Με τους «τσίκλες» δεν κάνουμε, και χώρια δεν μπορούμε

.....της Έφης Δίντση

      Τσίκλας: ουσιαστικό, γένους αρσενικού, απευθύνεται αποκλειστικά, αν όχι σε όλα, τουλάχιστον στην πλειοψηφία των αρσενικών που μας περιτριγυρίζουν. Προέλευση λέξης από την περίφημη Ελασσόνα και πλέον, χάρη στη Γιώτα, διαδεδομένη και στην παρέα μου στη Φλώρινα. Πρόκειται γι ΄ αυτόν που, όταν βγεις είτε για καφέ, είτε για ποτό με τις φίλες σου, θα σε κοιτάξει και με μια από τις πολλές κλασικές ατάκες που θα σου πει, θα στην πέσει και θα χαίρεται νομίζοντας ότι σε έριξε.

     Ποια, όμως, επιπλέον χαρακτηριστικά, πέρα από αυτά που εντάσσονται στο γενικότερο ορισμό, καθορίζουν έναν άντρα ως τσίκλα;

     Αρχικά, θα πρέπει να επισημάνω πως υπάρχουν υποκατηγορίες τσικλών. Πρώτα, έχουμε τον «κλασικό» τσίκλα. Πρόκειται γι ' αυτόν που, αν και όχι πολύ όμορφος, έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και που συνήθως κάθεται σε ένα μικρό σταντάκι στη γωνία του μπαρ. Μια θέση, όμως, πολύ διπλωματική και μελετημένη καθώς μετά από προσεκτική παρατήρηση, έβγαλε το συμπέρασμα ότι από εκεί περνάνε όλες οι γκόμενες. Δεν έχει, όμως, ιδιαίτερη προτίμηση σε καμία. Κοιτάει έντονα όποιο θηλυκό περνάει από μπροστά του, με την ελπίδα  ότι με το βλέμμα του θα προκαλέσει και το δικό της. Ο λόγος; Η δική του επιβεβαίωση σαν άντρας.

     Τη δεύτερη κατηγορία μας αποτελεί ο «αισχρός- πρόστυχος» τσίκλας. Βρίσκεται δυστυχώς παντού και για κακή μας τύχη είναι, ως επί τω πλείστω, μεγαλύτερος σε ηλικία από το σύνηθες. Βγαίνει νωρίς, πίνει έναν καφέ και αν του αρέσει η σερβιτόρα του μαγαζιού στο οποίο βρίσκεται, συνεχίζει με ένα, δύο, τρία, τέσσερα ποτά ή όσα ακόμη χρειάζονται για να ξεφύγει το βλέμμα του και η συμπεριφορά του, να γίνει αισχρός και να έχει το θράσος ακόμη να ζητήσει και τον αριθμό σου, που μάλιστα αν δεν τον δώσεις και τον βρίσεις, θα θυμώσει και θα σε βρίσει και ο ίδιος, που θα μπορούσε στην πραγματικότητα να είναι και πατέρας σου. Ο λόγος; Από εγωισμό και ανωριμότητα δε δέχεται ότι υπάρχει «μικρούλα» που του αντιστέκεται.

     Τέλος, στην τρίτη κατηγορία έχουμε το «γοητευτικό» τσίκλα. Είναι ο άντρας ο όμορφος, ο άνετος, ο cool, που έχει γνώση του τι προκαλεί στο πέρασμά του. Όχι τόσο με την ομορφιά του, όσο με το ταπεραμέντο του, τη γοητεία του και το βλέμμα του. Βγαίνει με τους φίλους του και έχει κάτι στον αέρα του που σε ελκύει. Τον κοιτάς και σε κοιτάει. Αλλά το φλερτ μένει εκεί. Μόνο στα βλέμματα. Που συνεχίζονται κάθε φορά που τον συναντάς έξω. Όταν αυτός θα αποφασίσει ότι έχεις και εσύ κάτι που τον τραβάει τότε θα έρθει να σου μιλήσει. Ο λόγος; Είναι επιλεκτικός επειδή απλά. το 'χει.

     Τσίκλες, λοιπόν, παντού γύρω μας, στην καθημερινότητά μας, που μας έχουν γίνει μια γλυκιά συνήθεια. Στην πρώτη κατηγορία αρχικά απορούμε, στη συνέχεια τον παίρνουμε χαμπάρι και γελάμε μαζί του. Η δεύτερη κατηγορία κυριολεκτικά μας αηδιάζει και μας θυμώνει. Και όχι άδικα. ΠΡΟΣΟΧΗ στην τρίτη κατηγορία: μπορεί και να τον ερωτευτούμε.

     Αγαπημένοι μου τσίκλες, μη στενοχωριέστε που τα γράφω όλα αυτά για εσάς. Αν δεν υπήρχατε, πώς θα μας δίνατε τροφή να σας συζητάμε καθημερινά; Ό, τι και να λέμε, πάντως, μαζί σας δεν κάνουμε και χώρια σας δεν μπορούμε.