.....του Σταύρου Μολύβα
Βήματα που προχωράνε
Καπνιζουν.
Αγωνιώντας.
Ξαφνικά σταματανε.
Τελειώνουν και σβήνουν
το τσιγάρο.
Τα βήματα σταμάτησαν.
Κι ένας λεβέντης πέθανε
Κι όλα σταμάτησαν
βαμμένα με κατακόκκινο αίμα.
Κι όλα όμως συνεχίζουν
την ταπεινή χωική πορεία τους
κι όλα απόψε σιωπούν
ένας λεβέντης χάθηκε για χάρη μας.
κι εμείς αχάριστοι πίθηκοι
που σκαλίζουν τις μύτες τους αμήχανα,χαζά
μπροστά σε εναν κίτρινο τοίχο
Όχι!την άλλη φορά που θα μας ρίξουν
να μη φύγουμε!
μην ξεπουλήσουμε ετσι το τομάρι μας ρε!
κι έπειτα σιωπη.
έπειτα θρήνος
έλαβε τέλος του παράλογου
η χαμένη αγωνία
το χαμένο από καιρό παιχνίδι
σπάσανε όλα τα πιάτα
και η λάμπα έχει σβήσει
ίσως το ραδιόφωνο να δουλεύει ακόμα
όμως στασου.Ενα τσιγάρο χρειάζομαι.
μάταιος κόπος θα λένε κάποιοι
που φωνάζουν έξω από το παράθυρο
τη νυχτα.το πρωι.το μεσημέρι.το απόγευμα.
Όχι μην ξεπουλήσουμε το τομάρι μας.
είναι ακριβό κι από καλό υλικό.
Όπως του λεβέντη.
Όπως όλων μας.
Το ραδιόφωνο ακόμα
παίζει σβηστο.
Ίσως να είναι το καλύτερο εύρημα σου
ίσως το χειρότερο ποιήμα σου.
Φωτογραφίες παλιές που μόνο ξύνουν πληγές
κι ο πονοκέφαλος από το κρασί να ζαλίζει.
Όχι ρε φώναξε!!!
μην ξεπουλάς έτσι εύκολα το τομάρι σου.
για 22 σεντς.
για μια σφαίρα.
έχει πολλά αυτό το τομάρι να δώσει
κι άλλο δεν ξέρεις τί να γράψεις
καθρέφτης της σκέψης σου το χαρτι.
παιχνίδι των "μεγάλων"
αυτών που γράφουν με ωραία γράμματα
για να θυμόυνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεωτεροι
Ω πόση ανάγκη έχουν να μάθουν οι νέοι.
κι αρνείσαι αυτό που σκέφτεσαι να γράψεις.
και να χτυπά δυνατά το καλοριφέρ πισω σου.
με ένα κενό.
παλιές φωτογραφίες με πτώματα.
πτώματα και κόκκαλα χωρίς λόγο.
μεσα σε βροχή σε καλοκαίρι.
ανθρώπους αθεράπευτους
από τη μανία της τρέλας.
και μετά σιωπή και θρήνος.
και φωτιά.
Όλα να τα καψει.
όλα του μυαλού τα μυστήρια.
μεγαλύτερων φίλων μηνύματα.
μηνύσεις και έρωτα,
όλα αυτα για τα ψέματα.
όλα αυτα για την ποθητή αλήθεια.
τσιγάρο.κι άλλο.
όποτε νομίζεις οτι όλα τελειώνουν.
πότε νομίζεις ότι κάτι αρχίζει.
και αρχίζεις τυφλά να πατάς το μολύβι μέσα στο σκοτάδι.
και ανοίγεις το φως μόνο και μόνο
για να δεις μουντζούρες.
οχι ρε!αξίζουμε πολύ.
περισσοτερο από 22 σεντς.
όσο κι αν βαράνε στο κεφάλι.
ηλίθιε νεοέλληνα.βλάκα.
κλεισμενος μέσα σε ένα πορτοφόλι προσπαθείς να σκεφτείς.
πως γίνεται όμως να σκεφτείς σωστό λόγο μες το σκοτάδι;
και μετά απορείς για το βλάκα και ντρέπεσαι.
πάλι καλα που δε σε φωτογραφίζουν.
φιμωμένο με ζελοτέιπ και
γαντια κορμιού θανατηφόρα.
Ζαλισμένα όνειρα
με σε ορνιθοσκαλίσματα.
μακάρι να μπορούσα κάτι άλλο να γράψω.
μην ξεπουλήσεις το πτώμα σου εύκολα ζόμπι.
μην ξεχάσεις τους προγόνους σου.
μην ξεχάσεις τη θρησκέια σου.
μην ξεχνάς τη σημαία σου.
όμως είσαι άνθρωπος και
μην ξεχάσεις μόνο το πνεύμα σου.
Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου