Περί Δημοκρατίας...

....του Κωνσταντίνου Δούραλη

   Τι είναι τελικά δημοκρατία; Είναι να σέβεσαι την διαφορετικότητα, να υποστηρίζεις ανιδιοτελώς τον πλουραλισμό των απόψεων, η αρχή της πλειοψηφίας στην λήψη αποφάσεων; Και αν είναι το καθένα ξεχωριστά ή και όλα μαζί πότε επιτυγχάνεται το γνήσιο αποτέλεσμα έτσι όπως το έχουμε εμείς στο μυαλό μας; Προσπαθώ να απαντήσω σε αυτά τα ερωτήματα και εγώ ο ίδιος όχι μόνο γιατί δεν ξέρω τις απαντήσεις αλλά γιατί οι απαντήσεις καμία φορά μοιάζουν αλλόκοτες.

Για παράδειγμα λέμε φασίστες τους Χρυσαυγίτες που είναι (οι χείριστοι του είδους μάλιστα) αλλά εμείς οι «Δημοκράτες» δεν τους δίνουμε την δυνατότητα να εκλέξουν αντιπρόεδρο στην Βουλή (όπως προβλέπεται) με το έτσι θέλω και συνεχίζουμε να τους απομονώνουμε στο περιθώριο του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος όταν η ίδια η Χρυσή Αυγή «εκφράζει» ένα μείζον ζήτημα της κοινωνίας που είναι η ανασφάλεια που νιώθουν οι πολίτες ενός κράτους ελέω της ανυπαρξίας του. Φυσικά και όχι η λύση δεν είναι το ξύλο και τα ρόπαλα που εφαρμόζουν (αλλά υπάρχουν), γιατί πολύ απλά υπάρχει ζήτημα στα «κάτω» της ελληνικής κοινωνίας, όπως λέει ένας καθηγητής μου. Ειλικρινά, δεν προβληματίστηκε ποτέ κανείς στο γιατί τους ψήφισαν κάποιοι; Στην προκειμένη περίπτωση δεν ξέρω ποιοι είναι οι φασίστες και κατά πόσο το επίπεδο της κοινωνίας μας είναι τέτοιο που να επιτρέπει την συμβίωση. Στην Γαλλία στις πρόσφατες εκλογές η Λεπέν πήρε 18% (νομίζω). Σκεφτείτε μια ανάλογη συμπεριφορά τί προβλήματα θα έφερνε.

Άλλο συμβάν που μιλάμε για το ένδοξό μας κοινοβούλιο!!! Ο νόμος πλαίσιο για την παιδεία. Οι άνθρωποι είναι ή άσχετοι ή τρελοί ειλικρινά!!! Το κοινοβούλιο σε μια τόσο ταραγμένη εποχή που έψαχνε και καλά ομοψυχία και συναίνεση και μας έλεγαν όλοι οι πολιτικοί ότι θα γίνουν βήματα προόδου στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας, βρίσκεται το νομοσχέδιο για την παιδεία το οποίο υπερψηφίζεται από τα 5/6 της Βουλής (250 Βουλευτές) και σε 3 μήνες το αποσύρουν και ψηφίζουν άλλο εξ αιτίας της έντονης δυσαρέσκειας των πρυτάνεων κυρίως αλλά και λόγω των αναταραχών στα πανεπιστήμια. Δηλαδή έχουμε μια ομάδα ανθρώπων, στην προκειμένη περίπτωση τους πρυτάνεις, οι οποίοι αποφασίζουν να ακυρώσουν τα 5/6 της βουλής των εκλεγμένων αντιπροσώπων των Ελλήνων πολιτών!! Είναι αυτό δημοκρατία; Και το χειρότερο είναι ότι όλα τα κανάλια το «έκαναν» γαργάρα και ένας άνθρωπος δεν βρέθηκε να το σχολιάσει. Κάτι πήγαν να πουν στην κρατική τηλεόραση αλλά τους έκοψαν ως συνήθως.

Τέλος, μέσα στις αρχές της σύγχρονης δημοκρατίας είναι η ελευθεροτυπία και ο ανεπηρέαστος τύπος. Η δυνατότητα κάθε δημοσιογράφου να γράφει και να μεταφέρει τα γεγονότα έτσι όπως τα σκέφτεται και τα αντιλαμβάνεται χωρίς να δέχεται καμία πίεση. Γιατί τα λέω όλα αυτά. Πριν μέρες ένας γνωστός μου (εντός του πολιτικού στίβου) σε συζήτηση ανέφερε πως ο Δημοσιογραφικός Όμιλος Λαμπράκη (MEGA, ΤΑ ΝΕΑ, ΤΟ ΒΗΜΑ) εκταμίευσε το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 10 εκ. ευρώ όταν πριν από 2.5 περίπου χρόνια ο κ.Ταμπάκης επί κυβερνήσεως Παπανδρέου είχε απορρίψει το αίτημα, αφού ο ΔΟΛ δεν δικαιούνταν το δάνειο. Βάλτε τώρα κατά νου τι μας σερβίρουν. Όχι πως είναι όλα όσα μεταφέρουν ψέματα αλλά η κριτική που γινόταν σε αντίστοιχες περιπτώσεις δεν είδα τον ίδιο ζήλο.

Άρα, ανεπηρέαστο τύπο δεν έχουμε, ώριμο πολιτικό περιβάλλον αλλά και ένα ικανό πολιτικό σύστημα που να βάζει τα πράγματα στην θέση τους δεν έχουμε και οι συντεχνίες μπορούν να αποσύρουν νομοσχέδια που ψηφίστηκαν από το σύνολο της βουλής και να υπερβαίνουν τις αποφάσεις των παλαιότερων κυβερνήσεων.

Είναι δυνατόν τελικά η Ελλάδα να είναι ένα τόσο τεράστιο μπου..λο;