....του Χρήστου Δερβεντλή
Ίσως να χαρώ ξανά...
Προσπαθώ να είμαι θετικό άτομο. Να χαμογελάω, να λέω "θα περάσει!"... Κάθε μέρα ξυπνάω και ανυπομονώ να κάνω κάτι, να μην την αφήσω να πάει χαμένη... Θέλω να βοηθήσω, να εμπλακώ, να αλλάξω, να με αλλάξουν, να βελτιωθώ, να γνωρίσω, να μάθω, να...να...να...
Όχι όμως σήμερα. Σήμερα είναι μια μέρα που φοβάμαι. Φοβάμαι ότι αρχίζω να χάνω την ελπίδα, φοβάμαι ότι πλέον δε βλέπω νόημα στο αύριο. Και με μισώ που φοβάμαι. Με μισώ που κοντεύω να γίνω κάτι που ποτέ δεν ήθελα... Όμως είναι απλά πάνω απ' τις δυνάμεις μου. Χρειάζομαι κάποιον να μου ξαναζωντανέψει την ελπίδα. Είναι πραγματικά θλιβερό να χάνει τα χρώματά του ο κόσμος γύρω του. Είναι τρομακτικό. Και φοβάμαι.
Ίσως να χαρώ ξανά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου