Στη θάλασσα…

....του Πασχάλη Ηλδικίδη

  

Θάλασσα.... Το μέρος που μπορείς να ηρεμήσεις και να σκεφτείς, λένε κάποιοι... Θάλασσα… Το μέρος που φεύγοντας από αυτό ξεκινάς τα υπογλώσσια, λένε κάποιοι άλλοι…

Κι εκεί που αράζεις στην ξαπλώστρα μπροστά στη θάλασσα και για λίγο νοιώθεις πως έχεις βρει το νόημα της ζωής, σκάει δίπλα σου η αθάνατη ελληνική οικογένεια που χαίρεται την παραλία με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο. Κουβαδάκια,ταπεράκια ένα σκυλί και μια γιαγιά τύπου ‘‘μάνα του Βουτσά’’ έρχονται να χαλάσουν την ηρεμία σου…

Η ιστορία ξεκινά με το στήσιμο της θρυλικής ομπρέλας, η οποία για κανένα λόγο δεν πρόκειται να σταθεροποιηθεί όσες πέτρες και να μαζεύουν τα παιδάκια, όσο βαθιά κι αν σκάψει ο πατέρας τους. Η γιαγιά ‘‘μάνα του Βουτσά’’ και πεθερά του κυρίου που επιχειρεί μάταια να στήσει την ομπρέλα, καθήμενη στην καρέκλα σκηνοθέτη και κάνοντας αθώα σχόλια όπως ‘‘αν ζούσε ο συγχωρεμένος ο άντρας μου 5 ομπρέλες θα είχε στήσει ως τώρα’’ τον εξοργίζει ακόμη περισσότερο με αποτέλεσμα λόγια αγάπης και στοργής να ανταλλάσσονται μεταξύ γαμπρού και πεθεράς. ‘‘ Συνέχισε έτσι και θα φας 5 ομπρέλες στο κεφάλι να πας να τον δεις από κοντά τον άντρα σου πως στήνει ομπρέλες’’, ‘‘ Τον ακούς τον τεμπέλη; Που τον βάλαμε με ένα βρακί στο σπίτι μας και μας βγάζει και γλώσσα;;’’. Και στην τελική ποτέ δεν έχω καταλάβει πως γίνεται οι πεθερές που δεν χωνεύουν τους γαμπρούς και τις νύφες τους να τους δέχονται στην οικογένεια τους κοιτώντας πόσα εσώρουχα έχουν μαζί τους.

Αφού έχει προσπεραστεί ο σκόπελος της ομπρέλας και έχεις ακούσει όλα τα περιουσιακά στοιχεία (εσωρούχων και μη) του γαμπρού και της πεθεράς το πάρτυ συνεχίζεται με τα παιδιά να πρωταγωνιστούν. Εκεί που κοιτάς επίμονα την κοπέλα που βρίσκεται λίγες ξαπλώστρες μακριά σου και είσαι έτοιμος να πας να της μιλήσεις, τα αξιολάτρευτα παιδάκια αποφασίζουν να μάθουν ρακέτες με επίκεντρο όμως το κεφάλι σου. Έτσι το μπαλάκι σκάει στο κεφάλι σου κι όλη η παραλία γελάει μαζί σου… Το ξεπερνάς όμως και συνεχίζεις την ηλιοθεραπεία σου…

Για κακή σου τύχη η παραλία στην οποία βρίσκεσαι είναι γεμάτη από πέτρες που δυσκολεύουν το περπάτημα. Η γλυκόστομη όμως πεθερά- μάνα του Βουτσά δεν μασάει από τέτοιες δυσκολίες και έτσι όπως σηκώνεται από τον θρόνο της κάνει λίγα βήματα, φυσικά παρατάει και πέφτει πάνω σου. Ενώ είσαι ένα βήμα πριν βγάλεις την διακριτική αυτή οικογένεια στις ειδήσεις αισθάνεσαι τον ήλιο σου να κρύβεται… Ένας πλανόδιος κάθεται και σε κοιτάει μέσα στα μάτια περιμένοντας να αγοράσεις έναν από τους ολόφρεσκους λουκουμάδες που κουβαλάει από το πρωί. Τον ευχαριστείς και τον στέλνεις να πουλήσει δίπλα στην φιλήσυχη οικογένεια ενώ παράλληλα το σκυλί τους αρχίζει να του γαυγίζει και να τον κυνηγάει μέσα στην παραλία ζωντανεύοντας στα παιδάκια τον Roadrunner!

Τα πράγματα αρχίζουν να ηρεμούν ώσπου τα ταπεράκια κάνουν την παρθενική τους εμφάνιση. Ένα πλήρες γεύμα ξετυλίγεται μπροστά σου με το μόνο που λείπει να είναι ένας Σκαρμούτσος να πει ότι περνάν στην επόμενη φάση του Master Chef. Σαν τα κοράκια πέφτει όλη η οικογένεια στο φαγητό το οποίο όπως είναι απολύτως φυσικό συνοδεύεται και από φρούτο, προφανώς για την καλύτερη πέψη. Οι μύγες και οι μέλισσες έρχονται κι αυτές στο πάρτυ μήπως καταφέρουν να αρπάξουν τίποτα κι εσύ γελάς σατανικά που το κύμα εδώ και μισή ώρα έχει πάρει τις παντόφλες τους μέσα στη θάλασσα!

Είναι ωραία η θάλασσα γιατί κινείται πάντα!