....του Πασχάλη Ηλδικίδη
Από την Άνοιξη ακόμη κανονίζουμε με την παρέα μας για το που θα πάμε διακοπές. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός πως όσα μέλη και να έχει μια παρέα , τόσες διαφορετικές απόψεις θα προταθούν σχετικά με τον προορισμό. Ο καθένας βέβαια , προβάλει τα δικά του ισχυρά και ατράνταχτα επιχειρήματα προκειμένου να υπερισχύσει η γνώμη του και να απορριφθεί η πρόταση του άλλου. Έτσι, μέσα σ’ όλα ακούγονται : « Δεν μπορώ να πάω διακοπές στην Κω, το 1960 είχαν βρει έναν νεκρό καρχαρία στις ακτές .. Ώρα είναι να εμφανιστεί κανένας στο μπαλκόνι μας…» ή « Εγώ προτείνω να πάμε διακοπές στην Λευκάδα…Όχι πως βρήκα δωμάτιο με 20 ευρώ την μέρα αλλά έχει μέχρι και παντζούρια σου λέει…» .
Αφού αποφασιστεί ο προορισμός με δημοκρατικές διαδικασίες ( παίρνει ένας και κλείνει για όλους και απλά τους το ανακοινώνει) αρχίζει ο Γολγοθάς των χρημάτων που πρέπει να ξοδευτούν στις διακοπές. Η βαρελίσια μπύρα γίνεται το αγαπημένο ποτό για ένα μήνα προκειμένου να εξοικονομηθούν χρήματα, ενώ ο ορθολογιστής της παρέας , βγάζει έναν οικονομικό προϋπολογισμό για όλες τις μέρες των διακοπών.
Περνάνε οι μέρες και το ταξίδι ξεκινά. Από το λεοφωρείο ακόμη φροντίζετε να κάνετε αισθητή την παρουσία σας (διακοπές πάμε ντε!), πειράζοντας τους μπροστινούς, απλώνοντας τα πόδια σας , αδιαφορώντας για το αν ενοχλούν τους διερχόμενους που σκοντάφτουν και γελώντας μες στο αυτί του διπλανού σας. Οι στάσεις γίνονται το αγαπημένο σας παιχνίδι, καθώς σαν πεινασμένοι από καιρό αδειάζετε ότι υπάρχει στο φθηνό πλην τίμιο παρακμιακό μαγαζάκι που πουλάει 8 ευρώ τα κρουασανάκια και 3,5 ευρώ την κόκα κόλα. Παράλληλα βγαίνετε φωτογραφίες (τσάμπα την πήρατε την ψηφιακή μαζί σας;) στα τραπεζάκια του κυλικείου, με αποτέλεσμα να γεμίσει η μνήμη της φωτογραφικής, ήδη από την δεύτερη μέρα.
Όταν φτάνετε πλέον στον προορισμό σας, όλοι βρίζετε τον έναν που επέλεξε το δωμάτιο, αυτός βρίσκει ομορφιές που μόνο τα δικά του μάτια μπορούν να εντοπίσουν ( το καζανάκι κάνει υπέροχο θόρυβο!!) και μέσα στα πρώτα 10 λεπτά ένα κάδρο, ένα βάζο, μια πόρτα , ένα κάτι χαλάει και βρίσκεται τρόπους προκειμένου να μη φανεί η ζημιά.
Τα ωραία όμως ξεκινάνε το πρώτο πρωινό. Τα χαρούμενα παιδάκια του διπλανού διαμερίσματος, δυστυχώς δεν ξενύχτησαν στο ίδιο κλαμπ που ήσασταν εσείς και έτσι ξυπνάν από τις 9 το πρωί. Η φασαρία τους, εκνευρίζει τον πιο νευρικό της παρέας, ο οποίος κλείνει πατζούρια, παράθυρα , το σπίτι γίνεται μια μικρή σάουνα και παράλληλα στολίζει τους γονείς των χαρούμενων παιδιών με ότι κοσμητικά επίθετα μπορεί να σκεφτεί ένας άνθρωπος που μόλις έχει ξυπνήσει. Με τα πολλά ξυπνάτε κ εσείς, συνειδητοποιείτε πως δεν ήταν κ τόσο καλή ιδέα που χθες βγαίνατε φωτογραφίες μέσα στη θάλασσα με την ψηφιακή καθώς το πολύχρωμο μοτίβο που εμφανίζεται στην οθόνη κάτι σας λέει πως δεν είναι ταπετσαρία της φωτογραφικής σας. Μετά από λίγες μέρες οι υπόλοιποι ένοικοι συν της σπιτονοικοκυράς σας κοιτάν με μισό μάτι κ σας σκουντάν δήθεν τάχα τυχαία με τον αγκώνα τους στο πρωινό και καταλαβαίνετε πως δεν θα κάνετε νέους φίλους στις διακοπές σας.
Η παραπάνω ιστορία βασίζεται σε φανταστικά γεγονότα(περίπου) και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα(σχεδόν). Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι καθαρά συμπτωματική(θα μπορούσε)!
Καλό καλοκαίρι!
Αφού αποφασιστεί ο προορισμός με δημοκρατικές διαδικασίες ( παίρνει ένας και κλείνει για όλους και απλά τους το ανακοινώνει) αρχίζει ο Γολγοθάς των χρημάτων που πρέπει να ξοδευτούν στις διακοπές. Η βαρελίσια μπύρα γίνεται το αγαπημένο ποτό για ένα μήνα προκειμένου να εξοικονομηθούν χρήματα, ενώ ο ορθολογιστής της παρέας , βγάζει έναν οικονομικό προϋπολογισμό για όλες τις μέρες των διακοπών.
Περνάνε οι μέρες και το ταξίδι ξεκινά. Από το λεοφωρείο ακόμη φροντίζετε να κάνετε αισθητή την παρουσία σας (διακοπές πάμε ντε!), πειράζοντας τους μπροστινούς, απλώνοντας τα πόδια σας , αδιαφορώντας για το αν ενοχλούν τους διερχόμενους που σκοντάφτουν και γελώντας μες στο αυτί του διπλανού σας. Οι στάσεις γίνονται το αγαπημένο σας παιχνίδι, καθώς σαν πεινασμένοι από καιρό αδειάζετε ότι υπάρχει στο φθηνό πλην τίμιο παρακμιακό μαγαζάκι που πουλάει 8 ευρώ τα κρουασανάκια και 3,5 ευρώ την κόκα κόλα. Παράλληλα βγαίνετε φωτογραφίες (τσάμπα την πήρατε την ψηφιακή μαζί σας;) στα τραπεζάκια του κυλικείου, με αποτέλεσμα να γεμίσει η μνήμη της φωτογραφικής, ήδη από την δεύτερη μέρα.
Όταν φτάνετε πλέον στον προορισμό σας, όλοι βρίζετε τον έναν που επέλεξε το δωμάτιο, αυτός βρίσκει ομορφιές που μόνο τα δικά του μάτια μπορούν να εντοπίσουν ( το καζανάκι κάνει υπέροχο θόρυβο!!) και μέσα στα πρώτα 10 λεπτά ένα κάδρο, ένα βάζο, μια πόρτα , ένα κάτι χαλάει και βρίσκεται τρόπους προκειμένου να μη φανεί η ζημιά.
Τα ωραία όμως ξεκινάνε το πρώτο πρωινό. Τα χαρούμενα παιδάκια του διπλανού διαμερίσματος, δυστυχώς δεν ξενύχτησαν στο ίδιο κλαμπ που ήσασταν εσείς και έτσι ξυπνάν από τις 9 το πρωί. Η φασαρία τους, εκνευρίζει τον πιο νευρικό της παρέας, ο οποίος κλείνει πατζούρια, παράθυρα , το σπίτι γίνεται μια μικρή σάουνα και παράλληλα στολίζει τους γονείς των χαρούμενων παιδιών με ότι κοσμητικά επίθετα μπορεί να σκεφτεί ένας άνθρωπος που μόλις έχει ξυπνήσει. Με τα πολλά ξυπνάτε κ εσείς, συνειδητοποιείτε πως δεν ήταν κ τόσο καλή ιδέα που χθες βγαίνατε φωτογραφίες μέσα στη θάλασσα με την ψηφιακή καθώς το πολύχρωμο μοτίβο που εμφανίζεται στην οθόνη κάτι σας λέει πως δεν είναι ταπετσαρία της φωτογραφικής σας. Μετά από λίγες μέρες οι υπόλοιποι ένοικοι συν της σπιτονοικοκυράς σας κοιτάν με μισό μάτι κ σας σκουντάν δήθεν τάχα τυχαία με τον αγκώνα τους στο πρωινό και καταλαβαίνετε πως δεν θα κάνετε νέους φίλους στις διακοπές σας.
Η παραπάνω ιστορία βασίζεται σε φανταστικά γεγονότα(περίπου) και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα(σχεδόν). Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι καθαρά συμπτωματική(θα μπορούσε)!
Καλό καλοκαίρι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου