.....της Κάλλις Κολόζη
Σε αυτή τη γωνιά της γης
The reality
Εδώ και λίγο καιρό έχει ξεσπάσει ένας σάλος στα μίντια για ένα τηλεπαιχνίδι τύπου reality στην Μεγάλη Βρετανία. Το reality λέγεται «Go Greek for a week» και οι παίχτες απλοί Βρετανοί, τύποι της βιοπάλης εντριφούν στην καθημερινότητα του Έλληνα, μυούνται στην φοροδιαφυγή, μαθαίνουν για τα «ειδικά» επιδόματα που δικαιούνται και φυσικά απολαμβάνουν όχι μόνο την καθιερωμένη έξοδο για για καφέ ή ποτο αλλά και πολλές ακόμα παροχές που προσφέρουμε εμείς οι Έλληνες ως κανάκεμα προς τον εαυτό μας.
Δεν θα σταθώ στο ίδιο το reality, ούτε θα μπω στην διαδικασία να κρίνω το περιεχόμενο του, εκεί που θα σταθώ είναι στις ποικίλες αντιδράσεις των Ελλήνων που διάβασα διάσπαρτα στα blogs. Η πρώτη κατηγορία ήταν η κατηγορία «πατριδολάγνοι», οι τύποι που το πήραν κατάκαρδα, θίχτηκαν, προσβλήθηκαν και αντεπιτέθηκαν.
Η δέυτερη κατηγορία ήταν οι «μετριοπαθείς» που ενοχλήθηκαν ναι μεν αλλά επεδίωξαν να κρατήσουν μια πιο ουδέτερη στάση (γιατί που ξέρεις, μπορεί αύριο μεθαύριο η Αγγλία να γίνει η νέα τους πατρίδα). Η Τρίτη κατηγορία ήταν αυτή που με εξέπληξε περισσότερο και ήταν οι υποστηρικτές του τηλεπαιχνιδιού οι «ρεαλιστές» ..(ή αλλιώς «ντεμεκ» υπερμαχοι της αλήθειας).
Αυτή η κατηγορία με εξέπληξε όχι μόνο για το μένος που είχαν προς την Ελληνική νοοτροπία και κουλτούρα, αλλά και για το γεγονός ότι μπέρδευαν ολοκληρωτικά την πολιτική και την οικονομική κρίση με τον τρόπο ζωής του Έλληνα.
Αυτό που εν τέλει όχι μόνο με δυσαρέστησε αλλά και με εκνεύρισε, ήταν το γεγονός πως απλά υποκύπτουν στο παιχνίδι των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του εξωτερικού, τα οποία δημιουργούν ένα κλίμα αποστροφής προς την χώρα μας σε μια περίοδο που οι καταστάσεις είναι λίαν επιεικώς εναντίον μας.
Και θα αντεπιχειρήσει κανείς «θα πρέπει να πάψω δηλαδή να είμαι αντικειμενικός;».. και συνεχίζω να αναρωτιέμαι για ποιό λόγο θα πρέπει να κρίνω την πατρίδα μου για να γίνω ευχάριστος στα μάτια των ξένων; Αν θέλω να την κρίνω θα το κάνω επειδή είναι στην δική μου συνείδηση και όχι επειδή μου το υποδεικνύει μια μερίδα ανθρώπων που εν τέλει δεν γνωρίζουν τίποτα για την χώρα μας εκτός από παραφιλολογίες.
Αυτό που με εξοργίζει περισσότερο είναι πως αυτή η μερίδα ανθρώπων αποδέχεται το χτύπημα κάτω από την ζώνη, αποδέχεται την κλωτσιά όταν είναι ηδη πεσμένοι κάτω. Όσο κι αν φταις, αν σε έχουν περιλάβει 5-6 και σε κλωτσάνε εσύ θα προσπαθήσεις να αμυνθείς είτε προσπαθώντας να καλύψεις τα ζωτικά σου όργανα σε εμβρυακή στάση είτε μέχρι και να αντεπιτεθείς! Δεν θα σταθείς τ’ανάσκελα να ζητήσεις να σε χτυπήσουν κι άλλο! Όταν είσαι σε θέση ισχύος ο πιό δυνατός απ’όλους ζωσμένος με τα όπλα σου, ας επιχειρήσουν όσο θέλουν να σου πετάξουν λάσπη, δεν θα σε ενδιαφέρει, γιατί δεν θα σε αγγίζει.
Στην παρούσα φάση όμως η χώρα μας βάλλεται από παντού, ποικιλοτρόπως και η λύση δεν είναι να το παίζουμε ρεαλιστές για να γίνουμε συμπαθητικοί (άγνωστο σε ποιόν, γιατί παραφράζοντας το γνωστό γνωμικό, την προδοσία πολλοί αγάπησαν τον προδότη ουδείς), θα πρέπει να ενωθούμε όπως η ιστορία μας έχει διδάξει ότι μπορούν να κάνουν οι Έλληνες και να αντιμετωπίσουμε τους κινδύνους, τις πλεκτάνες, τις δολοπλοκίες και την υποδούλωση για την οποία μας προετοιμάζουν.
Ενωμένοι, όλοι μαζί, Ελληνικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου