Λεξιλαγνεία, πασιφανής

....της Αντωνίας Μαρκοβίτη

Σε αυτόν το κόσμο τον δήθεν εκσυγχρονισμένο έχουμε καταστεί, τελικά, οι ίδιοι μηχανές. Κατασκευάσματα κακοσυντηρημένα που τρέφουμε ελπίδες αναβίωσης και ανανέωσης. Διαρροές λαδιών παντού, από οποιαδήποτε πηγή που με την πάροδο του χρόνου βουρκώνουν τον τόπο και δεν επιτρέπουν την εμφάνιση νέου υλικού. Σάπιες ιδέες στριφογυρίζουν στον αέρα και βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στους μουχλιασμένους εγκεφάλους. Με τη μεγίστη ευκολία εμφυτεύονται, διαιωνίζονται και χαρακώνουν κάθε λάμψη που τείνει να ανατείλει. Περιοδικότητα στο πέρας των αιώνων. Τι κι αν υπήρξε ο διαφωτισμός; Άπειρες ψυχές μένουν ακόμη σκοτεινές. Ο δυνατότερος προβολέας αδυνατεί να αποστείλει μέσα τους δείγματα φωτονίων. Ευθύνονται οι προσωπικοί φρουροί; Δεν είναι ισχυρά τα ερεθίσματα;


Σεβαστή πάσι η οπισθοδρομικότητα. Εντούτοις, όχι άπασι. Η εξαίρεση κάνει τη διαφορά. Η επανάσταση μεταβάλλει το κατεστημένο. Τετριμμένες έννοιες. Δεν αρκούν. Πόση ευαισθητοποίηση να προκληθεί εν τέλει; Δεν έχουν όλοι φλέβα λαοδηγητή, ούτε σφύζει η κοινωνία από πνεύματα ικανά να αφυπνίσουν τη μάζα. Ασφαλώς και όχι, κακή η μαζοποίηση. Βρίθει πλάνης. Λείπουν πολλά, ωστόσο, απαιτείται απόλαυση των ήδη υπαρχόντων και διεκδίκηση αρκετών ισχυρών να μεταβάλλουν. Ολιγάρκεια, συμβιβασμός, αποδοχή, κατανόηση, αμφιβολία. Η πλεονεξία καλά κρατεί. Ανατροπή. Το φως θα μας λείπει μόνο όταν σκοτεινιάζει; Πολλοί οι λόγοι απαραδέκτου της κατάστασης.

Ας αναζητηθεί, επί τέλους, η αιτία, οι αιτίες, τα αίτια. Οτιδήποτε. Δεν καθιστούν επείγουσα ανάγκη μόνο η οικονομία ούτε η πολιτική. Από τις ανθρωπόμορφες μηχανές πηγάζει η ευθύνη. Τραγελαφική έως και ανεδαφική έχει καταστεί η ρήση «Η αμάθεια είναι καλύτερη της ημιμάθειας». Από τη μία όψη! Δεν είναι άμυνα αυτό. Αποτελεί σίγουρο θάνατο στα χέρια του ιθύνοντος. Ιδίοις κόποις, με συνεχή επιμόρφωση, κοινώς 'λιθαράκι, λιθαράκι' θα κτιστεί το άντρο της προσωπικότητας, της ιδιοσυγκρασίας, της κουλτούρας, της ψυχοσύνθεσης. Πληθώρα οι πιθανές λέξεις κι έννοιες. Λαγνείες υπάρχουν άπειρες αριθμητικά, διότι σε πείρα υπερέχουν καθενός. Γνώριμος σε όλους ήδη από τα μαθητικά έτη, ο ξύλινος λόγος. Δυστυχώς, αυτός αποτελεί μια απλή και ανίσχυρη, μπροστά στη λαίλαπα, έννοια. Οι υπόλοιπες διαστάσεις, αναμφίβολα, διαθέτουν μεγαλύτερη επικινδυνότητα για κάθε μόριο αυτής της υποκριτικά οργανωμένης κοινωνίας. Αλλά μήπως αυτή η υποτιθέμενη οργάνωση επιτρέπει την ανάδυση μορφών με ή χωρίς τα εχέγγυα ούτως ώστε να τη διαταράξουν, προκειμένου να αποδείξουν τη αποσύνθεσή της, με σκοπό να την επαναπροσδιορίσουν, με στόχο να ...; Άγνωστες πολλές φορές οι επιδιώξεις των ψυχικά μεταναστών. Των οικολόγων της καρδιάς που επιθυμούν, ευελπιστούν να δώσουν πνοή στον πλανήτη φυτεύοντας κάθε λογής δενδρύλλια: άνθη, κάκτους, αιωνόβια δένδρα, φοίνικες. Ωσάν ανθρωποκεντρικός φοίνικας ας αποτεφρωθεί η κοινωνία και μέσα από τα θεραπευτικά της δάκρυα ας αναγεννηθεί, ώστε να δώσει ευκαιρίες σε ψυχές που καίγονται καθημερινά. Με γνώμονα πάντοτε τον άνθρωπο. Δικαιωματικά.