....της Φρόσως Τερζόγλου
(Με αφορμή τις εκπτώσεις σε ενδύματα, υποδήματα και συναισθήματα..)
Μια βόλτα στην αγορά αυτές τις μέρες των εκπτώσεων αρκεί για να νιώσεις τη μανία των ανθρώπων, που μετά από ακόμη ένα δύσκολο χειμώνα καταφέρνουν να ικανοποιήσουν για λίγο την καταναλωτική μανία τους.
Μια βόλτα στην αγορά αυτές τις μέρες των εκπτώσεων αρκεί για να νιώσεις τη μανία των ανθρώπων, που μετά από ακόμη ένα δύσκολο χειμώνα καταφέρνουν να ικανοποιήσουν για λίγο την καταναλωτική μανία τους.
Από τη μία γυναίκες που τρέχουν με μανία στο ταμείο για να προλάβουν να αποκτήσουν το πολυπόθητο κομμάτι, από την άλλη άντρες που τις περίμεναν με υπομονή έξω από τα πολυκαταστήματα. Μα τι ζήλος! Μια σχεδόν τελετουργική διαδικασία. Κι όμως κάτι λείπει..
Νόμιζα πως ξέραμε ( ή είναι στη φύση μας) να κυνηγάμε, να προσπαθούμε να αρπάξουμε έστω και λίγο από αυτό που λαχταρούμε, να το προστατέψουμε και να ρουφήξουμε κάθε δυνατό μέρος του. Αλλά μάλλον όσο μεγάλη είναι η δίψα για τα υλικά αγαθά τόσο χλιαρή είναι και η επένδυση ή προσφορά συναισθημάτων.
Ίσως βαλθήκαμε να τα κοστολογούμε όλα, ίσως πάθαμε και μάθαμε και κλειστήκαμε, όμως πάλι χαμένοι βρισκόμαστε στο τέλος. Όσο και να γεμίσεις έξω, όσες προσφορές και αν βρεις, αν δεν φροντίσεις για το μέσα….
Μάθαμε να κάνουμε εκπτώσεις στα συναισθήματα και στις σχέσεις, να αγοράζουμε όσο-όσο, να τρέχουμε στο ξεπούλημα! Ξεχάσαμε πως είναι να επενδύεις, να μεταποιείς, να σκέφτεσαι και να αποταμιεύεις για κάτι που δεν θα το βρεις στους πάγκους με τις εκπτώσεις, να κυνηγάς κάτι στην πραγματική του αξία!
Μα στη τελική, το σημαντικότερο, ξεχάσαμε πως είναι να αφήνεις στην άκρη το συμφέρον και τα μεγαλεπήβολα σχέδια, το τι κερδίζεις ή τι χάνεις. Το ότι τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή δεν είναι πράγματα, δεν κοστολογούνται ούτε ξεπουλιούνται! Ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα «είμαι εδώ» είναι δωρεάν, χαρίζονται και έχουν τη μαγική ικανότητα να βγάζουν κερδισμένους και αυτούς που δίνουν και αυτούς που παίρνουν…
https://www.youtube.com/watch?v=CtQhMCUbpps
Νόμιζα πως ξέραμε ( ή είναι στη φύση μας) να κυνηγάμε, να προσπαθούμε να αρπάξουμε έστω και λίγο από αυτό που λαχταρούμε, να το προστατέψουμε και να ρουφήξουμε κάθε δυνατό μέρος του. Αλλά μάλλον όσο μεγάλη είναι η δίψα για τα υλικά αγαθά τόσο χλιαρή είναι και η επένδυση ή προσφορά συναισθημάτων.
Ίσως βαλθήκαμε να τα κοστολογούμε όλα, ίσως πάθαμε και μάθαμε και κλειστήκαμε, όμως πάλι χαμένοι βρισκόμαστε στο τέλος. Όσο και να γεμίσεις έξω, όσες προσφορές και αν βρεις, αν δεν φροντίσεις για το μέσα….
Μάθαμε να κάνουμε εκπτώσεις στα συναισθήματα και στις σχέσεις, να αγοράζουμε όσο-όσο, να τρέχουμε στο ξεπούλημα! Ξεχάσαμε πως είναι να επενδύεις, να μεταποιείς, να σκέφτεσαι και να αποταμιεύεις για κάτι που δεν θα το βρεις στους πάγκους με τις εκπτώσεις, να κυνηγάς κάτι στην πραγματική του αξία!
Μα στη τελική, το σημαντικότερο, ξεχάσαμε πως είναι να αφήνεις στην άκρη το συμφέρον και τα μεγαλεπήβολα σχέδια, το τι κερδίζεις ή τι χάνεις. Το ότι τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή δεν είναι πράγματα, δεν κοστολογούνται ούτε ξεπουλιούνται! Ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα «είμαι εδώ» είναι δωρεάν, χαρίζονται και έχουν τη μαγική ικανότητα να βγάζουν κερδισμένους και αυτούς που δίνουν και αυτούς που παίρνουν…
https://www.youtube.com/watch?v=CtQhMCUbpps
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου