Ταξίδι με τρένο

.....της Έλενας Δαλαμάρα

Γρήγορα που περνούν οι εικόνες απο μπροστά μου!
Αλλάζουν τα σύννεφα, αλλάζουν τα τοπία.
Ταξιδεύω κι αυτή τη φορά η μουσική είναι γλυκός συνεπιβάτης και όχι το μέσο μεταφοράς.
Περνούν πολλές και σύντομες οι στιγμές μου! Όπως περνώ τα τοπία με το τρένο μου.
Σαν τοπία που μπερδεύουν τα χρώματα της ίριδας, έτσι κι αυτές μπερδεύουν την καρδιά μου.

Ζωή όμορφη.
Ζωή περίπλοκη. Γεμάτη εναλλαγές.
Διστάζουμε, υποκύπτουμε, αγαπάμε, χανόμαστε, πονάμε, ξεχνάμε.
Ξεχνάμε;
ξεχνάμε ή θάβουμε;
Τελικά η πιο κοντινή παρομοίωση της ζωής μας είναι αυτή με ταξίδι σε τρένο,
ταξίδι σε τρένο η ζωή.
Μεγάλο. Μικρό. Εναλλαγές και πάλι.
Πόλεις. Δέντρο. Χωριά. Δέντρο. Εργοστάσια. Δάση ολόκληρα. Χωράφια. Δέντρο. Βουνά. Δέντρο Λίμνες. Δέντρο. Θάλασσα.
Ταξίδι η ζωή.
Ξεκίνησα απο μια πόλη με βροχή κι ομίχλη, μούχλα. Είχα όμως καλή παρέα.
Πέρασα απο χωριά συννεφιασμένα -είμαι μόνη και κρυώνω γαμώτο-
στην επόμενη πόλη έχει ήλιο. Εκεί κατεβαίνω.
Απο κει θα πάρω άλλο τρένο.
Ίσως αεροπλάνο ή λεωφορείο. Μόνη ή με παρέα.
Διψάω.
Εσύ που κατεβαίνεις;