....της Αναστασίας Λαδοπούλου
Για μια ακόμα φορά η βλακεία και η ανοησία πηγαίνουν σύννεφο σ'αυτό τον καταραμένο τόπο. Καλοκαίρι 2013 στη Μύκονο. Χαζοπάρτυ του συρμού με το γνωστό αοιδό Αντώνη Ρέμο να δίνει το πρόσταγμα ''ξοδέψτε κορόιδα, ξοδέψτε''. Οι τιμές εξωφρενικές στην Ελλάδα της κρίσης. Υποθέτω οτι γι'αυτό λίγες στιγμές αργότερα ο τραγουδιστής αναφερόμενος στη γενικότερη κατάσταση.. κελάηδησε για τα καλά:
''Αυτά θα δει ο Σόιμπλε και θα περπατήσει ο άνθρωπος. Θαύμα παιδιά! Σηκώθηκε ο Σόιμπλε και περπάτησε ο πουσ... ! Ελα πάμε!''. Φυσικά δεν παρέλειψε να.. στολίσει και τη γερμανίδα καγκελάριο με κοσμητικά επίθετα. Τί πιο εύκολο να κατακρίνεις ώστε να έχεις το άλλοθι του καλού, λαϊκού παιδιού (τύφλα να χει ο Νίκος Ξανθόπουλος) που τάσσεται υπέρ του αγανακτισμένου πλέον κόσμου;
Του αγανακτισμένου πλέον κόσμου.. για να σταθούμε εδώ μισό λεπτό.. Εγώ δεν ξέρω κανέναν αγανακτισμένο που δεν έχει να πληρώσει τις υποχρεώσεις του να παρτάρει τη Μύκονο με τη συνοδεία σκυλοτράγουδων και πανάκριβων ποτών. Εγώ ξέρω οτι οι πραγματικά αγανακτισμένοι βγαίνουν στους δρόμους, επαναστατούν, ματώνουν και φωνάζουν. Αλλά ξέχασα.. αυτά συμβαίνουν αλλού. Εδώ έχουμε καλοκαίρι, ζούμε στην πιο όμορφη χώρα του πλανήτη που όλοι επιβουλεύονται και καταγόμαστε από ένδοξους προγόνους που θα κάποτε θα ξεμαρμαρώσουν για να μας απελευθερώσουν.
Θα μπορούσα και να γελάσω αν δεν ένιωθα τόσο θυμό. Είναι της μόδας να βγαίνει ο κάθε άσχετος και να καταθέτει την άποψή του για τόσο σοβαρά θέματα με τόση ελαφρότητα; Κι έστω οτι ο καθένας είναι ελεύθερος να λέει και να πράττει ό,τι θέλει, με αυτό το σκεπτικό να βγώ κι εγώ να πετάξω γιαούρτια στο Ρέμο και στον κάθε Ρέμο, όπως πέταξαν στο Νταλάρα.
Θα πεί κανείς ''και γιατί να ξεχωρίσω τον έναν από τον άλλο;'', για τον απλούστατο λόγο οτι σημασία δεν έχει μόνο τί λέμε, αλλά και πώς το λέμε. Κι έπειτα δεν είναι δυνατόν κύριε Ρέμο από τη μια να εξανίστασαι για τον ''κακό Σόϊμπλε'' και την παρέα του κι από την άλλη να ανακυκλώνεις το σύστημα δεκαετιών που μας έφερε εδώ που μας έφερε με γαρυφαλλοπόλεμο και πρώτα τραπέζια πίστα των 200 ευρώ. Δυο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη δε χωράνε.
Ντροπή; Αίσχος; Αηδία; Διαλέγεις τί σε εκφράζει περισσότερο και παίρνεις..
Του αγανακτισμένου πλέον κόσμου.. για να σταθούμε εδώ μισό λεπτό.. Εγώ δεν ξέρω κανέναν αγανακτισμένο που δεν έχει να πληρώσει τις υποχρεώσεις του να παρτάρει τη Μύκονο με τη συνοδεία σκυλοτράγουδων και πανάκριβων ποτών. Εγώ ξέρω οτι οι πραγματικά αγανακτισμένοι βγαίνουν στους δρόμους, επαναστατούν, ματώνουν και φωνάζουν. Αλλά ξέχασα.. αυτά συμβαίνουν αλλού. Εδώ έχουμε καλοκαίρι, ζούμε στην πιο όμορφη χώρα του πλανήτη που όλοι επιβουλεύονται και καταγόμαστε από ένδοξους προγόνους που θα κάποτε θα ξεμαρμαρώσουν για να μας απελευθερώσουν.
Θα μπορούσα και να γελάσω αν δεν ένιωθα τόσο θυμό. Είναι της μόδας να βγαίνει ο κάθε άσχετος και να καταθέτει την άποψή του για τόσο σοβαρά θέματα με τόση ελαφρότητα; Κι έστω οτι ο καθένας είναι ελεύθερος να λέει και να πράττει ό,τι θέλει, με αυτό το σκεπτικό να βγώ κι εγώ να πετάξω γιαούρτια στο Ρέμο και στον κάθε Ρέμο, όπως πέταξαν στο Νταλάρα.
Θα πεί κανείς ''και γιατί να ξεχωρίσω τον έναν από τον άλλο;'', για τον απλούστατο λόγο οτι σημασία δεν έχει μόνο τί λέμε, αλλά και πώς το λέμε. Κι έπειτα δεν είναι δυνατόν κύριε Ρέμο από τη μια να εξανίστασαι για τον ''κακό Σόϊμπλε'' και την παρέα του κι από την άλλη να ανακυκλώνεις το σύστημα δεκαετιών που μας έφερε εδώ που μας έφερε με γαρυφαλλοπόλεμο και πρώτα τραπέζια πίστα των 200 ευρώ. Δυο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη δε χωράνε.
Ντροπή; Αίσχος; Αηδία; Διαλέγεις τί σε εκφράζει περισσότερο και παίρνεις..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου