...της Αναστασίας Λαδοπούλου
Αυτό ήταν..μπήκε και ο νέος χρόνος! 2013 και ελπίδα για μια καλύτερη και πιο δημιουργική χρονιά.
Αλήθεια..
εσείς τί ζητήσατε φέτος από τον Αη- Βασίλη να σας φέρει; υποθέτω πως
πάει ο καιρός που τον παρακαλούσατε στα γράμματά σας να σας φέρει
κούκλες και κούκλους, μηχανές και τηλεκατευθυνόμενα και όλα αυτά τα
φανταχτερά που ζητούν συνήθως τα παιδάκια!
Που ζητούν συνήθως τα παιδάκια.. τί να ζητούν άραγε συνήθως τα
παιδάκια; ή μάλλον τί ζητούσαν μέχρι πριν λίγα χρόνια; υλικά αγαθά,
παιχνίδια και εντυπωσιακά ποδήλατα. Φέτος όμως τα πράγματα ήταν λίγο
διαφορετικά.
Φέτος τα παιδάκια μεγάλωσαν απότομα, αποφάσισαν να
παραιτηθούν από το όνειρο ενός ακριβού παιχνιδιού για τον εαυτό τους και
αντ'αυτού ζήτησαν δώρα για τους άλλους. Για εκείνους τους άλλους που
όμως είναι τόσο σημαντικοί στα παιδικά μάτια.
Με σοκάρουν, με τρομάζουν και ταυτόχρονα με γεμίζουν χαρά οι φετινές
πρωτοχρονιάτικες παιδικές επιθυμίες. Η Μαρία ζήτησε δουλειά για τη μαμά
της, ο Γιάννης ζήτησε από τον Αη-Βασίλη να φέρει χαμόγελα στα παιδιά
που το έχουν χάσει. Ευχές ειλικρινείς, ειπωμένες με όλη την αθωότητα και
την αγάπη που μπορεί να πάρει κάποιος από μια παιδική ψυχή.
Δεν θέλω να πώ περισσότερα, δε νομίζω οτι χρειάζεται άλλωστε. Το
μόνο που εύχομαι για το νέο αυτό έτος που υποδεχτήκαμε είναι να
υιοθετήσουμε κι εμείς λίγη από αυτή τη γλυκιά παιδική αθωότητα, να
σταματήσουμε να είμαστε κακεντρεχείς, να σκεφτόμαστε το διπλανό μας.
Λόγια συνηθισμένα, που αν όμως τα κάνουμε πράξη θα αισθανθούμε τόσο
ωραία!
Καλή χρονιά λοιπόν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου