Αντιμέτωποι με τους πρώην

.....της Έφης Δίντση

Μμμμ..Δύσκολο το θεματάκι και σίγουρα ο καθένας μας έχει βρεθεί αντιμέτωπος αν όχι με αρκετούς τότε σίγουρα με έναν πρώην. Αρχικά είναι οι μετά του χωρισμού μέρες. Βγαίνεις έξω με τους φίλους σου δήθεν για να ξεχαστείς και νά σου μπροστά σου το πρώην αλλά παντοτινό στο μυαλό σου amore. Και η ιστορία ξεκινάει με αθώα και μετανιωμένα βλέμματα που στο μυαλό μας τα μεταφράζουμε ότι ο άλλος δεν είναι καλά. Λάθος; Σωστό; Ποιος ξέρει..

Και σίγουρα δεν ξέρουμε και ούτε ποτέ θα μάθουμε αν το μήνυμα απελπισίας που θα σταλεί μέσα στο βράδυ από το κινητό μας ήταν μια σωστή ή λανθασμένη κίνηση. Σύμφωνα με τη φωνή της λογικής, τους φίλους μας, είναι η απόλυτα λανθασμένη κίνηση που μας γυρίζει στα παλιά και δεν έχει νόημα. Σύμφωνα με την καρδιά μας όμως που έχει στόχο ζωής να πηγαίνει κόντρα στη φωνή της λογικής;

Έτσι λοιπόν περνάνε οι μέρες μέχρι που έρχεται η στιγμή και συναντάς τον έρωτα της ζωής σου, έτσι θέλεις να πιστεύεις τουλάχιστον, συνοδευόμενο από καινούριο amore. Συναγερμός κινδύνου που σημαίνει την κατάρρευση του κόσμου σου! Αυτομάτως γεμίζεις μέσα σου θυμό και μίσος. Πίστευες ότι έχεις ξεπεράσει κάποια πράγματα. Σκέφτηκες ποτέ όμως ότι μπορεί όντως να τα έχεις ξεπεράσει και απλά να θίγεται ο εγωισμός σου; Σκέφτηκες ότι μπορεί απλά να είναι η συνήθεια του να έχεις τον/την πρώην στο μυαλό μόνο και μόνο για να λες ότι ασχολείσαι και εσύ με κάποιον και έχεις ταραχώδη ερωτική ζωή; Ή και στη χειρότερη για να έχεις πάντα ένα καυτό θέμα για να συζητάς με τους φίλους σου;

Παίρνεις όμως τη μεγάλη απόφαση: Δε θα ξανά-ασχοληθείς! Στην αρχή δυσκολεύεσαι πάρα πολύ αλλά μην ξεχνάς ότι πάντα έχεις κάποιους κοντά σου που ονομάζονται φίλοι και σε στηρίζουν σε αυτό. Και μετά μια ωραία μέρα εκεί που δεν το περιμένεις έρχεται ένα νέο ενδιαφέρον στη ζωή σου. Στην αρχή διστάζεις γιατί νομίζεις ότι ακόμη είσαι στα παλιά παρά τον «όρκο» σου ότι δε θα ασχοληθείς ξανά. Αλλά σταδιακά θυμάσαι πόσο όμορφα είναι όταν ξεκινάει κάτι καινούριο και αρχίζεις πάλι να αισθάνεσαι σαν έφηβος που έχει πεταλούδες στο στομάχι. Και εκεί που όλα είναι όμορφα και ερωτεύεσαι ξανά. What the fuck? «Πού είσαι εσύ βρε; Τι κάνεις; Χάθηκες.. Όλα καλά στη ζωή σου; Ξέρεις ότι πάντα θα νοιάζομαι για σένα.» Το παρελθόν σου χτυπάει ξανά την πόρτα. Και ενώ λες ότι εντάξει έχετε ένα γεια ξεκινάει ένα βασανιστικό rewind που τώρα πια όντως δεν έχει κανένα νόημα για σένα.. Αλλά δεν ξέρεις και πώς να το σταματήσεις, ειδικά όταν το παρελθόν επιμένει εκεί να βαράει πόρτες και κουδούνια όντας σίγουρο ότι δεν έχει αλλάξει κάτι και θα ανοίξεις απλόχερα και με το χαμόγελο στα χείλη. Και τώρα τι κάνεις;

Ίσως να είσαι από αυτούς που τελικώς υποχωρούν, βλέπουν ότι πράγματι δε ζουν χωρίς το παρελθόν τους και επιστρέφουν αναζητώντας ξανά την ευτυχία στο πρόσωπο του πρώην-νυν αγαπημένου. Ίσως πάλι να ανήκεις στην κατηγορία που υψώνει το ανάστημά της και λέει αποφασιστικά «ΟΧΙ» συνεχίζοντας έτσι με μια αίσθηση αυτοπεποίθησης και ανανέωσης την καινούρια πολλά υποσχόμενη ζωή.

Όπως και να έχει πάντως, σε όποια κατηγορία και αν ανήκεις, έχεις και εσύ με κάποιο τρόπο αντιμετωπίσει έναν/ μία πρώην..