενειακούς μας προϋπολογισμούς όλων των Ελλήνων μόνο μέσα στο 2013! Αυτό ομολογούν στον προϋπολογισμό που καταθέτουν στη Βουλή – 10,98 δισεκατομμύρια για την ακρίβεια. Η καταβαράθρωση της ελληνικής οικονομίας θα συνεχιστεί για έκτη (!) συνεχή χρονιά – κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ, ούτε καν στην περίοδο της Κατοχής. Νέα συρρίκνωση του ΑΕΠ της χώρας κατά 4,5% μέσα στο 2013 προβλέπεται στον προϋπολογισμό. Ελλειμμα 6,6% φέτος, πάνω από 5% του χρόνου».
Καταλαβαίνουμε έτσι, πως τα νέα μέτρα δεν αποτελούν εφαλτήριο για να ξεπεραστεί η κρίση, αλλά αντίθετα όλο και θα χειροτερεύει. Θα καταντήσουμε (αν δεν το κάνουμε ήδη) να οργιζόμαστε με το αν ο διπλανός μας -και υποψήφιος εχθρός- παίρνει περισσότερα χρήματα από μας ή αν ενδεχομένως έχει ακόμα την δουλειά του. Η καθημερινή ανάλωση σε τέτοια ζητήματα θα διευκολύνει τους κυβερνώντες, καθώς ο αποπροανατολισμός αυτός θα μας στοιχήσει. Δεν ξέρω αν αυτή η μανιώδης βιασύνη για την ψήφιση των μέτρων θα αποτελέσει τελικά την αποφυγή για χρεοκοπία της χώρας, φοβάμαι όμως πως εμείς οι ίδιοι θα επωμιστούμε μια χρεοκοπία ανάμεσα στις σχέσεις μας, τα συναισθήματα μας και τις αντοχές μας.
Ο φόβος του μέλλοντος καταδικάζει την μνήμη.. χωρίς αυτήν όλο και ελλοχεύουν οι δυνατότητες αλλαγής του σκηνικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου