Μόνιμος Κάτοικος – Το πρώτο τρένο

....του Νώντα Λειβαδίτη

Ο Μόνιμος Κάτοικος αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα ότι, με την απαιτούμενη συνέπεια και σοβαρότητα, το ελληνικό hip hop μπορεί να δώσει πολύ αξιόλογες δουλειές. Έχοντας ήδη δύο ανεξάρτητες κυκλοφορίες στο ενεργητικό του, έχει ξεχωρίσει για τους στίχους και τα πολύ αισιόδοξα μηνύματα που περνάει μέσα από τα κομμάτια του.

1+1=3

....της Φρόσως Τερζόγλου

Είναι φανερό ότι στα εκατομμύρια χρόνια μας στον πλανήτη κάποιοι συμβολισμοί υπάρχουν, αποδεικνύονται, επιβεβαιώνονται και θεμελιώνονται. Όπως με τον αριθμό δύο. Το δύο λοιπόν, σύμφωνα με σοφούς και μη, συμβολίζει την ισορροπία, την αρμονία και την τάξη των πραγμάτων. Ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι..

η πραγματικότητα δεν ρυθμίζεται

Ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τον περίφημο αντιρατσιστικό νόμο αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε φαινόμενα όπως το ρατσισμό ή την άνοδο εκείνου του κοινωνικού ρεύματος που φλερτάρει με διαφορετικές εκδοχές του αυταρχισμού.

Λεξιλαγνεία, πασιφανής

....της Αντωνίας Μαρκοβίτη

Σε αυτόν το κόσμο τον δήθεν εκσυγχρονισμένο έχουμε καταστεί, τελικά, οι ίδιοι μηχανές. Κατασκευάσματα κακοσυντηρημένα που τρέφουμε ελπίδες αναβίωσης και ανανέωσης. Διαρροές λαδιών παντού, από οποιαδήποτε πηγή που με την πάροδο του χρόνου βουρκώνουν τον τόπο και δεν επιτρέπουν την εμφάνιση νέου υλικού. Σάπιες ιδέες στριφογυρίζουν στον αέρα και βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στους μουχλιασμένους εγκεφάλους. Με τη μεγίστη ευκολία εμφυτεύονται, διαιωνίζονται και χαρακώνουν κάθε λάμψη που τείνει να ανατείλει. Περιοδικότητα στο πέρας των αιώνων. Τι κι αν υπήρξε ο διαφωτισμός; Άπειρες ψυχές μένουν ακόμη σκοτεινές. Ο δυνατότερος προβολέας αδυνατεί να αποστείλει μέσα τους δείγματα φωτονίων. Ευθύνονται οι προσωπικοί φρουροί; Δεν είναι ισχυρά τα ερεθίσματα;

Ρευστότητα προς τους μικρομεσαίους

Εν αναμονή των μεγάλων επενδύσεων, που θα φέρουν στο απώτερο μέλλον θέσεις εργασίας, είναι κατεπείγον να τονωθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ), οι κατεξοχήν πληγείσες από την κρίση, και ίσως αυτές που αφήνουν τους περισσότερους και πιο ανυπεράσπιστους άνεργους. Δυστυχώς, τόσο το διοικητικό όσο και το χρηματοδοτικό περιβάλλον συντείνουν στη σύγχυση παρά τη θεραπεύουν.

Melting

...της Αναστασίας Λαδοπούλου

Μια θεατρική παράσταση είναι σαν τον καιρό. Όπως ποτέ δεν ξέρεις αν θα βρέξει καταρρακτωδώς ή αν θα έχει λαμπερό ήλιο και ζέστη, έτσι ποτέ δεν ξέρεις αν θα καταφέρει να σε αγγίξει το έργο ή αν απλά οι ηθοποιοί θα περιφέρονται στη σκηνή λέγοντας μόνο τα λόγια τους. Στην περίπτωση του melting τα πράγματα είναι κάτι περισσότερο από αισιόδοξα.

Η κρίση γίνεται νέα κανονικότητα

Δεν είδα τα σημάδια της κρίσης στους δρόμους της Αθήνας, όπως τα είχα δει στους δρόμους του Μπουένος Αϊρες, μάς είπε προχθές η Ναόμι Κλάιν. Είναι ίσως αυτή η διαφορά της παλαιάς Ευρώπης από τη νέα Λατινική Αμερική, συμπλήρωσε η διάσημη Καναδέζα συγγραφέας, η βαθύτερα ριζωμένη κοινωνική συνοχή.

Η δυναμική και οι περιορισμοί της οικονομικής διπλωματίας

...του Δημήτρη Μάρδα

O όρος «οικονομική διπλωματία» εμπεριέχει δύο έννοιες. Η πρώτη αναφέρεται στην οικονομική συνεργασία και ειδικότερα, στη συνεργασία που αναπτύσσεται μέσω του εμπορίου, των ξένων επενδύσεων, της τουριστικής κίνησης και οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας, που σχετίζεται με τις δυνάμεις της αγοράς.

διαρκώς ασυνάρτητος

σκέφτομαι φωναχτά και λέω:

Τις προάλλες η Ο. είπε ότι είμαι παλαιοκομμουνιστής. Ότι έχω ακόμη μέσα μου την αίσθηση αυτής της παλιάς τυραννικής λέξης. Μιλούσε για εκείνο το τεράστιο, επιβλητικό, θηριώδες «χρέος».

Μα ναι, το πάθος!

...της Στρατούλας Κώστογλου

11:46 και περιμένω στη στάση το λεωφορείο. Καθώς ακούω μουσική, προσπαθώ να βρω μια λέξη που να εκφράζει το πώς αισθάνομαι σήμερα. Χαρούμενη; Όχι ιδιαίτερα. Λυπημένη; Σε καμία περίπτωση -δεν σε αφήνει εξάλλου ο τεράστιος ήλιος.

Ο τύπος και η ουσία στο ΕΣΠΑ Πολιτισμού

Στο κυριακάτικο φύλλο της «Κ» αναφερθήκαμε στην επιχορήγηση μέσω ΕΣΠΑ μιας δράσης της μουσικοχορευτικής ομάδας Ηχόδραμα, ύψους 329 χιλ. ευρώ. Η δράση είναι το έργο The Cave (38 παραστάσεις) και 5 κύκλοι σεμιναρίων χορού, σε 21 μήνες. Το ύψος της επιχορήγησης μάς φάνηκε εξαιρετικά υψηλό σε σχέση με τη συγκεκριμένη παραγωγή, ενός άσημου οργανισμού, και σε σχέση με τα ποσά που λαμβάνουν άλλοι, καταξιωμένοι, καλλιτεχνικοί οργανισμοί με πολλαπλάσιες δυνατότητες παραγωγής.

Enjoy the silence……

...της Άννας Ζάχου

Απολαμβάνω την μαγεία του κινηματογράφου από μικρή…από πολύ μικρή αφού η πρώτη ταινία που θυμάμαι είναι ”Η Αρκούδα” του Ζαν Ζακ Ανό (1988). Έχω δει πάμπολλες ταινίες, άλλες τις λάτρεψα, άλλες τις μίσησα, άλλες μου είναι απλά αδιάφορες.

Επιχειρηματικότητα ένεκα της Κρίσης!

....του Στράτου Καρακασίδη

Η Ανάπτυξη και η σοβαρή αντιμετώπιση της επιχειρηματικότητας πρέπει και μπορεί να αποτελέσει τον μοχλό ανατροπής της βαθειάς οικονομικής κρίσης, και της έλλειψης προοπτικών, που ενισχύει την ύφεση και βιώνουν σήμερα πολλοί άνθρωποι και ειδικότερα οι νέοι σε επίπεδο επαγγελματικής αποκατάστασης.

Η συνταγή των ημερών: Μανωλάδα φράουλα

....της Φρόσως Τερζόγλου

Ο καιρός έχει φτιάξει και η ζέστη σε κάνει να βγαίνεις απ’ το σπίτι και να αναζητάς οάσεις δροσιάς. Τα τραπέζια με την παρέα αυξάνονται και σαν καλός οικοδεσπότης ψάχνεις τα πιο αγαπημένα υλικά. Τα περιοδικά και οι εκπομπές μαγειρικής στην τηλεόραση σου δίνουν την απάντηση: φράουλες!

Πλιάτσικο με ΕΣΠΑ

Μία ομάδα μουσικοχορευτικών δρώμενων επιχορηγείται με 329.000 ευρώ από τη γενική γραμματεία Πολιτισμού. Η δράση της ομάδας Ηχόδραμα εντάσσεται στο ΕΣΠΑ Περιφέρειας Αττικής για το έργο «Βελτίωση πολιτιστικών υπηρεσιών στην Αττική και προβολή του σύγχρονου πολιτισμού μέσω παραγωγής, προβολής και παρουσίασης χοροθεατρικών και μουσικοχορευτικών παραστάσεων εμπνευσμένων από την ελληνική ιστορία και παράδοση και παρουσιαζόμενων με σύγχρονα μέσα, καθώς επίσης και μέσω διοργάνωσης σεμιναρίων σύγχρονου χορού».

Πάμε διακοπές

....του Πασχάλη Ηλδικίδη

Από την Άνοιξη ακόμη κανονίζουμε με την παρέα μας για το που θα πάμε διακοπές. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός πως όσα μέλη και να έχει μια παρέα , τόσες διαφορετικές απόψεις θα προταθούν σχετικά με τον προορισμό. Ο καθένας βέβαια , προβάλει τα δικά του ισχυρά και ατράνταχτα επιχειρήματα προκειμένου να υπερισχύσει η γνώμη του και να απορριφθεί η πρόταση του άλλου. Έτσι, μέσα σ’ όλα ακούγονται : « Δεν μπορώ να πάω διακοπές στην Κω, το 1960 είχαν βρει έναν νεκρό καρχαρία στις ακτές .. Ώρα είναι να εμφανιστεί κανένας στο μπαλκόνι μας…» ή « Εγώ προτείνω να πάμε διακοπές στην Λευκάδα…Όχι πως βρήκα δωμάτιο με 20 ευρώ την μέρα αλλά έχει μέχρι και παντζούρια σου λέει…» .

Προσοχή, αλλαγή κλίματος

H ευδιαθεσία που πυροδοτεί το επερχόμενο καλοκαίρι επιβεβαιώνει παλιότερες διαπιστώσεις για βαθμιαία αλλαγή στάσης των πολιτών έναντι της παγιωθείσας νέας κατάστασης. Οι άνθρωποι προσαρμόζουν τις ζωές τους. Εντούτοις η ψυχική προσαρμογή, η οποία άλλωστε αφορά κυρίως όσους δεν έχουν ισοπεδωθεί από την κρίση, δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως δείκτης σταθεροποίησης. Η ρητορική περί διαφαινόμενης ανάκαμψης είναι αστήρικτη. Η πραγματική οικονομία, και συνεκδοχικά η κοινωνία, εξακολουθεί να βυθίζεται· τα στοιχεία είναι αμείλικτα: 20% η αποεπένδυση πέρυσι, 7,6% κατ’ ελάχιστον εφέτος, 0,6% ο αποπληθωρισμός. Οι εναπομείνασες επιχειρήσεις στενάζουν χωρίς ρευστότητα. Η ζήτηση νεκρή. Οσο για την ανεργία, κρείττον το σιγάν.

Η μέρα της Νίκης

....της Φρόσως Τερζόγλου

8 Μαΐου: Ημέρα της Νίκης

"Ημέρα της Νίκης. Σαν σήμερα το 1945 έληξε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ευρώπη με την άνευ όρων παράδοση της Ναζιστικής Γερμανίας. Εορταστικές εκδηλώσεις σε πολλές χώρες της Ευρώπης σήμερα και αύριο (Μ.Βρετανία, Ρωσία κλπ)."

Στα γήπεδα της ζωής ήττες και νίκες

Η προληπτική επιστράτευση των καθηγητών και η κατάκτηση του πρωταθλήματος Ευρώπης στο μπάσκετ από τον Ολυμπιακό σφράγισαν τα περασμένα εικοσιτετράωρα. Συνέβησαν στην ίδια χώρα, προκάλεσαν αντίθετα συναισθήματα· άλλοι τα συσχετίζουν, άλλοι όχι· άλλοι επιλέγουν να δουν το αισιόδοξο συμβάν, άλλοι το απαισιόδοξο, πολλοί βιώνουν και τα δύο εξίσου. Μερικοί μένουν ανέγγιχτοι απ’ όλα. Συμβαίνουν και τα δύο ταυτοχρόνως.

ΑμφιΒολές

Η ομάδα νέων Dubium ξεκινά έναν κύκλο συζητήσεων. Έναν κύκλο ΑμφιΒολών. Τις βαπτίσαμε “ΑμφιΒολές”, γιατί επιθυμούμε κάθε συζήτηση να είναι και μια βολή προς την κοινωνία. Mια προσπάθεια επίθεσης της γνώσης απέναντι στην απάθεια.

Συνηθίσαμε σε συζητήσεις όπου ο ομιλητής βγάζει τον λόγο του σε έναν αμφιθεατρικό χώρο με ένα παθητικό ακροατήριο. Συνηθίσαμε στους μονολόγους και ξε- χάσαμε τον διάλογο. Σκοπός μας λοιπόν είναι μέσα από τις ΑμφιΒολές να καταργήσουμε ιεραρχίες και να κάνουμε συζητήσεις φιλικές. Με έναν καφέ ή ένα ποτό, συζητάμε με τους ομιλητές που θα έχουν προσκληθεί να μιλήσουν πάνω στο θέμα που θα αποφασίζεται.

Η πρώτη μας ΑμφιΒολή θα είναι μια συζήτηση για τις μορφές λογοκρισίας στο παρελθόν και το σήμερα και τη σημασία της ελευθερίας στην έκφραση.

Μαζί μας συζητούν οι:

Δώρα Αυγέρη, δημοσιογράφος, ΕΤ3
Δημοσθένης Δώδος, καθηγητής στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ
Γιάννης Γρηγοράκης, συγγραφέας, δικηγόρος
Ανδρέας Τάκης, συγγραφέας, δικηγόρος

Η συζήτηση θα ξεκινήσει στις 18:00, στο cafe-bar Μπορντ \\ ντε λό, Εγνατίας 45, στη στοά.

FEED your Mind
Join the PROJECT

Το σχέδιο FEED χρηματοδοτείται με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μέσω του Προγράμματος Νέα Γενιά σε Δράση. Η παρούσα πρόσκληση δεσμεύει μόνο τον συντάκτη της και η Επιτροπή δεν ευθύνεται για τυχόν χρήση των πληροφοριών που περιέχονται σε αυτήν.

www.dubiumn.blogspot.gr
www.facebook.com/dubiumn
https://twitter.com/DubiumN

Θεέ μου, μη δώσεις στον άνθρωπο όσα μπορεί ν’ αντέξει…

....της Πέννυς Δαλαμπούρα

Στην άκρη του διαδρόμου της κλινικής, στον τελευταίο θάλαμο είναι η κα Μαρία και η κα Σοφία. Έχουν και οι δυο περάσει τα εξήντα. Δύο γυναίκες πολύ διαφορετικές. Όχι μόνο στην όψη. Αλλά και στις αφετηρίες, στις προσλαμβάνουσες, στα βιώματά.

τιραντάκια

(καθυστερημένο ποστίδιο που έπρεπε να γραφτεί με τη διάθεση της Παρασκευής, αλλά του έκατσε η Τρίτη.) 

* Παρασκευή πρωί λοιπόν.

Πριν φύγω για δουλειά ανοίγω να δω κανένα αθλητικό για final four που ερχόταν. Το μάτι μου πέφτει σ’ ένα λινκ που παραπέμπει στο αιχμή.gr. Πέφτω σε αυτό το μνημείο αθλιότητας (το οποίο και συνιστώ να μην διαβάσετε). Δεν πιστεύω αυτά που διαβάζω αλλά δεν προλαβαίνω, γιατί πρέπει να ξεκινήσω.

Portico Quartet

...του Στέλιου Μουρατίδη

Οι περισσότεροι από εμάς όταν ακούμε την λέξη jazz έχουμε στο μυαλό μας τις παλαιότερες εποχές, με σπουδαίους τρομπετίστες, πιανίστες και φυσικά φωνές, και πολλοί από εμάς θεωρούν αυτό το είδος της μουσικής νεκρό. Και προφανώς κάνουμε ένα τεράστιο λάθος, γιατί η jazz δεν είναι μια νεκρή μουσική, αλλά εν αντιθέσει με άλλα είδη έχει εξελιχθεί μέσα στις δεκαετίες και έχει προσαρμοστεί στα νέα τεχνολογικά κυρίως δεδομένα. Ένα σπουδαίο παράδειγμα που να αποδεικνύει τα λεγόμενά μου είναι οι Portico Quartet.

Ματωμένος γάμος

....από τον Στράτο Καρακασίδη

Το αριστούργημα της σύγχρονης τραγωδίας του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, «Ματωμένος γάμος» σε σκηνοθεσία Αγαμέμνων Ζαχαράτου - Ανδρέα Χρήστου ανεβάζει Ο Πολιτιστικός Όμιλος Θεσσαλονίκης «Βουβό Χειροκρότημα» στο θέατρο Αυλαία στις 20 – 21 & 27 – 28 Μαΐου 2013 και ώρα 21:00.
Γενική Είσοδος 5E

Το νόημα

...της Αναστασίας Λαδοπούλου

Είναι μερικές φορές που η δύναμη της ανθρώπινης ψυχής μπορεί να ξεπεράσει τα πάντα. Είναι αυτές οι φορές που νιώθεις ''λίγος'', μικρός, ασήμαντος μπροστά στη θέαση αυτού που εσύ θεωρείς είτε δεδομένο είτε ακατόρθωτο.

ο όχλος του διαδικτύου

Με αφορμή τα όσα έγιναν με τη Δημουλά, γίναμε μάρτυρες μιας κατάστασης που τείνει να επαναλαμβάνεται. Κάποιος καλλιτέχνης, συγγραφέας ή πολιτικός γράφει ή λέει κάτι και αυτό αναπαράγεται στα κοινωνικά δίκτυα.

Γλυκιά "γεροντοκόρη"..

....της Αθηνάς Τ.

Ποιός θα διαφωνήσει ότι οι γιορτές είναι πάντα η απόλυτα "σωστή" στιγμή για οικογενειακές συγκεντρώσεις και ατελείωτα φαγοπότια; Και μπορεί όντως όλοι να αναγνωρίζουμε την υπερβολή που μας διακρίνει τέτοιες στιγμές (από τη ποσότητα των εδεσμάτων μέχρι τον αριθμό των παρευρισκομένων στο τραπέζι!), αλλά κατά βάθος είναι μέσα στην ιδιοσυγκρασία μας ως Έλληνες να είμαστε πληθωρικοί στις όποιες κοινωνικο-συναισθηματικές μας εκδηλώσεις!

Άτιτλο

....της Ευαγγελίας Τσιβαλιού

Θα 'ρθουν καλύτερες μέρες...
Μη κλαις λουλούδι μου...

ΦωτοGraphia

Η ομάδα νέων του Dubium, στα πλαίσια του σχεδίου Feed, διοργανώνει έναν ζωντανό διάλογο εικόνων. Tην έκθεση φωτογραφίας «PhotoGraphia», για τη σημασία της ελευθερίας στην έκφραση. Ένα κάλεσμα προς όλους τους νέους φωτογράφους της πόλης.

Οι μορφές λογοκρισίας, τα εμπόδια στη σκέψη και την έκφραση, οι συντηρητικές λογικές που επιβάλλουν τη σιωπή και η απελευθέρωση μέσα από τη δημιουργία και την έκφραση, είναι το θέμα της έκθεσης. Ένας διάλογος μέσα από τις εικόνες.

Οι 30 φωτογραφίες που θα επιλεγούν, θα παρουσιαστούν σε μια ζωντανή έκθεση. Ένας άνθρωπος κρατά την εικόνα ενός φωτογράφου. Κοινός παρανομαστής των δυο, η προσπάθεια υπέρβασης των εμποδίων στην έκφρασή τους.
Αφού ολοκληρωθεί η ζωντανή έκθεση, οι φωτογραφίες κινούνται σε χώρους και μπαράκια της Θεσσαλονίκης, όπου στα λευκά πλαίσια που βρίσκονται από κάτω, ο καθένας μπορεί να γράφει τις δικές του σκέψεις που του προκαλεί η εικόνα.

Βγάλε τη φωτογραφία σου και στείλε την μας μέχρι τις 10/6 στο feed.photographia@gmail.com. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνουμε εμείς.

Πάρε μέρος στον διάλογο.

Σκέψη. Ελευθερία. Δημιουργία. Διαδραστικότητα.

Feed your Mind
Join The Project

Το σχέδιο FEED χρηματοδοτείται με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μέσω του Προγράμματος Νέα Γενιά σε Δράση. Η παρούσα πρόσκληση δεσμεύει μόνο τον συντάκτη της και η Επιτροπή δεν ευθύνεται για τυχόν χρήση των πληροφοριών που περιέχονται σε αυτήν.

feed.photographia@gmail.com
www.dubiumn.blogspot.gr
www.facebook.com/dubiumn
https://twitter.com/DubiumN

Καλή επιτυχία, καρδούλες μου!

 

Σήμερα το ξυπνητήρι χτυπάει στις επτά. Πρώτη μέρα πανελληνίων. Χιλιάδες αγόρια και κορίτσια, νιώθουν το χτυποκάρδι της ενηλικίωσης, καθώς συμβολικά αποκολλώνται από το σχολείο και την οικογένεια και ανοίγουν το βήμα τους στον μεγάλο κόσμο. Ζώντας κάθε τόσο τις εξετάσεις των παιδιών μου, θυμάμαι τις δικές μου ― τις λέγανε τότε εισαγωγικές.

Ιδιωτικοποιήσεις ή ‘δωροδοποιήσεις;

....του Δημήτρη Μάρδα

Στο πλαίσιο ενός προγράμματος τεσσάρων βημάτων της στρατηγικής που εφαρμόζει το ΔΝΤ / Παγκόσμια Τράπεζα, για χώρες που προστρέχουν σε αυτό, το πρώτο αναφέρεται στις ιδιωτικοποιήσεις ή κατά το νομπελίστα οικονομολόγο Ζ. Στίγκλιτζ, στη δωροληψία ή ακριβέστερα τη 'δωροδοποίηση’.

Ζούμε για να δουλεύουμε!

....της Χριστίνας Τσάκωνα

Άγχος, άγχος, άγχος. Άγχος για το σήμερα για το αύριο μέχρι και για το χθες. Οι άνθρωποι ζουν με το φόβο και την αγωνία. Αρκεί μόνο να περάσεις λίγα λεπτά της μέρας σου σε ένα λεωφορείο και να ακούσεις τις συζητήσεις τους. Άνθρωποι απελπισμένοι, κουρασμένοι, αγανακτισμένοι. Τότε όμως είναι που οργίζομαι, οργίζομαι με τους ανθρώπους που είναι άξιοι της μοίρας τους. Το μόνο που γνωρίζουν να κάνουν καλά είναι είναι να σχολιάζουν, να κατακρίνουν το καθετί. Αλλά ποτέ τους να μην αλλάζουν τα πιστεύω, τις απόψεις τους. Προσπαθώ (αδίκως νομίζω) να καταλάβω γιατί. Περιμένουν ένα θαύμα; Από τα ίδια άτομα; Περίεργος είναι ο κόσμος λένε, και θα συμφωνήσω μαζί τους.

Δεύτε λάβετε… γέλιο!

....της Φρόσως Τερζόγλου

«Η αιτία που δεν γελάμε πολύ σήμερα είναι επειδή δεν κατανοούμε την αληθινή σημασία του γέλιου. Το γέλιο δεν είναι μόνο διασκέδαση και χαβαλές, αλλά και έκφραση της ευτυχίας, που μπορεί να έλθει μόνο αν κατανοήσουμε τον σκοπό της ζωής»

(5 Μαΐου, Παγκόσμια ημέρα γέλιου )

Η τριλογία του φασισμού

....του Δημήτρη Μουρατίδη

Το βιβλίο που σας παρουσιάζω σήμερα, περιλαμβάνει τρία έργα, τα οποία θα χαρακτήριζα αστυνομικές νουβέλες.

Διπλωματική Ευθύνη

....του Δημήτρη Τσουκαλά

Το μέτωπό του υγρό από τον ιδρώτα και τα μάτια του βαριά από την κούραση. Ξενιτεμένη προσωπικότητα που κατευθύνεται ανάμεσα σε κιονοστοιχίες και στενούς διαδρόμους στολισμένους με οροφές μπαρόκ. Φορούσε το αγαπημένο του κουστούμι, εκείνο το κλασικό μαύρο λεπτής γραμμής και από μέσα ένα κατάλευκο πουκάμισο με κόκκινη γραβάτα. Από κάτω μαύρο παντελόνι και παπούτσι μαύρο με τακούνι αντρικό. Στο αριστερό του χέρι κρατούσε έναν φάκελο όπου περιείχε ένα σωρό χαρτιά. Μελέτες και λόγοι όπου ήταν τοποθετημένα με επιμέλεια μέσα σε αυτόν τον φάκελο αποτελούσαν το υπέρτατο όπλο του υποκειμένου που μας αφορά.

Οι (φανταστικές;) ερωτήσεις μιας μελαχρινής πριγκίπισσας και ο (επινοημένος;) μονόλογος ενός άψυχου αντικειμένου στον άδειο χώρο μιας σκοτεινής σοφίτας.

....του Θωμά Καλοκύρη

«Τι είμαι;

Χμ.. είμαι ένα παλιό παιχνίδι.

Λίγο σκονισμένο. Κάτι σαν στρατιωτάκι.

Κάτι σαν κουκλάκι. Κάτι σαν κουκλάκι- στρατιωτάκι.

Είμαι ακόμη χρήσιμο, αν με πλύνεις και με προσέξεις.

 Αν και λίγο οι ραφές μου στην πίσω δεξιά μεριά έχουν αρχίσει να ξεχειλώνουν.

Σίγουρα θα μπορέσεις να βρεις κάτι καλύτερο από μένα, κάτι πιο καινούργιο, πιο λαμπερό. Ίσως και  τρισδιάστατο, ποιος- ξέρει.

Το Σαββατόβραδό μου

....της Μαρίνας Δονικιάν

Σαν λάτρης και σκλάβα της μεγαλειότητας του υποσυνείδητου, θα προσδώσω στην παντοτινή μου απέχθεια προς τα Σαββατόβραδα, χαρακτήρα διαίσθησης. Με πιό απλά λόγια, κάτι ξέρω και δε βγαίνω Σαββατόβραδα.

Λάθοι

....της Δόξας Τούφα

Έφυγα τόσο μακρυά.

Απέφυγα τόσο έντεχνα να γυρίσω πίσω.

Αρνήθηκα τόσο έντονα να αντιμετωπίσω το πρόβλημα, μέχρι που εκείνο έγινε ο λόγος της (μη) ύπαρξής μου.

Ντου- bium στα λεωφορεία

Επειδή λοιπόν έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε τα σημάδια της ψυχικής κόπωσης αποτυπωμένα στα πρόσωπα των ανθρώπων, αποφασίσαμε να κάνουμε ΝΤΟΥ- bium στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και να τους τραγουδήσουμε κάτι εύθυμο με τις αλέγρες μας φωνές, για να δούμε αυτά τα πρόσωπα να ζωντανεύουν.

Έπειτα γεμίζουμε τις στάσεις με μικρές χαρούμενες φατσούλες, γεμάτες χρώμα. Κόψε μια, βάλ' τη στη τσέπη σου,στο πορτοφόλι σου,κόλλα τη στο ψυγείο σου και κοίτα την όταν είσαι πεσμένος/η χάρισε την σε κάποιον/α που νιώθεις ότι τη χρειάζεται περισσότερο.

Δεν είναι απλά χαμόγελα στις στάσεις. Είναι μια στάση (ζωής) με χαμόγελο. Ξεκίνα μαζί μας!

Πόσο κοστίζει άραγε η αγάπη;

....της Φιλιώς Μωυσίδου

Καθημερινά συναντώ γύρω μου ανθρώπους θλιμμένους, σκυθρωπούς, σιωπηρούς…στο δρόμο, στη στάση περιμένοντας το αστικό, ακόμη και στα μαγαζιά που είναι κατάμεστα από κόσμο, φασαρία και δυνατές φωνές…Τι ειρωνικό; Κι όμως αληθινό!

Φοίνιξ Χρυσοτόκος

.....του Ερεβιέρακος Αυτοκρατορικού Τζιτζικοπεταλωτή

"Χάιλ, Κίλλερ!"

 Ακολουθούν δυο πολιτικές δημοσιεύσεις, όπως ακριβώς αλιεύθηκαν από το web:

1. Λοιπόν αν δεν βαριέστε diabasteto. Έχω μια μάνα 82 χρόνον έπαιρνε σύνταξη μαζί με το εκας 300 "ευρουλακια". Και τι κάνανε οι αθεόφοβοι τις κόψανε το εκας και τις δίνουνε την σύνταξη του ικα δηλαδή 75.00 ΕΥΡΩ???? ΓΙΑΤΙ ρωτάμε και μας λένε επαλήθευση αυτόν που δηλώνει πως είναι. Ωραία και ρωτώ εγώ ποιος θα χρεωθεί τον θάνατο this μάνας μου.Με 75.00 ευρώ τι θα κάνει???? 

Ρεύμα -χαράτσι - πετρέλαιο-φαγητό -νερό-τηλ-και ένα σορό χάπια.Όσο είναι στην αναμονή, στο περίμενε ,τα χάπια θα τα πληρώνει με 25% ενώ με το εκας 10%. θέλουν ένα σορό χαρτιά. Και να φανταστείτε είναι η 2φτέρη φορα που συμβαίνει μέσα στον ίδιο χρόνο 2011. Την πρώτη φορα καταθέσαμε olla τα χαρτιά που ζήτησαν και μετά από 6 μήνες τις δώσανε ξανά το εκας και αυτό έγινε κατόπιν τηλεφωνήματος και παρακλήσεις.

ΧΕΙΜΩΝΑΣ τότε χειμώνας τώρα πετρέλαιο δεν έχει βali ακόμα "τουρτοριζι" από το κρύο. Μια φορα την ημερα κάτι μακαρόνια χωρίς λάδι και ψωμί.Άνεργος εγώ άνεργοι η γυναικα μου άνεργος ο γιος μας. Που να μην mini ρουθίνοι από τους σατανάδες τις ελλάδας να τους χτυπήσει εκεί που πονάνε περισσότερο να σαπίσουν ζωντανή.ΠΩΣ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ.

2. Πάμε ρε ΔΑΠάρα

Δημουλιάδα

....της Αναστασίας Λαδοπούλου

Τόσος ντόρος έχει να γίνει τουλάχιστον.. δύο μέρες! είναι άλλωστε γνωστή η μανία αυτής της χώρας να αναπαράγει με ταχύτατους ρυθμούς σε blogs και ιστοσελίδες κουβέντες (είτε είναι ράδιο αρβύλα είτε όχι) και σκηνικά ειδικά όταν αφορούν σε ζητήματα που καίνε, όπως μετανάστες, ο Τσίπρας, ο Κασιδιάρης κτλ κτλ.

Η Γερμανία σύντομα θα αρχίσει να ανησυχεί

Το ενδεχόμενο μιας γερμανικής Ευρώπης παραμένει ανοιχτό και οξύνει τις συζητήσεις σε όλες τις χώρες της ηπείρου μας: υπό μορφήν παραινέσεων, διαπιστώσεων ή και υποδείξεων, ο ένας μετά τον άλλο οι Ευρωπαίοι ηγέτες και πολτικοί λένε στη Γερμανία να εγκαταλείψει την πολιτική της διαρκούς λιτότητας στην Ε.Ε. Από τον, συνήθως πειθήνιο και άνευρο, πρόεδρο της Ευρωοπαϊκής Επιτροπής Ζ.Μ. Μπαρόζο έως τον πρόεδρο της Πολωνίας και τον πρώην πρόεδρο του Eurogroup Ζ.Κ. Γιούνκερ, από θεσμικούς, χώρια τις σφοδρές επικρίσεις των μη κυβερνητικών ηγετών σε Γαλλία, Ιταλία και παντού αλλού. Εντός Γερμανίας οι αντιδράσεις στην πολιτική μαστιγίου του Βερολίνου κλιμακώνονται: ο φιλόσοφος Γ. Χάμπερμας μιλά για δαίμονες της Γερμανίας που απειλούν με αντιδημοκρατική εκτροπή την ίδια και την Ευρώπη, και υπενθυμίζει την στοιχειωμένη περίοδο του Μεσοπολέμου.

Το τέρας και οι μπουρμπουλήθρες

....του Νίκου Βράντση

Μια φορά και έναν καιρό, σε έναν χώρο ομιχλώδη, σκοτεινό, ζούσαν οι ψευδαισθήσεις, οι μύθοι, οι προκαταλήψεις και οι έχθρες. Μέσα σε αυτό το πηχτό σαν πίσσα σκοτάδι, μεγάλωνε το ιπτάμενο τέρας της ιστορίας μας. Σπέρμα της ψευδαίσθησης, παιδί της προκατάληψης, αναθράφηκε από την έχθρα. Το ιπτάμενο τέρας είχε μια μορφή πολύ πολύ παράξενη. Ανατριχιαστική. Το σώμα του ήταν γεμάτο μπουρμπουλήθρες. Μονάχα μπουρμπουλήθρες. Χιλιάδες διαφανείς μπουρμπουλήθρες. Άλλες τεράστιες και άλλες μικρότερες, όλες γεμάτες από τα συστατικά του σκοταδιού.

Προσωπική Ανάσταση

Μεθαύριο κλείνω 15 χρόνια άνεργος.

αν έχεις 250.000 €

Έτυχε, πολύ πρόσφατα, να ξαναδώ το «Ζ» του Γαβρά. Θα μπορούσα να σχολιάσω ένα σωρό πράγματα, αλλά τυχαίνει πάντα κάτι, που σε τραβάει μακριά απ’ τις αρχικές σκέψεις. Δεν πέρασε λίγη ώρα απ’ το τέλος της ταινίας και χαζεύοντας στο δίκτυο, έπεσα πάνω σε μια πρόσκληση για μια εκδήλωση της ΠΟΑΣΥ (πανελλήνια ομοσπονδία αστυνομικών υπαλλήλων). Η εκδήλωση γίνεται στη Βέροια και στο τέλος της θα απονεμηθούν τιμητικές πλακέτες στους αστυνομικούς που συμμετείχαν στη μάχη για τη σύλληψη των τρομοκρατών στη Βέροια. Έτσι ακριβώς γράφει η πρόσκληση, δεν έχει ας πούμε το τρομοκρατών σε εισαγωγικά. Θα μπορούσε να με ενοχλήσει το γεγονός ότι η ΠΟΑΣΥ δεν δυσκολεύεται ιδιαίτερα να καταργήσει το τεκμήριο της αθωότητας. Επίσης θα μπορούσε να είναι εξοργιστικό ότι η ομοσπονδία ξεπερνάει με άνεση τις καταγγελίες, ότι οι συλληφθέντες βασανίστηκαν. Πριν προλάβω όμως να σκεφτώ όλα αυτά, την προσοχή μου τραβάει ο τηλεοπτικής έμπνευσης και αισθητικής, τίτλος της εκδήλωσης. «Και οι αστυνομικοί έχουν μάνες».

Για το εμφιαλωμένο νερό

Ένα σημαντικό βοήθημα για εκπαιδευτικούς που εφαρμόζουν προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης με θέμα το νερό ή και για άλλους σχετικούς σκοπούς.

Βαλκανίλα και καγκουριά

Τις νύχτες η Αθήνα είναι σιωπηλή και αργόσυρτη, σχεδόν ακίνητη. Οι πιάτσες ταξί φυτρώνουν παντού, μικρές κίτρινες αποικίες. Παρ’ όλ’ αυτά, κίνηση βουβή, αραιή.

Η πατρίδα του Πάσχα

Στο τελευταίο ζουρ-φιξ πριν απ’ την πασχαλινή ανάπαυλα, ανακοινώναμε μέσες-άκρες πού θα αναστήσουμε. Ανακοινώναμε πατρίδες κατά το πλείστον, όχι προορισμούς. Μακεδονία, Ιόνιο, Αιγαίο, Πελοπόννησος, Ρούμελη, χωριά, νησιά, πολίχνες. Μερικοί είχαν μεγάλα σπίτια κι είχαν εκεί ήδη χωρέσει φίλοι· άλλοι θα περνούσαν ανυπερθέτως την Κυριακή τ’ απόγευμα για κρασί, ή τη Δευτέρα για κοινή εκδρομή. Προσκλήσεις αμοιβαίες, χαλαρά ραντεβού και συναγωνισμοί, σε ποιον τόπο μεθάει περισσότερο η άνοιξη· για μια στιγμή, νιώσαμε τη ζωή να μας παίρνει απ’ το χέρι και να μας τραβάει ανακουφιστικά από τις μέριμνες και τις σκοτεινές προβλέψεις.

Νέα Αμυντική Ταυτότητα Ορόσημο

....του Δημήτρη Τσουκαλά

“ Το ΝΑΤΟ δεν φαίνεται να έχει μέλλον, λόγω της παγκόσμιας κατάστασης που θα μειώσει την ισχύ της συνθήκης του Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή και στην Ασία”

John J. Mearsheimer

Εγκλωβισμένος στη νιότη μου

....του Παναγιώτη Δημητριάδη

Ώ!! Εσύ όμορφη παράξενη πατρίδα... Αυτά μου είπαν και με γέμισαν ελπίδα, με γέμισαν με όνειρα και επιθυμία να ζήσω και να εργαστώ σ΄ αυτό το κόσμο τον άσπιλο και ακατάδεκτο. Ύστερα μου έβαλαν στη κεφαλή μου έναν αριθμό ταυτότητας και μου παν είσαι νέος να με ακούς, εγώ σε δημιούργησα εγώ σε οδήγησα εδώ. Εγώ είμαι αυτός σε έκανα αυτό που είσαι μέσω της εμπειρίας σου. Κοιμήσου τώρα είναι Σάββατο αύριο είναι Κυριακή να πας στην εκκλησία.

«Από τον Στίγκλιτζ και το εκκρεμές της αγοράς, στον ΟΠΑΠ»

....του Δημήτρη Μάρδα

O Z. Στίγκλιτζ, το 2001 ανέφερε τα ακόλουθα σ’ ό,τι αφορά στις ιδιωτικοποιήσεις «Οι εθνικοί ηγέτες, χρησιμοποιώντας τις εντολές της Παγκόσμιας Τράπεζας… πανευτυχείς ξεπουλούν τις εταιρίες παροχής ηλεκτρικού ρεύματος και ύδατος… Θα μπορούσες να δεις πώς ανοίγουν τα μάτια τους, με την προσδοκία της μίζας του 10%, που θα καταβληθεί σε λογαριασμό τους σε μια τράπεζα της Ελβετίας, απλά και μόνο γιατί οδήγησαν… στην απαξίωση της εθνικής αυτής περιουσίας»!. (Βλ. αναλυτικότερα, http://www.gregpalast.com/the-globalizer-who-came-in-from-the-cold/).

Μόνον από κοινού

 Καθαρό μυαλό και ευψυχία χρειαζόμαστε. Το αντιλαμβανόμαστε καθώς η άνοιξη μάς τυλίγει εγκαρδιωτικά, καθώς οι πασχαλιάτικες μέρες ανοίγονται μπροστά μας από σήμερα, Σάββατο του Λαζάρου, προοίμιο Αναστάσεως.

fEED

FEED- Freedom Expression Expanding Dubium

Τί είναι το FEED;

Είναι ένα σχέδιο που αποφασίσαμε να υλοποιήσουμε νέοι της Θεσσαλονίκης, νέοι του Dubium.
Είναι ένα κάλεσμα που κάνει η ομάδα του Dubium προς τους νέους της πόλης.

Στόχος; Η παύση της συντήρησης στη σκέψη, των φραγμών στην έκφραση, της αυτολογοκρισίας. Στόχους τους οποίους εδώ και δυο χρόνια υπηρετούμε μέσα από τη συλλογικότητα του Dubium.

Μαζευτήκαμε λοιπόν σε ένα καφέ της Θεσσαλονίκης κάποιοι νέοι δυσαρεστημένοι από τη σιωπή και σκαρφιστήκαμε το FEED. Ένα σχέδιο 10 δράσεων, όπου επιστρατεύουμε τη δημιουργικότητά μας μέσα από τις τέχνες, τις γνώσεις και τις πιο τρελές ιδέες μας, ώστε να δώσουμε ζωντάνια στην πόλη της Θεσσαλονίκης και να ταράξουμε τη σιωπή της.

Το σχέδιο ξεκινά τον Μάιο και ολοκληρώνεται τον Αύγουστο. Αποτελείται από 6 διαφορετικές βασικές δράσεις (μια για κάθε γράμμα του ιστοτόπου d u b i u m ) και 4 παράλληλες δράσεις ενδυνάμωσης που λαμβάνουν χώρα στη Θεσσαλονίκη.

Τί είναι το Dubium;

Dubium σημαίνει αμφιβολία.
Το Dubium λοιπόν είναι η αμφιβολία των νέων απέναντι στα πρέπει. Είναι ένα πείραμα που καλεί όλους τους νέους να αποδείξουν πως δε διστάζουν, μα σκέφτονται, ονειρεύονται, δημιουργούν. Είναι ένας ιστότοπος που αρνείται τη νεανική σιωπή. Που προσφέρεται για μια ζύμωση απόψεων χωρίς να αποκλείει κανέναν. Είναι ένα κάλεσμα προς όλους όσους θέλουν να εκφραστούν δίχως παρεμβάσεις, στρεβλώσεις, λογοκρισία.

"Πιάσε το πρέπει από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι"

www.dubiumn.blogspot.gr

Δράσεις σχεδίου FEED

Δράσεις ενδυνάμωσης!

Ντου- bium σε λεωφορεία

Επειδή λοιπόν έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε τα σημάδια της ψυχικής κόπωσης αποτυπωμένα στα πρόσωπα των ανθρώπων, αποφασίσαμε να κάνουμε ΝΤΟΥ- bium στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και να τους τραγουδήσουμε κάτι εύθυμο με τις αλέγρες μας φωνές, για να τους δούμε να ζωντανεύουν.

Χαμόγελα στις στάσεις

Έχουμε γεμίσει τη Θεσσαλονίκη με χαμόγελα του dubium στις στάσεις. Κόψε ένα και κράτησέ το ή χάρισέ το σε κάποιον που το έχει περισσότερο ανάγκη. Τα χαμόγελα μπορείς να τα βρεις στις στάσεις των λεωφορείων της πόλης.

Project: Road Music

Σε αυτό το project καλλιτέχνες δίνουν μίνι συναυλίες σε υπαίθριους χώρους της πόλης, για να ξεσηκώσουν τον κόσμο της. Λόγος, έκφραση, δημιουργία.

Θέατρο στο δρόμο

Ομάδες ηθοποιών εκφράζουν την αγανάκτησή τους για τη σιωπή γύρω τους και τη λογοκρισία που νιώθουν να τους εμποδίζει, μέσα από θεατρικά παιχνίδια στις πλατείες της Θεσσαλονίκης. Δε σας λέμε άλλα. Join Us!

Οι βασικές δράσεις!

Αμφιβολές

Η ομάδα νέων Dubium ξεκινά έναν κύκλο συζητήσεων. Έναν κύκλο ΑμφιΒολών. Τις βαπτίσαμε “ΑμφιΒολές”, γιατί επιθυμούμε κάθε συζήτηση να είναι και μια βολή προς την κοινωνία. Mια προσπάθεια επίθεσης της γνώσης απέναντι στην απάθεια.

Συνηθίσαμε σε συζητήσεις όπου ο ομιλητής βγάζει τον λόγο του σε έναν αμφιθεατρικό χώρο με ένα παθητικό ακροατήριο. Συνηθίσαμε στους μονολόγους και ξε-χάσαμε το διάλογο. Σκοπός μας λοιπόν είναι μέσα από τις ΑμφιΒολές να καταργήσουμε ιεραρχίες και να κάνουμε συζητήσεις φιλικές. Με έναν καφέ ή ένα ποτό, συζητάμε με τους ομιλητές που έχουν προσκληθεί.
Η πρώτη μας ΑμφιΒολή θα είναι μια συζήτηση για τις μορφές λογοκρισίας στο παρελθόν και το σήμερα και τη σημασία της ελευθερίας στην έκφραση.

Μαζί μας συζητούν οι:

Δώρα Αυγέρη, δημοσιογράφος, ΕΤ3

Δημοσθένης Δώδος, καθηγητής στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ

Γιάννης Γρηγοράκης, συγγραφέας, δικηγόρος

Ανδρέας Τάκης, συγγραφέας, δικηγόρος

Η συζήτηση θα ξεκινήσει στις 18:00, στις 24 Μαΐου στο cafe-bar Μπορντ \\ ντε λό, Εγνατίας 45, στη στοά.

Θέατρο στο δρόμο

Ομάδες ηθοποιών εκφράζουν την αγανάκτησή τους για τη σιωπή μέσα από θεατρικά παιχνίδια στις πλατείες της Θεσσαλονίκης. Περίεργοι ήχoι, περίεργοι θόρυβοι, περίεργοι τύποι αυτοί οι νέοι.

Το θέατρο στο δρόμο σκοπό έχει να αναστατώσει τους περαστικούς, να τους κάνει να αμφιβάλλουν, να τους ταρακουνήσει.

Πραγματοποιείται τα Σαββατοκύριακα στις γειτονιές και τις πλατείες και κορυφώνεται την τελευταία μέρα του Μαΐου, στην πλατεία Αριστοτέλους.
Δε σας λέμε άλλα. Join Us!

Βάψτο!

Τα άρθρα του dubium γίνονται έργα τέχνης. Γίνονται ζωγραφιές σε καμβάδες. Την Πέμπτη 18.7 συγκεντρωνόμαστε Ικτίνου με Ζεύξιδος, μπροστά στο σχολείο με τους καμβάδες μας και τα πινέλα μας και βάφουμε.

Εκθεσιακός χώρος, ΟΛΗ η πόλη. Θα τους κρεμάσουμε παντού, για να τους βλέπετε.
Μόνο μην είστε εγωιστές. Αφήστε τους εκεί που είναι. Είναι για όλους!

Φωτοgraphia- Γράφοντας με το φακό

Η ομάδα νέων του Dubium, στα πλαίσια του σχεδίου Feed, διοργανώνει την 24η του Ιούλη, ένα ζωντανό διάλογο εικόνων. Μια έκθεση φωτογραφίας, με θέμα «Γράφοντας με το φακό».Ένα κάλεσμα προς όλους τους νέους φωτογράφους της πόλης.

Οι μορφές λογοκρισίας, τα εμπόδια στη σκέψη και την έκφραση, οι συντηρητικές λογικές που επιβάλλουν τη σιωπή και η απελευθέρωση μέσα από τη δημιουργία και την έκφραση, είναι το θέμα της έκθεσης «Γράφοντας με το φακό». Ένας διάλογος μέσα από τις εικόνες.

Οι 30 φωτογραφίες που θα επιλεγούν, θα παρουσιαστούν σε μια ζωντανή έκθεση. Ένας άνθρωπος θα κρατά την εικόνα ενός φωτογράφου. Κοινός παρανομαστής των δυο, η προσπάθεια υπέρβασης των εμποδίων στην έκφρασή τους.

Αφού ολοκληρωθεί η ζωντανή έκθεση, οι φωτογραφίες θα κινούνται σε χώρους και μπαράκια της Θεσσαλονίκης, όπου στα λευκά πλαίσια που βρίσκονται από κάτω, ο καθένας μπορεί να γράφει τις σκέψεις που του προκαλεί η εικόνα.
Πάρε μέρος στο διάλογο.

Σκέψη. Ελευθερία. Δημιουργία. Διαδραστικότητα.

Πρόσωπα στους τοίχους

Στην οδό Κασσάνδρου, στις 28 Ιουνίου, μπροστά από το 3ο γυμνάσιο - λύκειο της Θεσσαλονίκης, οι ζωγράφοι μας κάνουν φιλοσόφους.

Μπροστά τους ένα βάζο γεμάτο τσαλακωμένα χαρτάκια με ρήσεις περί ελευθερίας, σπουδαίων φιλοσόφων. Τραβάμε χαρτί και αντικρίζουμε τη ρήση που μας έλαχε. Οι ζωγράφοι αποτυπώνουν το πρόσωπό μας στο χαρτί και προσθέτουν τη φιλοσοφία της ρήσης. Και έτσι η πόλη γεμίζει με κάποια πρόσωπα σε ένα χαρτί που νουθετούν και ευφυολογούν.
Φιλοσόφησέ το.

Τα μεγάλα όνειρα

Ποια είναι η μεγαλύτερή σου επιθυμία; Μη μου πεις. Γράψε την.

Στις 15 Ιουλίου βγαίνουμε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και κρεμάμε πίνακες κιμωλίας σε διάφορα σημεία της πόλης. Στους πίνακες αναγράφεται η φράση “Η μεγαλύτερή μου επιθυμία είναι...”. Και εσύ με τις κιμωλίες που θα έχουμε αφήσει μπροστά στους πίνακες μπορείς να συμπληρώσεις τη φράση με τις δικές σου επιθυμίες!

Σκέψη. Έκφραση. Δημιουργία. Πάρε μέρος στο διάλογο.

Παράλληλες δράσεις!

Bibliothèque

Εδώ πειραματιζόμαστε. Αφήνουμε στην πόλη μεγάλες αποθήκες γνώσης. Έπιπλα γεμάτα θησαυρούς. Δημιουργούμε ανταποδοτικές ελεύθερες βιβλιοθήκες, στις οποίες θα μπορείς να παίρνεις ένα βιβλίο ή ένα cd, αφήνοντας κάτι δικό σου!

Οι σκέψεις και οι γνώσεις είναι σαν τα δώρα. Πρέπει να μοιράζονται.

Τελετή λήξης!

Πραγματοποιούμε ένα τριήμερο πάρτι όπου θα προβληθούν όλα όσα έχουμε κάνει και όσα υποσχόμαστε γι' αυτά που θα κάνουμε.

Κάτι κινείται στους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Aκούς τους νέους της που σπάνε τη σιωπή;

Σπάμε συντηρητικές λογικές. Πάμε κόντρα στα εμπόδια, στην αδράνεια, στην αυτολογοκρισία.

Σκέψη. Έκφραση. Ελευθερία. Δημιουργία.

FEED your Mind!

Join the Project!

Το σχέδιο FEED χρηματοδοτείται με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μέσω του Προγράμματος Νέα Γενιά σε Δράση. Η παρούσα aνaκοίνωση δεσμεύει μόνο τον συντάκτη της και η Επιτροπή δεν ευθύνεται για τυχόν χρήση των πληροφοριών που περιέχονται σε αυτήν.

Eπικοινωνία:

e-mail: dubiumn@gmail.com
facebook: www.facebook.com/dubiumn
twitter: https://twitter.com/DubiumN
blogspot: www.dubiumn.blogspot.gr

Οι άνθρωποι πληγώνουν

....της Χριστίνας Τσάκωνα

Προσπάθησα να αναλύσω τις ανθρώπινες σχέσεις. Προσπαθώ περίπου τα τελευταία 5 χρόνια. Όταν κάτι πολύ σοβαρό για τα δεδομένα της παιδικής ηλικίας συμβάν, συνέβη και σε μένα. Δεν είναι κάτι πρωτάκουστο στις μέρες μας. Περισσότερο συνηθισμένο θα έλεγα πλέον.. η ταμπέλα ''είναι χωρισμένοι οι γονείς σου;'' νομίζω είναι αυτή που με έχει στιγματίσει και περισσότερο. Και ιδιαίτερα όταν σου συμβαίνει σε μια ηλικία που αρχίζεις και καταλαβαίνεις πολλά πράγματα γύρω σου. Αρχίζεις και ωριμάζεις.

Οι άνεργοι είναι πολιτικοί πελάτες

Με 400 χιλιάδες οικογένειες χωρίς ούτε ένα εργαζόμενο μέλος, με 1,5 εκατομμύριο άνεργους, με περίπου 25% ύφεση αθροιστικά έως το τέλος του 2013, θα περίμενε κανείς ότι οι κυβερνώντες θα είχαν χάσει τον ύπνο τους υπό το βάρος της ιστορικής ευθύνης, από την έγνοια τους να περισώσουν ό,τι περισώζεται, από την αγωνία να βοηθήσουν τους άπορους συμπολίτες τους, ακόμη και από την αγωνία για την υσετροφημία τους. Δυστυχώς, δεν συμβαίνει. Οι αντιδράσεις των κυβερνώντων εκδηλώνονται σε άλλο ιστορικό χρόνο, με ρυθμούς άλλων εποχών, και όχι στον απαιτουμένο χρονισμό μιας εποχής συναγερμού.