Οι τρεις ΕΡΤ και ο φταίχτης

.....του Νίκου Βράντση

Η ΕΡΤ που είναι

ή σωστότερα η ΕΡΤ που ήταν..

• Η κρατική ραδιοτηλεόραση, την οποία η εκάστοτε κυβέρνηση χειραγωγούσε, φίμωνε και κατηύθυνε. 
• Εκεί όπου διορίστηκαν εκατοντάδες ημέτεροι, δίχως καμία διαδικασία ΑΣΕΠ, για να παραστήσουν τους γενικούς διευθυντάδες, απολαμβάνοντας παχυλούς μισθούς και να αποχωρήσουν περήφανοι μετά το τέλος της πατρικής εξουσίας που τους διόρισε. Το κρατικό όργανο που η πολιτική διεύθυνση δεν αντιμετώπιζε ως χώρο άσκησης του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, μα ικανοποίησης της κομματικής της πελατείας. Που με τους τόσους ημέτερους που διόρισε έφτασε να έχει 2.656 υπαλλήλους. Έτσι δεν έγινε άλλωστε και με τον Σίμο Κεδίκογλου; Τότε που ήταν νιος και γιος του βουλευτή της Πασοκάρας που κάποτε μεσουρανούσε;
• Η κρατική ραδιοτηλεόραση που είχε για διευθυντή τον κ. Λιάτσο, εκδότη της εφημερίδας “Παρασκευή και 13” και πρώην παρουσιαστή του δελτίου ειδήσεων του Star. Μιλάμε για βιογραφικό, όχι αστεία.
• Εκεί όπου άνθρωποι τύπου Λιάτσου λοιπόν, μπορούσαν εν μια νυκτί να απολύσουν όποιον δημοσιογράφο δεν χάιδευε τα αυτιά της κυρίαρχης πολιτικής ηγεσίας. Απλά γιατί μπορούσαν.
• Η κρατική ραδιοτηλεόραση ωστόσο που παρ' όλες τις δυσκολίες που της δημιούργησε η διαπλοκή με την πολιτική εξουσία, διατηρούσε ένα επίπεδο με εκπομπές διαμάντια γιατί είχε πραγματικούς δημοσιογράφους, πραγματικά αξιόλογους επαγγελματίες, κακοπληρωμένους μα με μεράκι, κόντρα στους κηφήνες, τους διορισμένους, τους σπιούνους και τους "χρυσούς" ημέτερους. Διακόσιοι νοματαίοι έπαιρναν μισθό ίσο με το άθροισμα όλων των υπολοίπων. Ήταν αυτό που την απαξίωνε στα μάτια των Ελλήνων. Τους ήταν αρκετό, για να τοποθετήσουν με αυτή τη μανιχαϊστική κανιβαλικη λογική, ολόκληρη την ΕΡΤ στη μαύρη λίστα του όποιου νού τους.
• Μια όαση που προσέφερε ότι ποιοτικότερο μπορούσε κανείς να βρει στην σάπια αυτή τηλεοπτική αγορά, της ανούσιας εικόνας και του θεάματος. Εκεί απ' όπου πέρασε μια αφρόκρεμα ανθρώπων του πολιτισμού, που προσέφερε ψυχαγωγία τη στιγμή που οι άλλοι προσέφεραν τη διασκέδαση της υποκουλτούρας. “Στα άκρα”, “Παρασκήνιο”,“Το Κουτί της Πανδώρας”, "Τρίτο Πρόγραμμα", μονάχα κάποια από τα διαμάντια.
• Η ελληνική ραδιοτηλεόραση που δεν υπάρχει πια, γιατί την εξαφάνισαν ξαφνικά, πραξικοπηματικά, με μια πράξη - ύβρη, ακόμα και για την δική μας καχεκτική δημοκρατία.

Η ΕΡΤ που νομίζαμε πως είναι

για όσους δεν την παρακολούθησαν ποτέ. Για όσους ισοπεδώνουν μέσα από τα στερεότυπα τους, ενώ δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να επιβεβαιώσουν αν αυτά ευσταθούν.

• H ελληνική ραδιοτηλεόραση είναι άλλη μια υπηρεσία, που συντηρεί παραγονταραίους, χοντρομπαλάδες, διορισμένους που χτυπάνε τη κάρτα και εμφανίζονται μια φορά τον χρόνο στη δουλειά τους. Τεμπελχανείο.
• Είναι μόνο η Έλλη Στάη και ο Σπύρος Παπαδόπουλος που πίνει και μεθά και κερνά και σπαταλά αδιάφορα.
• Όλοι τους, και οι 2656 είναι διορισμένοι, διεφθαρμένοι και σπάταλοι και καλά να πάθουν τώρα που απολύθηκαν. Τί είναι άλλωστε 2.656 ακόμα στο 1,5 εκατομμύριο, έτσι;
• Είναι και κάτι εκπομπές αδερφάκι μου που μόνο αυτοί οι τύποι της ψευτοκουλτούρας βλέπουν, για να επιβεβαιώνουν το ναρκισσισμό τους.
• Είναι μια άσκοπη δημόσια δαπάνη που κόστιζε 4,5 ΟΛΌΚΛΗΡΑ ευρώ το μήνα, ενώ δεν είχε κέρδη, δεν ήταν ανταγωνιστική απέναντι στα μεγάλα κανάλια.

Κοινωνικοί κανίβαλοι, παίρνουμε ότι μας αξίζει.

Η ΕΡΤ που θα θέλαμε να είναι

• Μια δημόσια ραδιοτηλεόραση, όπου κανείς πολιτικός δεν θα μπορούσε να αποφασίζει για την κατεύθυνση και την ηγεσία του.
• Μια δημόσια ραδιοτηλεόραση όπου θα εργάζονται όσοι χρειάζονται.
• Μια δημόσια ραδιοτηλεόραση εκτός αγοράς, που οι δημοσιογράφοι θα έκαναν τη δουλειά τους δίχως πολιτικές παρεμβάσεις, δίχως να γλύφουν και να φιμώνονται υπό τον φόβο της απόλυσης.
• Μια δημόσια ραδιοτηλεόραση του Χατζιδάκη και του Φρέντυ Γερμανού και όχι του Λιάτσου και της Σαλαγκούδη. 
• Μια δημόσια τηλεόραση ,όπου δεν θα υπήρχε καμία περίπτωση να θητεύσει κανένας Σίμος Κεδίκογλου.
• Μια δημόσια τηλεόραση που θα μπορούσαμε να έχουμε και που θρηνούμε γιατί δεν είχαμε ποτέ.
  
  
  Μα και να την είχαμε δε θα την εκτιμούσαμε. Όπως δεν εκτιμάμε όλα εκείνα που δείχνουν πως υπάρχουν μαχητές που αγωνίζονται ακόμα και μέσα στο σκοτάδι. Απλά είναι λιγοι εκείνοι που τους αναγνωρίζουν. Αυτοί οι λίγοι, οι μαθημένοι στα σκοτάδια, που έμαθαν να διακρίνουν.

Ποιος φταίει;

• Πρώτα απ' όλα αυτοί που δεν μπήκαν καν στον κόπο να εξερευνήσουν τί είναι η ΕΡΤ και τί θα μπορούσε να μας προσφέρει.
• Αυτοί που εγκαθίδρυσαν τη λογική του κρατικού και υπονόμευσαν κάθε αίσθση του δημοσίου.
• Έπειτα αυτοί που διορίζανε τους Λιάτσους διευθυντάδες.
• Αυτοί που λογοκρίνανε κάθε αντίθετη φωνή. Κάθε Αρβανίτη και κάθε Κατσίμη που δεν τους έπλεκε το εγκώμιο.
• Αυτοί που διορίζανε τους ευγνώμονες ημέτερους και τους σπιούνους, για να αναπαράξουν πιστά το τροπάρι τους.
• Αυτοί που με μια πράξη νομοθετικού περιεχομένου, με ένα βασιλικό διάταγμα, την έκλεισαν γιατί δεν μπορούσαν να αναλάβουν το κόστος της εξυγίανσης. Της εξυγίανσης μιας αρρώστιας που οι ίδιοι δημιούργησαν. Παράξενο πράγμα σε αυτή τη χώρα, την θεραπεία να την αναλαμβάνει πάντα η ίδια η νόσος..
• Αυτοί που με ένα διάταγμα που παρέκαμψε την κοινοβουλευτική διαδικασία, έκαναν την Ελλάδα την μοναδική χώρα στον κόσμο όπου εκπέμπουν ΜΌΝΟ παράνομοι τηλεοπτικοί σταθμοί.
• Και φυσικά και κύρια αυτοί που ούτε καν κατάλαβαν γιατί αυτή η πράξη της κυβέρνησης αποτελεί casus belli.
  
  
  Είναι οι ίδιοι αυτοί οι τελευταίοι που δεν κατάλαβαν ποτέ και ούτε θα καταλάβουν τί σημαίνει δημοκρατία και επομένως πότε αυτή η τελευταία απειλείται.

Τα Υστερόγραφα

Υ.Γ1: Ποτέ δεν μάθαμε να λειτουργούμε συλλογικά. Ποτέ δεν αναπτύξαμε μια αλληλεγγύη κοινωνική, έξω από τον πυρήνα της οικογένειάς μας. Πάντα ψάχναμε ισχυρούς πατριάρχες για να κουρνιάσουμε στην αγκαλιά της ισχύος τους. Από τον πατέρα, μέχρι τον πάτερ, τον δήμαρχο και τον βουλευτή. Και ότι έπρεπε να αντιμετωπίζεται εξ' αρχής ως δημόσιο, ανέλαβαν αυτοί να το διαχειριστούν ως κρατικό τσιφλίκι, για να ικανοποιήσουν τα παιδιά τους. Είμαστε μια κοινωνία που η διαίρεση είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την κληρονομούμενη αντίληψή μας.

Πιθανότατα κάποιοι από αυτούς που είναι στο δρόμο τώρα, να βρίσκονται εκεί απλά γιατί έχασαν τη βολή τους. Να είναι από αυτούς που ποτέ δε τους ένοιαξε κάτι περισσότερο από το τομάρι τους. Δυστυχώς στην Ελλάδα η διορατικότητα της αλληλεγγύης χάνεται στο κοντινό βόλεμα. πρέπει να πάθεις για να μάθεις, και άν θα μάθεις. Δε φαίνεται να τα παίρνουμε εύκολα και ας θεωρούμε τους εαυτούς μας έξυπνους. Ο έξυπνος δεν μπορεί να είναι τόσο κοντόφθαλμος. 
Αυτοί όπως και όλοι μας ωστόσο πρέπει μαζί να διεκδικήσουμε πίσω τους δημόσιους χώρους και τη λογική που τους διέπει. Τη λογική της συλλογικότητας. Σήμερα δε βγαίνουμε στο δρόμο γιατί θέλουμε να επιστρέψουμε στο παρελθόν, μα γιατί θέλουμε να φτιάξουμε το μέλλον. Ένα μέλλον που απαιτεί αλλαγή της δικής μας πρώτα νοοτροπίας. Καλά μας ξεμπερδέματα.

Υ.Γ2: Όποιος νομίζει πως η διεύθυνση της ΝΕΡΙΤ δε θα διορίζεται από τη κυβέρνηση, οι δημοσιογράφοι της δε θα είναι όλοι κυβερνητικοί, το προϊόν που θα μας προσφέρει δε θα είναι χειρότερο και το χαράτσι δε θα αυξηθεί, να σηκώσει το χέρι.

Υ.Γ3: Αντώνη δε μας βγήκε το success story και προσπαθούμε να προκαλέσουμε εκλογές, μπας και σκάσει η βόμβα αλλού; Ή απλά υπερεκτίμησες τις δυνάμεις σου και δημιούργησες ένα πυροτέχνημα ακόμα; Μα έτσι είναι τα πυροτεχνήματα. Κάποια στιγμή σκάνε και χάνονται. Εμείς οι υπόλοιποι ίσως, δυστυχώς,  θα έπρεπε να ετοιμαζόμαστε για εκλογές.

Και όσο προετοιμάζεστε σας προτείνω να δείτε και αυτό.