Η ερώτηση της σκιάς

....του Θωμά Καλοκύρη

«Είσαι ευχαριστημένος από τη ζωή σου;»

Η ερώτηση τίθεται στον εαυτό μου από τη σκιά.

Η σκιά είναι παντού, η σκιά είναι εγώ.

Και πάω στο σκοτάδι για να διώξω τη σκιά.

Και γίνομαι εγώ η σκιά…

Και έτσι τώρα η ερώτηση τίθεται στον εαυτό μου από τον εαυτό μου:  «είμαι ευχαριστημένος από τη ζωή μου;»

Κι απαντάω αυθόρμητα «όχι, όχι δεν είμαι», «όχι» η σκιά λέει, «όχι» κι εγώ φωνάζω, γιατί η σκιά είναι εγώ πλέον…

Θα διαβάζω βιβλία πολλά, βιβλία και άρθρα, θα κρατάω σημειώσεις μάλιστα! Θα γράφω ποιήματα και κείμενα πολλά, θα φιλοσοφώ και θα ετοιμάζω εργασίες και συλλογές. Θα ξενυχτώ ακούγοντας μουσική και σκεπτόμενος, ή συζητώντας με έναν φιλικό πρόσωπο. Θα γυμνάζομαι, θα κάνω ένα άθλημα και θα πηγαίνω με παρέα για ποδόσφαιρο τις Κυριακές. Θα περπατάω πολύ και θα σκέφτομαι ακόμη περισσότερο. Θα γνωρίζω ανθρώπους. Στην δουλειά μου θα είμαι πρώτος, δημιουργικός και εργατικός. Η υγεία μου θα είναι ακέραιη. Και θα έρθει η ώρα που θα πρέπει να αγαπήσω, και θα αναγκασθώ να πείσω τον εαυτό μου πως είμαι ερωτευμένος. Γιατί ήρθε η ώρα να κάνω οικογένεια. Θα κάνω παιδιά. Θα τα πηγαίνω σχολείο, θα τα συμβουλεύω και θα περνάω ώρες μαζί τους. Όμως, δεν θα είναι άλλο αυτό που θα αντικρίζω στα μάτια τους, παρά η δική μου χαμένη παιδικότητα, γεμάτη «μπορώ» και όνειρα. Τέλος, κάποτε θα πεθάνω.

Κι η σκιά ρωτάει… τώρα που μπήκα στο σκοτάδι η σκιά χάθηκε και εγώ πήρα τη θέση της. Όμως, εγώ είμαι πολύ αδύναμος, ως άνθρωπος που είμαι, να ρωτήσω κάτι τέτοιο.

Και έτσι, φαντάζομαι τι θα ρωτούσε:
«είσαι ευχαριστημένος από τη ζωή σου;»
Και γνωρίζω ήδη την απάντηση.