Το φθινοπωράκι στην ακρογιαλιά

....της Αναστασίας Λαδοπούλου

Κάθε Σεπτέμβρη η ίδια ιστορία ..σα να φεύγει ένα βάρος από πάνω μου ,λές και τρείς ολόκληρους μήνες κάποιος μου στερούσε το οξυγόνο και τώρα μπορώ να αναπνεύσω ξανά . Όμως μισό λεπτό ..ναί ,ξέρω ποιός -ή καλύτερα τί -μου στερούσε καθαρό αέρα ,το καλοκαίρι ! Αυτή η εποχή με τους 40 βαθμούς ,με την αποπνικτική ζέστη ,με την χαλαρή διάθεση που κανένας δεν είναι πρόθυμος να δουλέψει και σκέφτεται σε ποιό ανιαρό παραλιακό μαγαζί θα περάσει τις ώρες του μέχρι το ξημέρωμα για να επαναλάβει την ίδια διαδικασία ξανά και ξανά τους επόμενους μήνες. Ίσως με βρείτε λίγο άδικη ,αλλά υπενθυμίζω πως πάντα τα γούστα διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο .

Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν κατάλαβα τί βρίσκουν στο καλοκαίρι οι λάτρεις του .Προσωπικά ,από τότε που πήγαινα σχολείο πάντα με έπιανε μελαγχολία με το που τελείωνε το Πάσχα ,καθώς σκεφτόμουν οτι το ..αμείλικτο καλοκαίρι πλησιάζει και για αρκετό καιρό θα χάσω τους φίλους μου ,το σχολείο ,την καθημερινότητά μου που τόσο αγαπούσα για να τα ξαναβρώ στις 11 του Σεπτέμβρη ,όπου θα επέστρεφα και πάλι στα θρανία .Ακόμα έχω ζωντανή την ανάμνηση ,θυμάμαι με πόση χαρά περίμενα να πάω να αγοράσω τα σχολικά είδη ,κανούρια τσάντα ,καινούρια ,καλοξυσμένα μολύβια ,πολύχρωμα στυλό και μαρκαδόρους .Είμαι σίγουρη οτι έχετε γυρίσει χρόνια πίσω διαβάζοντας αυτές τις γραμμές .

Αν εξαιρέσουμε την επιστροφή στην καθημερινότητα που για αρκετούς είναι ένα βάσανο ,δεδομένου του γεγονότος οτι βρίσκονταν σε διακοπές και χαλάρωση ,μπορούμε να βρούμε ένα σωρό λόγους να αισθανθούμε ωραία με την έλευση του φθινοπώρου .Βρίσκουμε και πάλι τις παρέες μας που διασκορπίστηκαν στα νησιά και στις παραλίες όλο αυτό το διάστημα .Επανερχόμαστε στους ρυθμούς μας έχοντας φορτίσει για τα καλά τις μπαταρίες μας και κυρίως έχουμε να πραγματοποιήσουμε όλους αυτούς τους στόχους για τους οποίους η θερινή περίοδος αποτέλεσε τροχοπέδη .

Το καλύτερο απ'όλα όμως είναι αυτή η γλυκιά μελαγχολία που κουβαλούν τα φύλλα που πέφτουν ,το άρωμα της βροχής που είναι εντονότερο έτσι όπως δεν είναι καμία άλλη εποχή και ιδιαίτερα η προσμονή για την έλευση του χειμώνα ,όπου οι παρέες μαζεύονται σε σπίτια και σε μαγαζιά με επιτραπέζια ,ζεστά ροφήματα και ..ατελείωτη φιλοσοφία ,άλλωστε ο χειμώνας αποτελεί κατ'εξοχήν περίοδο περισυλλογής και αναζήτησης .Για να μην αναφερθούμε στις γιορτές των Χριστουγέννων που αποτελούσαν ανέκαθεν την χαρά της παιδικής ηλικίας (αυτό όμως μπορεί να περιμένει και να γίνει αντικείμενο ανάλυσης σε κάποια άλλη δημοσίευση) .

Όλα αυτά φυσικά μέχρι να έρθει και πάλι το καλοκαίρι να ταράξει την "κρύα ηρεμία " που με τόσο κόπο δημιουργήθηκε τους προηγούμενους μήνες ,όμως δυστυχώς ή ευτυχώς αυτός είναι ο κύκλος της ζωής ,τον οποίο εμείς καλούμαστε να ακολουθήσουμε και να κάνουμε όσο μπορούμε πιο ενδιαφέροντα .Δεν χρειάζεται όμως να σας παίρνει από κάτω εσάς που αγαπάτε το καλοκαίρι ,αν κάνετε μια βόλτα σε κάποια ακροθαλασσιά ένα κυριακάτικο απόγευμα του Σεπτέμβρη θα με εννοήσετε ..

Άντε, και καλή μας σεζόν !