....του Νίκου Βράντση
Ποιος φταίει λοιπόν; Φταίει ο πολιτικός που διόρισε χιλιάδες.
Τελευταία έχει γεμίσει ο τόπος δείκτες, να κατηγορούν, να μέμφονται. «Εσύ πιο πολύ. «Όχι, εσύ πιο πολύ». «Όχι, αυτός περισσότερο». Λοιπόν ας αφήσουμε τις γεμάτες σεξουαλικά υπονοήματα μομφές και ας ξεκινήσουμε με το ερώτημα «Ποιος φταίει;». Όχι ποιος φταίει περισσότερο, αλλά απλά ποιος φταίει. Έστω και λίγο.Έστω και αν κάποιος φέρει ακόμα και ένα μικρό, απειροελάχιστο μερίδιο ευθύνης μπορεί να σηκώσει το χέρι του και ν’ απαντήσει: «Εγώ».
Ποιος φταίει λοιπόν; Φταίει ο πολιτικός που διόρισε χιλιάδες.
Μα φταίει και ο υδραυλικός που ζήτησε λιγότερα, για να τα πάρει μαύρα.Φταίει η νοικοκυρά που δε ζήτησε απόδειξη, για να δώσει λιγότερα. Φταίει ο αρμόδιος ,ο επιφορτισμένος με την ιδιότητα να ελέγχει τον υδραυλικό και να τον αναγκάζει να κόβει αποδείξεις, γιατί δεν κάνει καλά τη δουλειά του. Φταίει το κράτος που επέτρεψε στον αρμόδιο να μην κάνει καλά τη δουλειά του, δίχως κυρώσεις. Φταίει ο συνάδελφος του αρμοδίου, που σιωπά για να μην τον «δώσουν» και αυτόν για τη μπαγαποντιά που σίγουρα έχει κάνει, τηρώντας μια αμοιβαία ομερτά. Φταίει ο πολιτικός που διόρισε μη αξιοκρατικά τον αρμόδιο, επιτρέποντάς του να ασυδοτεί, γιατί είχε «βύσμα», «κεφάλι» και μονιμότητα. Φταίει ο πατέρας του μπαγαπόντη αρμοδίου γιατί ζήτησε το ρουσφετάκι του από τον πολιτικό σε αντάλλαγμα της ψήφου του.
Φταιν οι δικαστικοί αντιπρόσωποι γιατί αφήνουν κάποιους να μην μπαίνουν στο παραβάν για να ψηφίσουν, γιατί το χουν έτοιμο απ’ το σπίτι. Φταιν όσοι φωνάζουν να μην τιμωρηθεί η Βούλα Παπαχρήστου, παρ’ όλο που παραβίασε υπάρχοντες κανονισμούς. Φταίνε όλοι όσοι πιστεύουν πως οι νόμοι δεν ισχύουν για όλους, μα παρα μόνο γι΄αυτούς που δεν μπορούν να βγουν απ’ τα παραθυράκια τους.
Φταίει όποιος πέταξε το τσιγάρο του απ΄ το αμάξι του μεσούντος του καλοκαιριού.Φταίνε όσοι φώναζαν για την αδυναμία του πυροσβεστικού σώματος και τον αδιάφορο εμπρηστή, μα έχτισαν αυθαίρετο στις καμένες περιοχές, γιατί ούτως ή άλλως δεν θα φύτρωνε τίποτα εκεί ξανά και γιατί στο κάτω κάτω μπορούν. Φταίει το κράτος γιατί τους επέτρεψε ,με την ανικανότητά του, να μπορούν. Φταίνε οι πολεοδόμοι που παίρνουν τις μίζες και κάνουν τα μάτια τους στραβά. Φήμες λένε πως είναι όλοι αλλήθωροι. Και φταίνε και οι πολιτικοί που νομιμοποίησαν τα αυθαίρετα έναντι πινακίου φακής,νομιμοποιώντας παράλληλα και το αυθαίρετο νεοελληνικό «γιατί μπορώ».
Φταίει ο Τσοχατζόπουλος, ο φλύαρος ξάδερφός του, η Σταμάτη, τα Τσοχατζοπουλάκια, αυτοί που έπαιρναν τις μίζες για να μη μιλήσουν και αυτοί που δε μιλούσαν ακόμα και χωρίς μίζα , γιατί ο Άκης ήταν μάγκας και ψυχάρα. Και χόρευε και ζεμπεκιές. Και επειδή, ήταν ψυχή, θα μπορούσε να μας εξασφαλίσει και καναν διορισμό.Φταίει αυτός που πετάει το σκουπιδάκι που βαστάει στο χέρι του, χάμω στο δάπεδο γιατί απλά δε διανοείται να το πετάξει κάπου αλλού. Και φταίμε εμείς όλοι που θεωρούμε θαύμα να το πετάξει στον κατάλληλο κάδο, γιατί έχουμε παραιτηθεί. Όλοι φταίμε.
Όπως βαθυστόχαστα είπε και ένας ευτραφής, αντιπαθητικός τύπος, που τελευταία το
παίζει και συγγραφέας (οι περισσότεροι τον ξέρετε απλά ως ευτραφή,αντιπαθητικό τύπο)
«Μαζί τα φάγαμε». Σίγουρα δε φάγαμε όλοι το ίδιο και σίγουρα δεν φάγαμε όλοι, αλλά ναι.
Η συντριπτική πλειοψηφία έβαλε έστω και ασυναίσθητα το χεράκι της στο τραπέζι του συμποσίου. Κι αν τη φιλοσοφήσουμε τη ρήση θα δούμε πως είναι μια ρήση ομόνοιας, αλληλεγγύης στη διαφθορά.
«Κυβερνώ έναν διεφθαρμένο λαό» είχε πει ο Παπανδρέου, κάπου, κάποτε. Πού εντοπίζετε
το λάθος σε αυτή τη φράση πέρα από την ισοπεδωτική του κριτική; Στο βάθος της. Εκεί που αφήνει να εννοηθεί πως ο Έλληνας γεννήθηκε διεφθαρμένος.Όχι, δε γεννήθηκε, μα έγινε όσο διεφθαρμένος του επέτρεψε το κράτος και η ανεπάρκεια του κράτους, να γίνει. Πως λένε αυτοί οι άθλιοι φιλελεύθεροι και αριστεροί « Έλληνας, δε γεννιέσαι, γίνεσαι»; Ε, κάτι τέτοιο. «Διεφθαρμένος δε γεννιέσαι,γίνεσαι».
Και πιάσαμε πάτο όλοι μαζί και ξεκινήσαμε ο ένας να δείχνει τον άλλο, παρά να πάρουμε έναν καθρέπτη και να πούμε το πολυπόθητο «Φταίω». Αυτό το ρημάδι το «φταίω» που θα σημάνει το τέλος του διχασμού και της πτώσης. Γιατί ακόμα βρισκόμαστε στο στάδιο της ευθυνοφοβίας. που ο καθένας ψάχνει κάποιον να του ρίξει το φταίξιμο. Επιτέλους βρες το θάρρος, πάρε τον καθρέπτη, και πες στο είδωλό σου «Φταις».
Το ζήτημα είναι πως το «Φταις» ακόμα δεν το έχουν πει πολλοί στο είδωλό τους, ούτε καν τόσοι όσοι χρειάζονται για να κάνουν απλά αισθητή την παρουσία τους. Και δυστυχώς η κοινωνική συνείδηση, η συνειδητοποίηση του λάθους, μετριέται με την ποσότητα. Με πληθυσμιακά κριτήρια και αριθμητικά δεδομένα.
Όταν τα υαλοπωλεία αρχίσουν να σημειώνουν αυξήσεις στις πωλήσεις τους τότε θα υπάρχει ελπίδα για ένα φως στο τούνελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου