....του Παναγιώτη Δημητριάδη
Η Κωνσταντινούπολη τα τελευταία 24ωρα βιώνει κάτι ίσως πρωτόγνωρο για τα δεδομένα της τουρκικής πραγματικότητας, μια εξέγερση. Η βία προκαλεί βία και αυτό έγινε αντιληπτό από τον Ρ.Τ. Ερντογάν όπου και ο ίδιος είχε συνηθίσει σε μια διαφορετική κατάσταση.
Μέχρι τώρα οι διαμαρτυρίες γινόντουσαν σταθερά κάθε Κυριακή με ισχυρή αστυνομική δύναμη να είναι έτοιμη να επέμβει. Το τελευταίο διάστημα ο πρωθυπουργός της χώρας ανακοίνωνε νέους νόμους με ισλαμιστική διάθεση όπως για παράδειγμα η απαγόρευση πώλησης και αγοράς αλκοόλ από τις 6πμ έως τις 10μμ. Ένα άλλο μέτρο ήταν η απαγόρευση του φιλιού σε δημόσιους χώρους.
Όλα αυτά δένουν άψογα μια σειρά γεγονότων που δείχνει τελικά ότι ο Ερντογάν θέλει ένα κράτος μια θρησκεία και έναν ισχυρό άντρα στην εξουσία, τον εαυτό του. Το 2014 είναι οι βουλευτικές, οι δημοτικές και για πρώτη φορά και οι προεδρικές θα ψηφίζουν δηλαδή απευθείας και για πρόεδρο ενώ ταυτοχρόνως σχεδιάζει δημοψήφισμα ώστε να ισχυροποιήσει τις αρμοδιότητες του προέδρου καθώς η Βουλή το καταψήφισε.
Η ρήση του Ερντογάν '' ένα κράτος, μια θρησκεία '' έρχεται να επαληθευτεί με την συμφωνία του με τον Οτσαλάν να αποχωρίσουν ειρηνικά οι ένοπλοι Κούρδοι στο έδαφος της Συρίας όπου οργανώνεται ένα ανεξάρτητο κουρδικό κράτος. Όλα αυτά μαζί με το ξεπούλημα της κρατικής γης έρχεται να επισφραγίσει την αιτία των γεγονότων. Φυσικά δε χρειάζεται να αναφέρουμε την χρήση των μέσων μαζικής ενημέρωσης την ώρα των γεγονότων τα οποία έδειχναν καλλιστεία και συνεχίζουν να μην έχουν καμία απολύτως ενημέρωση την ίδια ώρα που άνθρωποι καταφτάνουν και από τις άλλες πόλεις της Τουρκίας.
Εδώ έρχεται η ανησυχία μου, ο Ερντογάν ίσως φύγει από την εξουσία αύριο το πρόβλημα είναι ποιός είναι τελικά ο άλλος ή ο νέος πόλος του συστήματος. Στην Τουρκία αυτή τη στιγμή τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι κυρίως ελεγχόμενα από το στρατό.
Εδώ έρχεται η ανησυχία μου, ο Ερντογάν ίσως φύγει από την εξουσία αύριο το πρόβλημα είναι ποιός είναι τελικά ο άλλος ή ο νέος πόλος του συστήματος. Στην Τουρκία αυτή τη στιγμή τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι κυρίως ελεγχόμενα από το στρατό.
Ο στρατός ανήκει στο ''κακό'' ίσως παρελθόν της Τουρκίας αλλά στην προκειμένη περίπτωση της εξέγερσης στο πάρκο Gazi της πλατείας Taksim όπου υπάρχει στρατιωτικό νοσοκομείο, οι φαντάροι έδιναν μάσκες οξυγόνου στους διαδηλωτές και είχαν διαταγές να μην επιτρέψουν αστυνομικούς να εισέλθουν εντός του νοσοκομείου. Έπειτα ο στρατός σε ανακοίνωση του λέει χαρακτηριστικά ότι αν οι αστυνομικοί δεν σταματήσουν τις επιθέσεις στους πολίτες, ο στρατός θα προστατέψει το λαό.
Από την άλλη πλευρά υπάρχει και ο λαός ή και όχλος αν θέλετε. Έτσι δημιουργούνται πολλά ερωτήματα είναι ο λαός πίσω από τα γεγονότα και πάει και ο στρατός να ηγηθεί, ή μήπως είναι ο στρατός πίσω από όλο αυτό ή κάτι άλλο. Ό, τι κι αν είναι κάτι αλλάζει στην Τουρκία τώρα που ίσως να τραυματίσει ακόμα περισσότερο το συλλημένο σώμα της μέσης ανατολής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου