"Εν Εκστάσει"

....του Σταύρου Μολύβα

 Κάτω από τα παγωμένα σπίτια των δρόμων

κρύβεται αιώνια ο θάνατος

κι εσύ πιστευείς ευλογημένος πως τάχα είσαι απ'το θεό

που δε σ'αγγίζει ο χάρος

ούτε εσένα ούτε και τους δικούς σου

και έρχεται τότε εκείνη η καταραμένη

ή ευλογημένη ώρα

που καταλαβαίνεις ότι κατι δεν πάει καλά

την στιγμή που παίζεις σαν μικρό παιδί με τα δαχτυλά σου

μέσα στις τσέπες

και ακούγεται εκείνο το "κλικ"

που σε κάνει να τραντάζεσαι

όταν όμως καταλάβεις τι γίνεται τότε τρομάζεις

και μένεις να κοιτάς "εν εκστάσει"

το θάνατο μπροστα στα μάτια σου

καθώς εκείνος παίρνει κάποιον γνωστό σου μακριά

Ίσως τότε να καταλάβεις

ότι πλέον πέρασε το μαγικό χέρι του θεόυ που σε προστάτευε

και καταριέσαι...

Γιατί όμως καταριέσαι ούτε εσύδεν το καταλαβαίνεις.

Και τα χέρια με το "κλικ" τους μένουν και γίνονται

μια παγερή συνήθεια που σε σκοτώνει...

σαν τη γρίλια που ανοίγει ξαφνικά

ή σαν έναν άνθρωπο που πέφτει στο κενό...

και ακούς μόνο ένα "κλικ"...

και τέλος...