Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

«Imagine» και «γυρίζω την πλάτη μου στο μέλλον». Για τους νυν και τους πρώην μαθητές μου.

...του Χάρη Τομπουλίδη

Κάθε χρόνο γράφω κι ένα κείμενο λογοτεχνικό και αφιερωμένο στους μαθητές μου που αφήνουν το Λύκειο και μπαίνουν σε μια άλλη φάση της ζωής τους. Συνήθως είναι πολύ συναισθηματικό, γιατί μας δένει ένας δεσμός που, ευτυχώς για πολλούς, παραμένει για χρόνια πολλά και τους ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό. Εφέτος λέω να είμαι λίγο πιο «πραγματιστής», λίγο πιο πεζός, εξ αιτίας των μεγάλων αλλαγών που γίνονται στον χώρο μας. Θα ξεκινήσω με αναμνήσεις και συγκρίσεις.


Οι συνεχείς ενέργειες της «κυβέρνησης» με θυμίζουν τα φοιτητικά μου χρόνια. Mαζικές διαδηλώσεις κάθε μέρα και επαναστατικό πνεύμα παντού. Θα μου πείτε, ούτε 20 χρονών δεν ήμουν ακόμη τότε αλλά, πολλά γεγονότα και ενέργειες ήταν ίδιες με σήμερα. Καταστρατηγήσεις ελευθεριών, άσκοπες και άδικες ενέργειες διαφόρων κυβερνήσεων και πόλεμοι κάπου στην υφήλιο. Η μεγάλη διαφορά του τότε με του τώρα ίσως να βρίσκεται στο γενικό πνεύμα που επικρατούσε στην κοινωνία τότε, με αυτό που επικρατεί σήμερα. Αισιοδοξία και αγώνας για αλλαγή, για καλύτερη κοινωνία, για δικαιότερη κοινωνία, αγώνας με οράματα για το αύριο τότε.

Σήμερα ο αγώνας δεν έχει την ίδια ορμή, τον ίδιο παλμό, τα ίδια οράματα. Σήμερα ο αγώνας είναι αγώνας για τη διατήρηση, και όχι για τη δημιουργία. Και ενώ τα τραγούδια της νεολαίας ήταν τότε στο πνεύμα του «Imagine» του Τζων Λένον και του διεθνισμού, τα τραγούδια του σήμερα είναι στο πνεύμα του «Γυρίζω την πλάτη μου στο μέλλον» του Τσακνή και της φυγής. Ποιό το μέλλον σας (μας); Άγνωστο.

Αλλά χρειάζεται μαζικότητα, αλληλεγγύη και διεθνισμός με οράματα, για να έρθει κι άσπρη μέρα και για μας και για όλο τον κόσμο. Σας παραθέτω έναν μικρό οδηγό, προϊόν των φοιτητικών κινητοποιήσεων του 1968 στις ΗΠΑ, που εμένα μ’ άρεσε τον μετέφρασα και τον τροποποίησα λίγο και σας τον δίνω σαν συμβουλές για τον μακρύ και σκληρό δρόμο που ανοίγεται μπροστά σας.

1. Οι άνθρωποι μπορεί να φαίνονται ή να είναι παράλογοι, αδικαιολόγητοι και εγωκεντρικοί. Παρ’ όλα αυτά, να τους αγαπάτε.

2. Αν κάνετε το καλό, μπορεί να κατηγορηθείτε ότι το κάνατε για εγωιστικούς λόγους ή κρυφά κίνητρα. Παρ’ όλα αυτά, κάντε το.

3.Όταν είστε επιτυχημένοι(-νες), θα κερδίζετε ψεύτικους φίλους και αληθινούς εχθρούς. Παρ’ όλα αυτά, να γίνετε επιτυχημένοι(-νες).

4. Το καλό που θα κάνετε σήμερα, αύριο θα έχει ξεχαστεί. Παρ’ όλα αυτά, κάντε το.

5. Η τιμιότητα και η ειλικρίνειά σας μπορεί να σας κάνουν ευάλωτους (-τες). Παρ’ όλα αυτά, να είστε τίμιοι(-ες) και ειλικρινείς.

6. Οι μεγάλοι άνδρες και οι μεγάλες γυναίκες με τις μεγάλες ιδέες θα χτυπηθούν από τους μικρούς άνδρες και τις μικρές γυναίκες με τα μικρά μυαλά. Παρ’ όλα αυτά, να σκέφτεστε μεγαλόπνοα.

7. Οι άνθρωποι συμπαθούν τους αδυνάτους, αλλά ακολουθούν συνήθως μόνο τους ηγέτες. Παρ’ όλα αυτά, αγωνισθείτε και για τους αδυνάτους.

8. Αυτό που σας πήρε χρόνια για να το δημιουργήσετε μπορεί να το χάσετε σ’ ένα βράδυ. Παρ’ όλα αυτά, συνεχίστε να δημιουργείτε.

9. Στην πραγματικότητα οι άνθρωποι χρειάζονται βοήθεια, αλλά ίσως σας επιτεθούν αν τους βοηθήσετε. Παρ’ όλα αυτά, εσείς να τους βοηθάτε.

10. Δώστε στον κόσμο ό, τι καλύτερο έχετε και αυτός μπορεί να σας κλοτσήσει στα δόντια. Παρ’ όλα αυτά, δώστε στον κόσμο ότι καλύτερο έχετε.

Μην ξεχνάτε. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία. Η ελευθερία από κάθε δεσμό. ΑΡΕΤΗ και ΤΟΛΜΗ παιδιά μου. Καλό σας ταξίδι.

Χαρίτων Τομπουλίδης, παιδαγωγός.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου