Μήπως τελικά η προφητεία των Μάγια βγήκε αληθινή;

.....του Χρήστου Πασχαλίδη

Το ημερολόγιο των Μάγια έκανε λόγο για μία ενδεχόμενη καταστροφή του κόσμου το Δεκέμβριο του 2012! Όπως συμβαίνει συνήθως σε κάθε τέτοιου είδους προφητείες, υπήρξαν άνθρωποι που την ενστερνίστηκαν και πήραν μέτρα που θα τους παρέχουν την απαιτούμενη προστασία,ενώ κάποιοι άλλοι {ελπίζω περισσότεροι) αδιαφόρησαν και συνέχισαν ανέμελοι τη ζωή τους. Δόξα τον θεό σήμερα εν τέλει είμαστε όλοι ζωντανοί!

Όμως, εγώ με τη σειρά μου,νιώθω την ανάγκη να θέσω μια διαφορετική παράμετρο πάνω στο ζήτημα καταγράφοντας το ερώτημα "μήπως τελικά κάποια σημάδια καταστροφής του κόσμου είναι ορατά παντού γύρω μας;".Εντάξει, ίσως ο όρος "καταστροφή" είναι λίγο υπερβολικός αλλά με αυτό την έννοια θέλω να δείξω ότι ο κόσμος αλλάζει...και όχι για καλό!

Ας ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στο παγκόσμιο γίγνεσθαι....Στην Ουγγαρία φοιτητές διαδηλώνουν εναντίων της επιβολής διδάκτρων στις σπουδές τους,στη Γερμανία τα αεροδρόμια έχουν παραλληλίσει λόγω της απεργίας των υπαλλήλων,στην Κύπρο οικογενειάρχες εισβάλουν σε υπουργεία εκφράζοντας την αντίθεση τους στη περικοπή του επιδόματος πολυτέκνων,στην Ισπανία ξεκίνησε το κίνημα των αγανακτισμένων ενώ στην Ελλάδα η απεργία τείνει να γίνει καθημερινό φαινόμενο! Όλα αυτά υποδηλώνουν μία γενική δυσαρέσκεια στους λαούς των χωρών. Κάτι τους λείπει,εκφράζουν μια επιτακτική ανάγκη για αλλαγή,δεν είναι ευχαριστημένοι με το σήμερα και απαιτούν ένα καλύτερο αύριο. Τα στοιχεία αυτά διογκώθηκαν φυσικά με την οικονομική κρίση που ταλανίζει σήμερα όλη σχεδόν την ανθρωπότητα. Νέοι χωρίς εργασία, άστεγοι κατακλύζουν τα παγκάκια των μεγάλων πόλεων, οικογένειες δείχνουν ανήμπορες να συντηρήσουν τα παιδιά τους ενώ το κοινωνικό κράτος που με τόσους αγώνες κατακτήθηκε υποβαθμίζεται συνεχώς αφήνοντας τα άτομα από κατώτερα κοινωνικά στρώματα να ακροβατούν στο "έλεος της φτώχειας". Συνεπώς μια οικονομική καταστροφή δεν είναι προ των πυλών, αλλά έχει ήδη συντελεστεί!

Η χειρότερη όμως κατά τη γνώμη μου συνέπεια της κρίσης έχει πολιτική χροιά..Οι πολίτες των χωρών στερούνται εκπροσώπων ώστε να εναποθέτουν πάνω τους τις ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο! Οι πολιτικοί μοιάζουν στα μάτια τους ανήμποροι να ανταποκριθούν στις προσδοκίες τους,δεν μπορούν να διεκδικήσουν πλέον τον ρόλο του προστάτη τους και του υπερασπιστή των διεκδικήσεων τους! Η σχέση των πολιτών με τους πολιτικούς χαρακτηρίζεται σήμερα από αυτό που θα ονομάζαμε ως "κρίση εμπιστοσύνης". Αυτόματα το γεγονός αυτό οδηγεί και στο φαινόμενο της πολιτικής απαξίωσης αλλά και στην απώλεια της νομιμοποίησης των πολιτικών θεσμών. Οι κάτοικοι των κρατών βλέπουν τον ρόλο των κυβερνήσεων συνεχώς να περιορίζεται και τη θέση τους να παίρνουν πολυεθνικές εταιρίες ικανές να κυριαρχήσουν και στον πολιτικό χώρο. Η πολιτική απαξίωση ενισχύεται και από το γεγονός πως οι πολιτικοί μοιάζουν να δρουν ανεξάρτητα από τη θέληση των πολιτών λαμβάνοντας αποφάσεις που δε συμφωνούν με τη λαϊκή ετυμηγορία. Πόσο οξύμωρο ακούγεται αυτό; Πολιτικοί άρχοντες να μην λαμβάνουν υπόψη τους τη θέληση των πολιτών, θέληση την οποία εκλέχθηκαν για να υπηρετούν! Παράλληλα, ζωντανό παράδειγμα της υποβάθμισης των πολιτικών εκπροσώπων αποτελεί η περίπτωση της Ιταλίας και της Ελλάδας, όπου αναδεικνύοντας την ηγετική τους ανυπαρξία παρέδωσαν σε τεχνοκράτες τα ηνία των χωρών τους μπροστά στη κρισιμότητα των περιστάσεων! Ακόμα και οι προεκλογικές εκστρατείες δεν προσελκύουν όπως παλιά το ενδιαφέρον των υποψήφιων ψηφοφόρων καθώς για αυτούς η όλη διαδικασία δεν έχει τόσο νόημα πια..

Το κενό που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα σε πολίτες και πολιτικούς θα μπορούσε να αποτελέσει πρόσφορο έδαφος για την εκκλησία ώστε ν' ανακτήσει περισσότερους οπαδούς στις τάξεις της,κάτι που τελικώς δεν έγινε. Ίσως έφταιξε σε αυτό η εμπλοκή της με την "ανελέητη" μάστιγα της διαφθοράς! Η δύναμη που δυστυχώς δείχνει πιο ικανή να καλύψει αυτό το κενό είναι αυτή του φασισμού. Το στοιχείο που κάνει τον φασισμό να ξεχωρίζει στην άτυπη αυτή μάχη είναι η μη πολιτική του υπόσταση. Γιατί μη μου πείτε πως αυτά που πρεσβεύει έχουν πολιτικό χαρακτήρα! Οι πολίτες θεωρούν υπεύθυνο όλον γενικά τον "πολιτικό κόσμο" για την σημερινή τους κατάσταση και επιθυμούν την απεμπλοκή τους απ' αυτόν και ότι σχετίζεται με αυτόν. Ο φασισμός τους προσφέρει ακριβώς αυτό, κάτι εντελώς καινούργιο για την εποχή μας και εντελώς καθαρό με ότι έχει να κάνει με ότι μας έφερε ως εδώ! Το γεγονός αυτό θα σημάνει και την πολιτική καταστροφή, με τους πολίτες να παραδίδουν τις τύχες των ζωών τους σε συμμορίες ανθρώπων με βασικό χαρακτηριστικό τους τη βία. Συμμορίες που αντικαθιστούν πολιτικούς θεσμούς που κάποτε αποτελούσαν την αρχή και το τέλος μιας κοινωνίας και σηματοδοτούσαν την έκφραση της δημοκρατίας!

Συνοψίζοντας, το ημερολόγιο των Μάγια αναφέρθηκε σε μία πιθανή συντέλεια του κόσμου μέσα στο 2012. Είτε αδιαφορήσαμε είτε όχι σε αυτήν την ερμηνεία, το μόνο σίγουρο είναι ότι στις μέρες μας έγκειται μία άλλου είδους καταστροφή που δείχνει ικανή να προκαλέσει περισσότερα θύματα από την καταστροφή που περιέγραψαν οι Μάγια!