Άσυλο. Σημείο Μάχης

.....του Νίκου Βράντση

Βασικό σημείο διαφωνίας δυο αντίπαλων πνευματικά παραδόσεων σκέψης, το άσυλο λοιδωρήθηκε όσο και εξιδανικεύτηκε, απέκτησε ένθερμους υποστηρικτές και ορκισμένους εχθρούς. Σύφωνα βέβαια με τον νέο νόμο, το πανεπιστημιακό άσυλο με την έννοια που το είχαμε συνηθίσει χάθηκε ανεπιστρεπτί. Πώς όμως φτάσαμε ως εδώ;

Το άσυλο κατοχυρώθηκε μεταχουντικά και αποτέλεσε ένα ιερό σύμβολο που καταδείκνυε την πλήρη ελευθερία που όφειλε να υπάρχει στο πανεπιστήμιο. Το αίμα , ωστόσο, που χύθηκε και οι θυσίες που έγιναν για να κατακτηθεί το επένδυσαν με μια ασπίδα που απέκρουε και τραυμάτιζε κάθε προσπάθεια μεταμόρφωσης και εκσυγχρονισμού της έννοιας αυτής.

Η δημοκρατία στα πανεπιστήμια, που κατοχυρώθηκε με έναν βαθιά δημοκρατικό νόμο, παρερμηνεύτηκε, στρεβλώθηκε και μετατράπηκε σε πλήρη ασυδοσία. Με τον ίδιο τρόπο ευτελίστηκε και το άσυλο, που από ιερό σύμβολο μετατράπηκε σε προστάτη κακοποιών στοιχείων. Εγκληματίες, περιθωριακοί, ναρκωμανείς βρήκαν άσυλο στον άβατο για την αστυνομία πανεπιστημιακό χώρο. Η έννοια άρχισε να φθίνει, να χάνει την αίγλη που της είχαν προσδώσει οι επώδυνοι αγώνες που την συνόδευαν.

Ώσπου ήρθε, το έτος 2007, ένας νόμος που επέτρεπε στην αστυνομία να επεμβαίνει στον χώρο του πανεπιστημίου, έπειτα από άδεια της πρυτανικής αρχής και με την συνοδεία εισαγγελέα. Ο νόμος δεν εφαρμόσθηκε ποτέ στην πράξη, λόγω της αδυναμίας και της απροθυμίας των πρυτανικών αρχών να επιδείξουν το απαιτούμενο σθένος και να πράξουν τα κατα αυτόν οριζόμενα.

Και φτάσαμε στα τέλη του Αυγούστου του παρόντος έτους, όπου αναδύθηκε στην επιφάνεια ο περιβόητος νόμος Διαμαντοπούλου, που καταργεί πλήρως το άσυλο και δίνει πλήρη δικαιοδοσία στην αστυνομία να εισβάλλει κατα βούληση στα πανεπιστήμια.

Σαφώς η έννοια αυτή ευτελίστηκε, σαφώς παρήκμασε, παρερμηνεύτηκε και εφαρμόσθηκε στρεβλά, μα είναι αδιανόητο να εξουσιοδοτείς μια αρχή αποδεδειγμένα εμπαθή, που συγκεντρώνει στα σπλάχνα της ένα διόλου καταφρονητέο πλήθος ανθρώπων ακροδεξιών καταβολών, να παρεμβαίνουν αυτοβούλως σε έναν χώρο, που για χρόνια αποτελούσε άβατο γι΄αυτήν. Είναι αναμενόμενο να εκδηλωθούν απωθημένα χρόνων.

Ορθό λοιπόν θα ήταν να γίνει μια ομαλή μετάβαση από το ένα στάδιο στο επόμενο, ώστε να αποφευχθούν επικύνδυνες αντιδράσεις. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι νομιμοποιήθηκε ένας τόσο σκληρός νόμος, λόγω αδυναμίας εφαρμογής του προηγούμενου. Εδώ εντοπίζεται και η βασική δυσλειτουργία αυτής της χώρας. Η στρεβλή εφαρμογή του θεμέλιου λίθου της δημοκρατίας, του Νόμου.