....της Ροζίτα Ντιεματιάν
Τι γίνεται με τον υπόλοιπο κοσμάκη όμως;
Σαν όντα μεγαλουργούμε! Ακόμα και αν δεν αναγνωρίζεται από το γενικότερο σύνολο. Όλοι έχουμε ταλέντα! Και δεν εννοώ αναγκαστικά αυτά που σε κάνουν να κρατάς μια μικρή θέση στην αχανή ιστορία και στα βιβλία που με νύχια και με δόντια προσπαθούν να την κρατήσουν ζωντανή, παρόλο που πρόκειται για μια γριέτζο που με απέχθεια την κοιτούμε δίχως να μαθαίνουμε από αυτή(μιλώ για την Ιστορία τώρα!)
Και για να μη ξεφεύγω τόσο, ταλέντο έχουμε όλοι! Είναι πολύ απλά η μικρή παραλλαγή του κοινού κατά τα άλλα DNA των ανθρώπων. Αυτό το κάτι το διαφορετικό, ξεχωριστό, μαγικό που έχει ο καθένας μας. Έλα όμως που ενίοτε χρειάζεται να πεταχτεί και η Tinkerbell -κοινώς νεραϊδούλα- που με το ραβδάκι της θα φέρει στο κατά τα άλλα αχρησιμοποίητο μυαλουδάκι αυτή τη σπίθα που θα μας κάνει να κινηθούμε και να το αξιοποιήσουμε.. Ναι, συνεχίζω να μιλάω για την έμπνευση! Άτιμη γυναίκα, όπως όλες. Πρέπει να βρεις το κουμπί της.. κουμπί που δεν βρίσκεται μόνο με τα “κουμπιά”., ελπίζω να νοείτε τα λόγια μου! Έχω δεί ανθρώπους που με επιβλαβείς μεθόδους να τη ψάχνουν.. Καλό το έργο τους δε λέω, αλλά παιδιά, έτσι όπως πάτε εκεί και θα μείνετε!.. Θέλει ψάξιμο το ζήτημα. Δύσκολο δεν είναι.. Τίποτα δεν είναι δύσκολο! Εμείς το κάνουμε γιατί βαριόμαστε να ξεκουνηθούμε. Αφήστε το μυαλό σας ελεύθερο να πράξει! Δείτε εικόνες, ανθρώπους, μην κλείνεστε στο κουτάκι σας. Δε χρειάζεται αναγκαστικά να ταξιδέψετε αν δε μπορείτε - αν και θα ήταν το ιδανικό!- Μονάχα θυμηθείτε ότι σαν παιδιά για να φτιάξετε το πειρατικό καράβι χρειαζόσασταν απλά ένα χαρτόκουτο, ή τη νοητή πορτούλα που πολλάκις ανοίξατε για να μπείτε στο “σπιτάκι” που παίζατε. Αναζητήστε την και μην περιμένετε να έρθει από μόνη της, λοιπόν. Την πορτούλα για την έμπνευση για όσους συνεχίζουν να μη με νοούν!
Μακρηγόρησα πάλι και τίποτα δεν είπα! Εμένα η νεραϊδούλα μου απεργεί γιατί την έχω αφήσει απλήρωτη εδώ και μήνες.. Την ψάχνω, αλλά με αγνοεί επιδεικτικά. Μην το επιτρέψετε να συμβεί και σε εσάς.
Μέχρι την επόμενη φορά, χαμογελάτε- όπως λέει και η υπόλοιπη ομάδα.
Δική σας,
Αφήνεσαι στην έμπνευση ώστε να οδηγήσει αυτή το χέρι σου ή ό,τι άλλο τέλος πάντων και έτσι καθίστασαι για πολύ καιρό αδρανής με λόγια δίχως ουσία να περιγράφουν την καθημερινότητα σου! Και εκεί που παρακαλείς να έρθει αυτή η ριμάδα, απλά και μόνο για να μην περιμένει ο αρχισυντάκτης σου καιρό και να χρειάζεται να απολογείσαι κάθε φορά, περνούν οι μήνες (για να μην πώ τα χρόνια, και θεωρηθώ υπερβολική). Υπάρχουν βέβαια και οι τυχεροί που είναι ακόμα φοιτητές και έρχεται για αυτούς η εξεταστική! Αυτή που σε κάνει να φιλοσοφείς περισσότερο και από τους αρχαίους, που είναι ικανή να σε κάνει να καθαρίσεις μέχρι και τα σπίτια των γειτόνων και φυσικά να σου δείξει τι σημαίνει παίρνω έναν μικρό υπνάκο! Αυτοί τότε μεγαλουργούν, όχι για το πτυχίο τους βέβαια.
Τι γίνεται με τον υπόλοιπο κοσμάκη όμως;
Σαν όντα μεγαλουργούμε! Ακόμα και αν δεν αναγνωρίζεται από το γενικότερο σύνολο. Όλοι έχουμε ταλέντα! Και δεν εννοώ αναγκαστικά αυτά που σε κάνουν να κρατάς μια μικρή θέση στην αχανή ιστορία και στα βιβλία που με νύχια και με δόντια προσπαθούν να την κρατήσουν ζωντανή, παρόλο που πρόκειται για μια γριέτζο που με απέχθεια την κοιτούμε δίχως να μαθαίνουμε από αυτή(μιλώ για την Ιστορία τώρα!)
Και για να μη ξεφεύγω τόσο, ταλέντο έχουμε όλοι! Είναι πολύ απλά η μικρή παραλλαγή του κοινού κατά τα άλλα DNA των ανθρώπων. Αυτό το κάτι το διαφορετικό, ξεχωριστό, μαγικό που έχει ο καθένας μας. Έλα όμως που ενίοτε χρειάζεται να πεταχτεί και η Tinkerbell -κοινώς νεραϊδούλα- που με το ραβδάκι της θα φέρει στο κατά τα άλλα αχρησιμοποίητο μυαλουδάκι αυτή τη σπίθα που θα μας κάνει να κινηθούμε και να το αξιοποιήσουμε.. Ναι, συνεχίζω να μιλάω για την έμπνευση! Άτιμη γυναίκα, όπως όλες. Πρέπει να βρεις το κουμπί της.. κουμπί που δεν βρίσκεται μόνο με τα “κουμπιά”., ελπίζω να νοείτε τα λόγια μου! Έχω δεί ανθρώπους που με επιβλαβείς μεθόδους να τη ψάχνουν.. Καλό το έργο τους δε λέω, αλλά παιδιά, έτσι όπως πάτε εκεί και θα μείνετε!.. Θέλει ψάξιμο το ζήτημα. Δύσκολο δεν είναι.. Τίποτα δεν είναι δύσκολο! Εμείς το κάνουμε γιατί βαριόμαστε να ξεκουνηθούμε. Αφήστε το μυαλό σας ελεύθερο να πράξει! Δείτε εικόνες, ανθρώπους, μην κλείνεστε στο κουτάκι σας. Δε χρειάζεται αναγκαστικά να ταξιδέψετε αν δε μπορείτε - αν και θα ήταν το ιδανικό!- Μονάχα θυμηθείτε ότι σαν παιδιά για να φτιάξετε το πειρατικό καράβι χρειαζόσασταν απλά ένα χαρτόκουτο, ή τη νοητή πορτούλα που πολλάκις ανοίξατε για να μπείτε στο “σπιτάκι” που παίζατε. Αναζητήστε την και μην περιμένετε να έρθει από μόνη της, λοιπόν. Την πορτούλα για την έμπνευση για όσους συνεχίζουν να μη με νοούν!
Μακρηγόρησα πάλι και τίποτα δεν είπα! Εμένα η νεραϊδούλα μου απεργεί γιατί την έχω αφήσει απλήρωτη εδώ και μήνες.. Την ψάχνω, αλλά με αγνοεί επιδεικτικά. Μην το επιτρέψετε να συμβεί και σε εσάς.
Μέχρι την επόμενη φορά, χαμογελάτε- όπως λέει και η υπόλοιπη ομάδα.
Δική σας,
Ροζίτα Ντ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου