....της Λίτσας Τσιλώνη
Όλα μοιάζουν ίδια και όμως το νιώθεις ότι είναι εντελώς διαφορετικά. Ψάχνεις ομοιότητες σε φίλους και γνωστούς που κάποτε θύμιζαν όψεις του εαυτού σου. Κοιτάς τριγύρω σου και βλέπεις έναν κόσμο να κινείται σε ξέφρενους ρυθμούς και εσένα να ακολουθείς πρόσωπα τόσο ξένα και διαφορετικά…..που σε κάνουν να αναρωτιέσαι ποιος είσαι εσύ ο ίδιος. Και αποφασίζεις να αναδιπλωθείς, να σταματήσεις να συμμετέχεις σε ξένες πομπές και θυσίες…
Ανοίγεις την πόρτα της εξόδου και βγαίνεις σε έναν κόσμο που αγνοείς και
ταυτόχρονα γνωρίζεις. Δε ξέρεις πως….απλά η διαίσθηση σου φωνάζει ότι εκεί
ανήκεις, ότι κάποτε έζησες σε αυτόν. Ένας δυνατός άνεμος σε παρασέρνει,
σε στροβιλίζει, σε ρίχνει κάτω και σε πετάει ψηλά. Αισθάνεσαι μια απέραντη
ελευθερία και ταυτόχρονα μια ένταση εσωτερική και τονωτική. Ζείς! Ζεις επιτέλους
με τον τρόπο που εσύ επιλέγεις, με τον τρόπο που ονειρεύτηκες κάποτε, μα ξέχασες
στη πορεία.
Μη ξεγελαστείς όμως. Η αναζήτηση του «εγώ» σου δε σταματά ποτέ, αντίθετα
μεταβάλλεται με τρόπο άλλοτε γρήγορο και άλλοτε σαδιστικά αργό. Σε μπερδεύει,
σε κάνει να χάνεις τη σιγουριά σου αλλά σε βοηθά να ονειρεύεσαι ξανά. Και όταν
νιώσεις ότι ο κόσμος σου για ακόμη μια φορά δε σε χωρά, ετοιμάσου και πάλι να
αποδράσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου