Αναρωτιέμαι. Λέξεις

....της Δόξας Τούφα

Αναρωτιέμαι τι είναι η λέξη. 

Λέξη= η κύρια μονάδα της γλώσσας από άποψη συντακτική, γραμματική και σημασιολογική· αποτελεί ένα σύνολο φθόγγων που αρθρώνονται ενιαία, φέρει νόημα και αποτελείται από ένα ή περισσότερα μορφήματα. 

Αυτά λέει το λεξικό. Δεν μου αρκούν όμως...

Λένε πως άλλο πράγμα οι λέξεις κι άλλο πράγμα οι πράξεις.

Όμως αν το καλοσκεφτείς και οι λέξεις, πράξεις δεν είναι;
Μιας και για να δημιουργηθούν, απαιτούν μία σειρά από διαδικασίες, τόσο νοητικές όσο και πρακτικές. Το συλλογισμό του νου και την εκτέλεση του σώματος και των οργάνων που παράγουν τόσο τον ήχο όσο και την επεξεργασία αυτού για να δημιουργηθεί μία λέξη με "νόημα". Τις ίδιες διαδικασίες απαιτεί και οποιαδήποτε άλλη πράξη, π.χ. το χτένισμα των μαλλιών ή το πλύσιμο των πιάτων χρειάζονται συλλογισμό και εκτέλεση του σώματος.
Τον κάθε άνθρωπο τον σημαδεύουν τόσο αυτά που λέει, όσο και αυτά που κάνει.
Γιατί να υπάρχει λοιπόν διαφοροποίηση;
Τον τελευταίο καιρό, όλο και περιτριγυρίζει το νου μου μια απορία.
Μήπως οι λέξεις είναι το μεγαλύτερο απολυταρχικό στοιχείο που υπάρχει;
Η απορία αυτή μου γεννήθηκε πέρυσι όταν γράφαμε διαγώνισμα έκθεσης, στην άσκηση με τα συνώνυμα.
Καλούμασταν μεταξύ άλλων να βρούμε συνώνυμο της λέξης "μοναξιά"..
Έβαλα το μυαλό μου να δουλέψει, κάθισα και σκέφτηκα τι νιώθω όταν είμαι σε μοναξιά.
Και τελικά ήθελα να γράψω πως συνώνυμο της "μοναξιάς είναι η δημιουργία", γιατί προσωπικά έχω τρομερή έμπνευση με αυτό το συναίσθημα.
Εκωλυόμην όμως να το γράψω γιατί ήξερα πως δεν θα μου το πάρουν για σωστό.
Τελικά το άφησα κενό και αργότερα συνειδητοποίησα πως το "κενό" ίσως να είναι άλλο ένα συνώνυμο της μοναξιάς..
Το απόλυτο κενό..
Αλλά και πάλι δεν ήμουν σίγουρη..
Από εκείνη τη μέρα η σημασία των λέξεων με βασανίζει καθημερινώς.
Αντίθετο του "καλού" είναι το "κακό". Οκ, δεκτό. Θα μπορούσε όμως να 'ταν και το "καλύτερο", έτσι δεν είναι;
Αντίθετο της "αγάπης" είναι το "μίσος". Κι αυτό δεκτό. Όμως και το μίσος, όπως και η αγάπη, συναίσθημα δεν είναι; Δεν ανήκουν στην ίδια κατηγορία; Ίσως αντίθετο της τότε να είναι η αδιαφορία.. Ε;
Μιλώντας για αγάπη.. Μπορείτε να σκεφτείτε πόσες φορές έχετε πει ή έχετε ακούσει στη ζωή σας "Σ' αγαπώ";
Εγώ πολλές.
Μα κάθε φορά που την ακούω ή την λέω έχει άλλο νόημα.
Άλλη αγάπη δίνω και παίρνω απ' την οικογένεια, άλλη απ' το αγόρι μου, άλλη απ' τους φίλους μου και άλλη από τον οποιοδήποτε άλλο.
Κι όμως η ίδια λέξη χρησιμοποιείται σε κάθε περίπτωση και σε καμία περιπτωση δεν εκφράζει όλες τις πτυχές του συναισθήματος που πραγματικά νιώθω.
Μα επιτέλους τι μπορεί να πουν έξι γράμματα, κολλημένα το ένα δίπλα στ' άλλο, για την αγάπη;
Και μάλιστα, ενώ η αγάπη είναι ένα απ' τα πιο όμορφα συναισθήματα δεν έχει πάντα θετική όψη.
Όταν κάποιος αγαπά τα χρήματα, τον εαυτό του, ή αγαπά να κάνει κακό για παράδειγμα.
Αυτό όμως ίσως δεν είναι αγάπη, αλλά εν κατά κλείδη, αγάπη λέγεται.
Κι όπως λέει κι ο Αλκίνοος.. Με τόσα ψέματα που ντύθηκαν οι λέξεις, πως να σου πω το "σ' αγαπώ", να το πιστέψεις;
Πόρνες λοιπόν οι λέξεις.
Ο καθένας τις χρησιμοποιεί, τις κόβει και τις ράβει όπως τις θέλει.
Σαν φθηνή μετάφραση, σαν κακός υποτιτλισμός στην ταινία του "είναι" μας μοιάζουν..
Καμιά φορά μοιάζουν και με κουδούνες. Ρετσινιές.
Πόσο εύκολο είναι για μια κυβέρνηση να ονομάσει κάποιον που δεν πάει με τα νερά της τρομοκράτη;
Πανεύκολο!
Προσωπικά οι μόνες λέξεις που εμπιστεύομαι είναι αυτές στις πινακίδες του δρόμου. Είναι πραγματικά χρήσιμες και τουλάχιστον θα σε οδηγήσουν εκεί που θες να πας.
Κλείνοντας θέλω να σας αφιερώσω ένα τραγούδι..