Με μια άγνωστη πτυχή της ζωής του Ελ. Βενιζέλου, ασχολείται στο πρόσφατο βιβλίο του, ο γνωστός συγγραφέας, δημοσιογράφος και βουλευτής Αργύρης Ντινόπουλος. Πρόκειται για την ερωτική ζωή του μεγάλου ηγέτη, που στη διάρκεια της πρωθυπουργίας του, η Ελλάδα διπλασίασε την έκταση και τον πληθυσμό της.
Ο μεγαλύτερος έρωτας του Βενιζέλου ήταν η Μαρία Κατελούζου, η σύζυγός του, η οποία πέθανε νεότατη, μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού τους. «Η Μαρία Κατελούζου έδωσε για οχτώ μερόνυχτα άνιση μάχη με το θάνατο. Πέθανε ξημερώματα Κυριακής. Ο τάφος της, στα νεκροταφείο της Αγίας Φωτεινής, έγινε αναπάντεχα και τραγικά το καθημερινό στέκι του Βενιζέλου που, στα τριάντα του, έμεινε χήρος με δύο παιδιά, το ένα ενάμιση χρόνου και το άλλο οχτώ ημερών».
Ο χαμός της γυναίκας του, συγκλόνισε τον Βενιζέλο και τον οδήγησε στα όρια της παραφροσύνης. Κάθε μέρα πήγαινε και καθόταν με τις ώρες στον τάφο της και διάβαζε βιβλία. Ώσπου μια μέρα εντελώς ξαφνικά, η συμπεριφορά του άλλαξε και έγινε πάλι ο παλιός, καλός Βενιζέλος που όλοι ήξεραν.
Τότε έκανε την εμφάνισή της στη ζωή του ως σύζυγος αρχικά (και ως χήρα αργότερα) ενός στενού συνεργάτη του, μια γνώριμη από τα παλιά. Μια σύντροφός του στα παιχνίδια της παιδικής του ηλικίας. «Η Παρασκευούλα Φουλάκη συνδύαζε την εντυπωσιακή ομορφιά με την ακραία φτώχεια. Κόρη του Γιώργου Φουλάκη μεγάλωσε σε ένα φτωχόσπιτο που έτυχε να βρίσκεται στην ίδια γειτονιά με το σπίτι του Κυριάκου Βενιζέλου, πατέρα του Λευτέρη, πριν οι Βενιζέλοι μετακομίσουν στο σπίτι της Χαλέπας». Όταν πέθανε ο άντρας της, ο Βενιζέλος έφτασε πολύ κοντά να τη ζητήσει σε γάμο. Όμως η Ιστορία αποφάσισε διαφορετικά. Οι πολιτικές εξελίξεις οδήγησαν το Βενιζέλο στην Αθήνα και ήταν τόσο ραγδαίες, που δεν του άφηναν καιρό να σκεφτεί την προσωπική του ζωή. Η Παρασκευούλα τον επισκέφτηκε κάποιες φορές στην Αθήνα και γοήτευσε την αθηναϊκή κοινωνία με την ομορφιά της. Όμως ο γάμος που σχεδίαζε δεν έγινε ποτέ. Το νυφικό που έφερε μαζί της, έμεινε άδειο και κάποια στιγμή αποφάσισε να επιστρέψει στην Κρήτη.
Ο Βενιζέλος στη συνέχεια σχετίστηκε και με άλλες γυναίκες. Κάποιες γνωστές και διάσημες την εποχή εκείνη ελληνίδες και ξένες. «Κι όμως , καμιά απ’ όλες αυτές τις γυναίκες, ερωμένες, φίλες ή θαυμάστριες, δεν του είχε χαρίσει τη γλυκιά ηρεμία. Ούτε τη σιγουριά του γνώριμου έρωτα και την οικεία αγάπη της Παρασκευούλας». Γι’ αυτό κι αυτός, πάντα επέστρεφε στην αγκαλιά της. Όποτε βρισκόταν στην Κρήτη την επισκέπτονταν και περνούσαν κάποιες νύχτες μαζί. «Η μικρή κόρη του Φουλάκη ήταν η παντοτινή ερωμένη και μόνο μ’ αυτήν γέμιζε την ψυχή του με αγάπη. Αυτή τον νοιαζόταν πραγματικά γιατί αγαπούσε τον Λευτέρη, όχι τον πρωθυπουργό».
Η ιστορία αυτού του έρωτα, θα έμενε κρυφή, αφού η Παρασκευούλα, ουδέποτε μίλησε γι’ αυτήν. Όμως ο συγγραφέας, έχοντας ασχοληθεί για πολλά χρόνια ως ρεπόρτερ και γνωρίζοντας τα «μυστικά» της έρευνας, κατάφερε να συγκεντρώσει τις διάσπαρτες πληροφορίες και να μας δώσει ένα αξιόλογο, καλογραμμένο και «διδακτικό» βιβλίο. Ο έρωτας αυτός είχε σαν ιστορικό φόντο, κάποια από τα πιο σημαντικά χρόνια της ελληνικής Ιστορίας, τα γεγονότα των οποίων περιγράφει με πολύ προσοχή και ιδιαίτερο σεβασμό στην ιστορική αλήθεια.
ΤΟ ΑΔΕΙΟ ΝΥΦΙΚΟ
Ο ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
ΑΡΓΥΡΗΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ
Σελ. 381, Απρίλιος 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου