«Οι άνθρωποι γεννιούνται αμόρφωτοι, όχι ηλίθιοι. Γίνονται ηλίθιοι με την εκπαίδευση»

.....του Νώντα Λειβαδίτη

   Γεια σε όλους! Ονομάζομαι Λειβαδίτης Νώντας και είμαι φοιτητής του τμήματος Ιστορίας & Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να ευχηθώ καλή αρχή στο συγκεκριμένο blog στο οποίο δέχτηκα με μεγάλη μου χαρά να συμμετέχω, καθώς πιστεύω ότι μπορεί να εκφράσει απόλυτα τις σκέψεις και τους προβληματισμούς ανθρώπων νεαρών σε ηλικία, με διάθεση και μια διαφορετική προσέγγιση σε όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω τους.

Ο τίτλος που επέλεξα για το πρώτο μου άρθρο πρόκειται για ένα γνωμικό ενός Βρετανού φιλοσόφου, του Bertrand Russell, αφορά στην παιδεία και είναι, τουλάχιστον για την χώρα μας την συγκεκριμένη περίοδο, ιδιαίτερα διαχρονικό. Παρακολουθώντας τις τελευταίες μέρες τις εξελίξεις γύρω απ' το θέμα της εκπαίδευσης, είχα την αίσθηση ότι ζούσα σε μία τριτοκοσμική χώρα, όπου το αγαθό της παιδείας δεν είναι κάτι δεδομένο, αλλά θα πρέπει να διεκδικείται επί καθημερινής βάσης από μαθητές και φοιτητές. Για να γίνω πιο σαφής, αναφέρομαι στις άδειες αποθήκες του ΟΕΔΒ, με αποτέλεσμα τα σχολεία της χώρας να μην έχουν παραλάβει ακόμα τα διδακτικά βιβλία, ώστε να μπορούν οι καθηγητές να παραδώσουν την απαιτούμενη ύλη και με τους μαθητές να είναι αναγκασμένοι να «βολευτούν» με φωτοτυπίες και cd - rom.

Αρχικά, το ερώτημα που θα ήθελα να θέσω σους αρμόδιους είναι, κατά πόσο αισθάνονται περήφανοι για την παιδεία που προσφέρουν στους αυριανούς πολίτες αυτής της χώρας. (Το περιεχόμενο αυτής της παιδείας είναι μια άλλη «πονεμένη» ιστορία). Ζούμε σε μια χώρα, η οποία, θέλει να ονομάζεται, ευρωπαϊκή. Για μια τέτοια χώρα, όμως, όλες αυτές οι καταστάσεις, ενισχύουν την άποψη εκείνων που υποστηρίζουν ότι είμαστε Ευρωπαίοι μόνο στα χαρτιά. Μήπως λοιπόν η παιδεία στην Ελλάδα, με την μορφή που έχει τα τελευταία χρόνια, οδηγεί τους νέους με μαθηματική ακρίβεια στην ηλιθιότητα; Κάπου εδώ έρχεται και «κολλάει» το ρητό του Russell. Το δεύτερό μου ερώτημα απευθύνεται σε όλους όσοι διαβάζετε αυτή τη στιγμή το άρθρο. Κατά πόσο πιστεύετε ότι η εκπαίδευση, με τη μορφή που έχει σήμερα, βοηθά τους νέους να αποκτήσουν κριτική σκέψη και ικανότητα, «φιλτράρισμα» στον καταιγισμό πληροφοριών που δέχονται καθημερινά, αλλά και αν τους ωθεί σε μια περαιτέρω σκέψη για όλα αυτά που συμβαίνουν αυτή την στιγμή στον τόπο μας και σε όλο τον κόσμο. Αντιλαμβάνεστε και μόνοι σας ότι τίποτα από αυτά δεν ισχύει. Το ποιος φταίει πιστεύω είναι γνωστό, αλλά το πώς μπορεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση είναι κάτι που αφορά όλους μας.

Με την φράση του αυτή ο Bertrand Russell, προφανώς και αναφερόταν στα αποτελέσματα που οδηγεί μια λανθασμένη εκπαίδευση και μάλλον έχει απόλυτο δίκιο. Παρόλα αυτά θεωρώ πως καθένας από εμάς έχει μια άποψη για το πώς πρέπει να είναι η «σωστή» εκπαίδευση. Οι μόνοι που δεν έχουν άποψη είναι αυτοί, οι οποίοι είναι αρμόδιοι γι' αυτά τα θέματα.