Ελλάδα: Ειδική Οικονομική Ζώνη (ΕΟΖ)

....της Κάλλις Κολόζη

                                23 Απρίλιου 2018

    Χτυπάει το ξυπνητήρι μου ώρα 4:30, είμαι στην πρωϊνή βάρδια σήμερα. Θα πιάσω δουλειά στις 5 και θα βρίσκομαι εκεί μέχρι τις 5 το απόγευμα, αν είμαι αρκετά τυχερή. Αν προκύψει το οτιδήποτε μπορεί να χρειαστεί να παραμείνω στο εργοστάσιο ως τις 8 ή ως τις 10 όπως έμεινα προχθές. Στην πύλη με σταματούν άνδρες με όπλα και στρατιωτικά ρούχα για τον καθιερωμένο σωματικό έλεγχο αλλά και έλεγχο με τις ειδικές κάρτες που πρέπει να διαθέτουμε για να έχουμε την δυνατότητα να μπούμε στην περιοχή (ΕΟΖ).

Οι Φρουροί της ΕΟΖ είναι ανεξάρτητα στρατιωτικά σώματα τα οποία λογοδοτούν μόνο

στον Γενικό επίτροπο. Εμείς τον λέμε «ο Γερμανός», αλλά μόνο επειδή τη θέση αυτή τα

πρώτα χρόνια την κατείχε ένας Γερμανός, τώρα έχει αλλάξει χέρια, κάποιος Ολλανδός με

μεγαλύτερη επιρροή έχει πάρει την θέση του προηγούμενου. Ουσιαστικά αυτός θέτει

τους κανόνες και ελέγχει διοικητικά την περιοχή καθώς το Ελληνικό κράτος δεν έχει

καμία εξουσία ή δύναμη στην ΕΟΖ. Δεν ελέγχει τα ωράρια, την ασφάλιση ή τα εργασιακά

δικαιώματα. Για την ακρίβεια μέσα στην ΕΟΖ έχουμε χάσει σχεδόν κάθε ανθρώπινο

δικαίωμα.

Τα κτήματα του παππού μου, που βρίσκονται στην οικογένεια εδώ και 100 χρόνια

και έτυχε να συμπεριλαμβάνονται στην ευρύτερη περιοχή της ΕΟΖ, έχουν περάσει

στην ουσιαστική κατοχή τους χωρίς να έχω δικαίωμα να κινηθώ νομικά. Για να έχω τη

δυνατότητα να τα καλλιεργώ μου ζητούν το 25% των εσόδων της παραγωγής μου. Γι’αυτό

κι εμείς αποφασίσαμε να παραχωρήσουμε την γη μας με αντάλλαγμα να εργαστούμε

οικογενειακώς στα εργοστάσια με καλύτερο μισθό, 223 ευρώ, 23 ευρώ παραπάνω από

τους υπόλοιπους. Θα έλεγα ότι αισθάνομαι πολύ τυχερή. Κατ’αρχάς γιατί έχω δουλειά.

Περισσότερο από το 40% των συναδέλφων μου προέρχοεται από χώρες της ανατολής.

Γιατί στην ΕΟΖ δεν υπάρχει κανονισμός που να επιβάλλει την εντοπιότητα, ούτε και

υπάρχει συναισθηματικό δέσιμο με τους ντόπιους. Απλά να γίνεται η δουλειά, φθηνά.

Όταν επιχειρήσαμε να οργανωθούμε συνδικαλιστικά για να διεκδικήσουμε ευνοϊκότερες

συνθήκες, οι απολύσεις ήταν άμεσες. Αργήσαμε να ενημερωθούμε πως απαγορεύεται η

οποιαδήποτε ανάμειξη μας με τον Συνδικαλισμό. Οι μετανάστες είναι κλίκα πλέον εδώ

μέσα, κυρίως επειδή οι ντόπιοι αρχικά αρνήθηκαν να εργαστούν στην ενταγμένη ΕΟΖ

περιοχή. Τώρα οι στρατιώτες διώχνουν καθημερινά με τα αυτόματά όπλα τους, όσους

έρχονται παρακαλώντας. Οι σφαίρες τρυπάνε τα αυτιά μας σε καθημερινή βάση κι ας

έχει τόση φασαρία.

Τα κέρδη των επενδυτών επιστρέφουν απευθείας στην χώρα προέλευσης τους, Γάλλοι και

Γερμανοί κατά κύριο λόγο. Αλλά ούτως ή άλλως η περιοχή τους ανήκει τρόπον τινά. Αν όχι

στα χαρτιά, σίγουρα κατ’ουσίαν.

Η ημέρα στο εργοστάσιο είναι αγχωτική, γεμάτη σωματική κόπωση και πνευματική

εξαθλίωση. Το βράδυ τελικά πάλι χρειάστηκε να κάνω υπερωρία. Επιστρέφω στο σπίτι και

πατάω στα νύχια για να μην ξυπνήσω τους γονείς μου και τα αδέρφια μου, με τις συζύγους

και τα παιδιά τους που κοιμούνται. Κάποιοι λείπουν γιατί δουλεύουν στη βραδινή βάρδια,

13 άτομα είμαστε στο σύνολο μαζί με την γιαγιά, σε ένα σπίτι 85 τετραγωνικά.

Στρώνω στον καναπέ και με παίρνει ο ύπνος εξουθενωμένη.Το όνειρο μου γλυκό και υπέροχο..Σεπτέμβριος του 2012, ο καιρός είναι φανταστικός.Στην τηλεόραση ο Υπουργός ανάπτυξης Χατζηδάκης αναφέρθηκε στις ΕΟΖ, λέει πως πρόκειται για εξαιρετική επιχειρηματική κίνηση καθότι θα ελκύσει επενδυτές, πολυεθνικές και εργοστάσια. Θα

ανοίξουν θέσεις εργασίας και θα αναπτερωθεί η Ελληνική οικονομία. Επιμένει ότι το μοντέλο αυτό έχει εφαρμοστεί στην Πολωνία με τεράστια επιτύχια, πρωτοπορία και μεγάλα οφέλη.

Αλλά ξαφνικά τα ΜΜΕ, κάνοντας με αναπάντεχη στροφή στην πληροφόρηση των

πολιτών, ξεκινούν να ενημερώνουν τον κόσμο για το κράτος εν κράτει που πρόκειται να

δημιουργηθεί, για την διάλυση των εργασιακών σχέσεων που επιβάλλει η έννοια της

Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ). Για την καταπάτηση των ιδιωτικών εκτάσεων. Για το

γεγονός πως οι ντόπιοι δεν θα έχουν κανένα πλεονέκτημα έναντι των μεταναστών που θα

προσφέρουν εργασία με λιγότερα χρήματα απ’ότι θα μπορούσαν να ευχηθούν οι εργοδότες

μας.Ο κόσμος ξεσηκώνεται και οργανώνεται. Η αντίσταση είναι σθεναρή και επιφέρει την

απόσυρση της ιδέας..Τα εργασιακά δικαιώματα παραμένουν στο ακέραιο και ο κίνδυνος

για διαμέλιση της χώρας μας απομακρύνεται γοργά.

Τι γλυκό όνειρο θεέ μου.. Θα αρχίσω ξανά επιτέλους να ζω..