Βιο-ήθη κι έθιμα….

.....του Θεμιστοκλή Αστέρη

Όπως κάθε νόμισμα, έτσι και η επιστήμη παρουσιάζεται να έχει δύο όψεις. Ωστόσο, είναι τρομερά δύσκολο να ελέγξει κανείς τόσο την παραγωγή, όσο και τη χρήση της γνώσης. Ποιος ορίζει τι είναι καλό και τι κακό; Ποιος ορίζει τι είναι ηθικό και τι μη; Μια θεραπεία πρέπει να απευθύνεται στον ασθενή ή στην ασθένεια;

Τα τελευταία χρόνια και συγκεκριμένα από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα μέχρι και σήμερα, η ανθρωπότητα έγινε μάρτυρας μιας ραγδαίας ανάπτυξης στον τομέα των θετικών επιστημών, της ιατρικής, της τεχνολογίας και κατ’ επέκταση και της βιοτεχνολογίας. Ωστόσο αυτή η επανάσταση στην επιστήμη δεν μας κληροδότησε μόνο πρόοδο και ανάπτυξη, αλλά και μια σειρά από έντονους προβληματισμούς που άρχισαν να πιέζουν φορτικά τους νομοθέτες των διαφόρων κρατών ώστε να οριοθετήσουν νομικά το χώρο του επιστήμονα και τα όρια των παρεμβάσεων του. Είναι πλέον σαφές πως το ο,τι είναι νόμιμο δεν είναι απαραίτητο και ηθικό, και αντίστροφα ο,τι είναι ηθικό δε συνεπάγεται πως είναι νόμιμο.

Μέσα από αυτή την στήλη θα προσπαθήσω να θίξω και να εκφράσω διάφορους προβληματισμούς γύρω από διάφορα αμφιλεγόμενα ζητήματα της επιστήμης όπως την ανάγκη της Βιοηθικής στην εποχή μας, την ευθανασία, το γονιδιακό doping, την ηθικής της έρευνας.

Το ταξίδι είναι μεγάλο και ο προορισμός άγνωστος, ωστόσο όπως αναφέρει και ο Κομφούκιος «Ο άνθρωπος εξυψώνει την επιστήμη και όχι η επιστήμη τον άνθρωπο».