Σημάδια παρακμής

....της Ζωής Παπαδοπούλου

Χαμένοι στην ύλη, στην όψη, στο γυαλί
χάσαμε αυτό που λένε την ουσία,
αιχμάλωτοι και μεθυσμένοι σε μια αντίληψη στρεβλή,
πως δήθεν κυνηγάμε ιδανικά, δημοκρατία.
Με πόση ευκολία- αφέλεια- κυνικά αυτοσαρκάζεσαι
και μοιάζεις
υπεράνω, δεν είναι αλήθεια
πραγματικά αποζητάς ιδιοτελώς το κάτι παραπάνω
ΔΙΣΤΑΖΕΙΣ.


Γιατί όταν την κλεψιά με ζάχαρη την πασπαλίζεις
νομίζεις πως δεν έχεις κλέψει
και σαν αυτή τελέψει
δεν ξες τι φταίει που το στόμα σου πικρίζει.
Κι επειδή ανάμεσα σε κίονες θεωμένους πλέον άυλους περπατάς
την αυτή πέτρα με τον Περικλή κλωτσάς,
νομίζεις πως η πέτρα είναι η δόξα
δε βλέπεις τους δικούς σου τους βραχίονες
τους ματωμένους
από το αίμα πονηριάς
κατεστραμμένους.